Γεννήθηκε
στη Ζαγορά του Πηλίου το έτος 1663 από ευσεβείς αλλά πολύ πτωχούς
γονείς και σαν ένα πηλιορείτικο λουλούδι ξέχυνε στη ζωή το άρωμα των
αρετών του.
Η φτώχεια όμως και η ανέχεια τον ανάγκασαν νωρίς να φύγει από τον τόπο του για να εργαστεί. Μπήκε σαν ναύτης στο καράβι ενός τούρκου καπετάνιου.
Η εργατικότητα και η συνέπεια του νεαρού προσείλκυσαν την προσοχή του αφέντη του, ο οποίος θέλει να τον τιμήσει με τιμές κι αξιώματα, αλλά πρώτα να τον τουρκέψει.
Κάλεσε τον Τριαντάφυλλο και του πρότεινε πως θέλει να τον κάνει κληρονόμο του, αλλά πρώτα πρέπει να αρνηθεί την Πίστη του και το Γένος του. Ξαφνιάστηκε ο Τριαντάφυλλος.
"Όχι, όχι", του απάντησε, "αυτό δεν γίνεται. Σε ευχαριστώ, καπετάνιε, για την εύνοιά σου, αλλά εγώ είμαι Χριστιανός και Ρωμιός".
Το καράβι ήδη έμπαινε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης κι ο Τριαντάφυλλος με δάκρυα αντικρύζει την Πόλη των πόλεων και στο βάθος την Αγία Σοφία. Τούτη την ώρα το καράβι αναστατώνεται από τις άγριες φωνές του καπετάνιου κι όλοι οι τούρκοι κυκλώνουν τον νεαρό Τριαντάφυλλο, του δείχνουν τα σπαθιά τους και του δηλώνουν πως αν θέλει να ζήσει πρέπει να γίνει τούρκος.
"Χριστιανός είμαι", απάντησε ο νέος, "τούρκος δεν γίνομαι".
"Γίνου με το καλό", του είπε ο καπετάνιος, "γιατί αλλιώς θα πληρώσεις ακριβά την άρνησή σου".
Ώρες ολόκληρες προσπαθούν να τον πείσουν να δεχθεί να τουρκέψει κι αφού είδαν ότι τίποτα δεν πέτυχαν, τότε χρησιμοποιούν το χειρότερο μέσο: τη συκοφαντία.
Κατέβηκαν από το καράβι και διά της βίας τον οδηγούν στον κατή με την κατηγορία ότι υποσχέθηκε πως θα τουρκέψει και τελικά αθέτησε την υπόσχεσή του.
"Όχι, όχι", διαμαρτύρεται το παλικάρι, "ποτέ δεν υποσχέθηκα, Χριστιανός γεννήθηκα, Χριστιανός θέλω να πεθάνω".
Ο κατής χωρίς να ασχοληθεί περισσότερο του τονίζει:
"Εφ' όσον υποσχέθηκες, να γίνεις αμέσως τούρκος".
Κι ο Τριαντάφυλλος με τόλμη του λέγει:
"Ποτέ δεν αρνούμαι τον Χριστό μου!"
"Μα τώρα, δεν σε ρωτάμε", του απαντούν, "θέλεις δε θέλεις θα τουρκέψεις".
Μάταια ο σουλτάνος και οι πασάδες προσπαθούν να τον κάνουν να δεχθεί. Τότε αφού είδαν πως ματαιοπονούν, τον απειλούν και ο όχλος των τούρκων ζητά να θανατωθεί. Με εντολή του κατή τον κλείνουν στη φυλακή, όπου τον βασανίζουν ανελέητα. Ο Τριαντάφυλλος όχι μόνο δεν λυγίζει, αλλά τους ελέγχει και με θάρρος τους τονίζει:
"Ό,τι και να μου κάνετε, τον Χριστό μου δεν τον αρνούμαι, αλλά και με τη βία η θρησκεία σας δεν σας επιτρέπει να με κάνετε μουσουλμάνο".
