Τρίτη 12 Απριλίου 2022

Τι ειπε πάλι ο στόμας του;

Ο ανεκδιήγητος ,λαλίστατος και  ευτραφής αγιορείτης που το παίζει ηγούμενος , σε νέες φαιδρότατες δηλώσεις ,συγκρίνει τους ήρωες του 21 με τα φασιστικά  τάγματα του Αζόφ!

Ευτυχώς για τον Βαρθολομαίο, αλλά δυστυχώς για την πατρίδα μας και την ιστορία της, δεν ζει ούτε ο θυμόσοφος Κολοκοτρώνης ούτε αθυρόστομος Καραϊσκάκης για να του δώσουν τις κατάλληλες απαντήσεις...


Τον τελευταίο καιρό ο ηγούμενος της νέας Βαρθολομαίικης Μονής Εσφιγμένου,  Βαρθολομαίος, έχει πάρει αμπάριζα το θέμα της υποστήριξης των Ουκρανών συνδέοντάς το με την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας.  Η αγωνία του να δικαιώσει τον συνονόματό του Πατριάρχη Βαρθολομαίο για το ανοσιούργημα της απόδοσης αυτοκεφαλίας στους καθαιρεμένους και αχειροτόνητους του Επιφανίου, δεν διέλαθε της προσοχής του Φαναριώτη γέροντά του, ο οποίος τον συνεχάρει για “το πνευματικό έργο διαφωτισμού της κοινής γνώμης”.

Αυτή τη φορά σε ένα κείμενό του για το 1821 ο γ. Βαρθολομαίος ξεπέρασε τα εσκαμμένα. Συνέκρινε τον αγώνα για την εθνική μας ελευθερία με τον αγώνα των Ουκρανών κατά της Ρωσίας, για δημοκρατία, ελευθερία και εκκλησιαστική ανεξαρτησία.  “Οι Ουκρανοί”, γράφει ο γ. Βαρθολομαίος, “ παλεύουν υπέρ βωμών και εστιών! Για την ασφάλεια και την ελευθερία της οικογένειάς τους, για να μπορούν να πιστεύουν σε όποιο Θεό θέλουν ελεύθεροι! Για να μπορούν να λατρεύουν τον Χριστό κανονικά και εκκλησιαστικά, και όχι μέσω εκκλησιών υποταγμένων στο θέλημα κοσμικών αυταρχικών ηγετών, που διατελούν ως «θεοκράτορες εις τύπον Αντιχρίστου»! Η επιτιθέμενη αυτοκρατορία θέλει να εξαφανίσει το παράδειγμα της ελευθερίας των Ουκρανών, την δημοκρατία, την ανεξιθρησκεία, όπως κάποτε το ίδιο οι αυτοκρατορίες ήθελαν να πατάξουν τους εξεγερμένους Έλληνες.

Ο Ζελένσκι και οι Αζοφίτες απαντούν στον ηγούμενο

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι, μας έβγαλε από την ανιαρή θέση να σχολιάσουμε τα μπαρουφολογήματα του γ. Βαρθολομαίου. Το δικό μας έργο ανέλαβαν οι δύο Ουκρανοί “αγωνιστές” της δημοκρατίας, της ανεξιθρησκείας και της εκκλησιαστικής νομιμότητας που έστειλαν το μήνυμά τους στην Ελληνική Βουλή.

Ποιόν ακριβώς Ουκρανό είχε στο νου του ο γ. Βαρθολομαίος, όταν μιλούσε γι’ αυτούς που “...πολεμούν υπέρ βωμών και εστιών… για να μπορούν να πιστεύουν ελεύθερα σε όποιο Θεό θέλουν”; Τον ουκρανομόγγολο, ζωντανό απολίθωμα των Νεάντερταλ, ή τον άλλον τον μασκοφορεμένο, τους δύο ταγματασφαλίτες του Αζόφ που μας τους παρουσίασαν τάχα ως ομογενείς; (σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες πρόκειται για γεωργιανούς που μιλάνε ρωσικά με χαρακτηριστική καυκάσια προφορά). Αυτοί με τις σβάστιγγες στα μπράτσα και τους ναζιστικούς ρούνους είναι που μάχονται “… για να λατρεύουν κανονικά και εκκλησιαστικά και όχι μέσω εκκλησιών υποταγμένων στο θέλημα κοσμικών αυταρχικών ηγετών”; Αυτοί οι Αζοφίτες ναζιστές είναι… ”το παράδειγμα  της ελευθερίας των Ουκρανών,..“ που μάχονται για“… την δημοκρατία, την ανεξιθρησκεία”;

Αυτά, λοιπόν, τα καθάρματα, που επί οκτώ χρόνια σφάζουν ορθοδόξους συμπατριώτες τους, συνέκρινε ο γ. Βαρθολομαίος με τους ήρωες προγόνους μας που πολέμησαν για να διώξουν τον βάρβαρο, αλλόδοξο, σατανικά διεφθαρμένο και παμβέβηλο Τούρκο κατακτητή. Αυτά τα κατάλοιπα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, τους δήθεν απογόνους των Τευτόνων και των Αρείων, τους απόλυτους εχθρούς κάθε δημοκρατίας, συνέκρινε ο γ. Βαρθολομαίος με τους προγόνους μας, οι οποίοι το πρώτο πράγμα που έσπευσαν να κάνουν την επαύριο της Επανάστασης ήταν ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Αυτά τα τέκνα του σατανικού μυστικιστικού ναζισμού, που στη σφαγή και στο αίμα αναζητούν την Βαλχάλα τους, συνέκρινε ο γ. Βαρθολομαίος με τους προγόνους μας που επαναστάτησαν για του Χριστού την Πίστη την Αγία. 

Ευτυχώς για τον γ. Βαρθολομαίο, αλλά δυστυχώς για την πατρίδα μας και την ιστορία της, δεν ζει ούτε ο θυμόσοφος Κολοκοτρώνης ούτε αθυρόστομος Καραϊσκάκης για να του δώσουν τις κατάλληλες απαντήσεις. Απάντηση οφείλει να του δώσει ο πιστός λαός διαχωρίζοντας τη θέση του τόσο από τον ίδιο όσο και από τον γέροντά του, Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που φέρει προσωπική ευθύνη για την έκρηξη αυτού του πολέμου.

πηγή

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...