Οργίσθηκαν περισσότερο οι βασανιστές του και τον χτύπησαν με μίσος χωρίς όμως να πετύχουν να του λυγίσουν το φρόνημα. Ο Χριστός, τον οποίο με τόση θέρμη ομολογούσε, του έδινε δύναμη και αντοχή να υπομένει όλα τα χτυπήματα και να τους ελέγχει για τη βία που χρησιμοποιούσαν.
"Χριστιανός είμαι, ουδόλως αρνούμαι τον Χριστό, τον Θεό μου", έλεγε και ξανάλεγε με σθένος ο αθλητής του Χριστού.
Το πρωί τον φέρνουν και πάλι για ανάκριση μπροστά στον κατή. Το πρόσωπό του έλαμπε τόσο, που ξάφνιασε όλους τους Αγαρηνούς.
"Νέε μου", του λέγει ο Κριτής, "μη θέλεις να χάσεις άσκοπα τη ζωή σου. Έλα στην πίστη μας και θα απολαύσεις όλα τα αγαθά της ζωής".
Και ο Τριαντάφυλλος, ο νεαρός Χριστιανός, λέγει:
"Μια χάρη ζητώ, το συντομότερο να μου δώσετε το θάνατο. Το να μου υπόσχεσθε κολακείες και αμοιβές, το θεωρώ ασέβεια".
Ο καπετάνιος, που τον βλέπει να στέκεται αμετάπιστος, το θεωρεί ντροπή και νικημένος όπως νοιώθει, φωνάζει κι απαιτεί από τον κατή να θανατώσει τούτον τον ξεροκέφαλο Ρωμιό. Ο κατής δίνει εντολή να αποκεφαλισθεί. Σκίρτησε από χαρά ο Άγιος μόλις άκουσε την απόφαση και το πρόσωπό του έλαμψε, φωτίσθηκε τόσο, που όλοι οι τούρκοι που τον έβλεπαν θαύμαζαν και απορούσαν.
Με αυτή τη χαρά της ψυχής του, που έλαμπε στο πρόσωπό του, ακολούθησε τους δημίους του στον τόπο της εκτέλεσής του, στον Ιππόδρομο της άλλοτε Βασιλεύουσας. Μόλις έφθασαν γονάτισε, άπλωσε το λαιμό του στο ξίφος του δημίου και προσευχόμενος αποκεφαλίστηκε.
Ήταν
8 Αυγούστου του 1680, όταν ο 17χρονος Τριαντάφυλλος, το πανέμορφο ρόδο
του Χριστού, κόπηκε από τη γη για να ανθεί και να στολίζει τις βραγιές
του Παραδείσου.
Το αιμόφυρτο σώμα του ευωδιάζει, ξεχύνει στη γη ουράνιον ευωδίαν και οσμήν, γεγονός που προκαλεί την οργή των τούρκων αλλά και τον θαυμασμό των Χριστιανών, οι οποίοι κατόρθωσαν να το πάρουν και να το κηδεύσουν με τιμές.
Έτσι ο Τριαντάφυλλος εισήλθε στο χώρο των Νεομαρτύρων, γιατί δεν δέχθηκε την ασέβεια, γιατί δεν συμβιβάστηκε με την αμαρτία, γιατί αρνήθηκε δόξα, πλούτη και τιμές προς χάριν του Χριστού. Πώς να μην αποπνέει ως ρόδον ευανθές ουράνιον ευωδίαν;
Από το βιβλίο της Ιωάννας Κατσούλα "Μορφέc από το Cυναξάρι", εκδόσεις ΚΥΠΡΗΣ, σελ 229.
Επιμέλεια Έκτακτο Παράρτημα
Η φτώχεια όμως και η ανέχεια τον ανάγκασαν νωρίς να φύγει από τον τόπο του για να εργαστεί. Μπήκε σαν ναύτης στο καράβι ενός τούρκου καπετάνιου.
Η εργατικότητα και η συνέπεια του νεαρού προσείλκυσαν την προσοχή του αφέντη του, ο οποίος θέλει να τον τιμήσει με τιμές κι αξιώματα, αλλά πρώτα να τον τουρκέψει.
Κάλεσε τον Τριαντάφυλλο και του πρότεινε πως θέλει να τον κάνει κληρονόμο του, αλλά πρώτα πρέπει να αρνηθεί την Πίστη του και το Γένος του. Ξαφνιάστηκε ο Τριαντάφυλλος.
"Όχι, όχι", του απάντησε, "αυτό δεν γίνεται. Σε ευχαριστώ, καπετάνιε, για την εύνοιά σου, αλλά εγώ είμαι Χριστιανός και Ρωμιός".
Το καράβι ήδη έμπαινε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης κι ο Τριαντάφυλλος με δάκρυα αντικρύζει την Πόλη των πόλεων και στο βάθος την Αγία Σοφία. Τούτη την ώρα το καράβι αναστατώνεται από τις άγριες φωνές του καπετάνιου κι όλοι οι τούρκοι κυκλώνουν τον νεαρό Τριαντάφυλλο, του δείχνουν τα σπαθιά τους και του δηλώνουν πως αν θέλει να ζήσει πρέπει να γίνει τούρκος.
"Χριστιανός είμαι", απάντησε ο νέος, "τούρκος δεν γίνομαι".
"Γίνου με το καλό", του είπε ο καπετάνιος, "γιατί αλλιώς θα πληρώσεις ακριβά την άρνησή σου".
Ώρες ολόκληρες προσπαθούν να τον πείσουν να δεχθεί να τουρκέψει κι αφού είδαν ότι τίποτα δεν πέτυχαν, τότε χρησιμοποιούν το χειρότερο μέσο: τη συκοφαντία.
Κατέβηκαν από το καράβι και διά της βίας τον οδηγούν στον κατή με την κατηγορία ότι υποσχέθηκε πως θα τουρκέψει και τελικά αθέτησε την υπόσχεσή του.
"Όχι, όχι", διαμαρτύρεται το παλικάρι, "ποτέ δεν υποσχέθηκα, Χριστιανός γεννήθηκα, Χριστιανός θέλω να πεθάνω".
Ο κατής χωρίς να ασχοληθεί περισσότερο του τονίζει:
"Εφ' όσον υποσχέθηκες, να γίνεις αμέσως τούρκος".
Κι ο Τριαντάφυλλος με τόλμη του λέγει:
"Ποτέ δεν αρνούμαι τον Χριστό μου!"
"Μα τώρα, δεν σε ρωτάμε", του απαντούν, "θέλεις δε θέλεις θα τουρκέψεις".
Μάταια ο σουλτάνος και οι πασάδες προσπαθούν να τον κάνουν να δεχθεί. Τότε αφού είδαν πως ματαιοπονούν, τον απειλούν και ο όχλος των τούρκων ζητά να θανατωθεί. Με εντολή του κατή τον κλείνουν στη φυλακή, όπου τον βασανίζουν ανελέητα. Ο Τριαντάφυλλος όχι μόνο δεν λυγίζει, αλλά τους ελέγχει και με θάρρος τους τονίζει:
"Ό,τι και να μου κάνετε, τον Χριστό μου δεν τον αρνούμαι, αλλά και με τη βία η θρησκεία σας δεν σας επιτρέπει να με κάνετε μουσουλμάνο".
Οργίσθηκαν περισσότερο οι βασανιστές του και τον χτύπησαν με μίσος χωρίς όμως να πετύχουν να του λυγίσουν το φρόνημα. Ο Χριστός, τον οποίο με τόση θέρμη ομολογούσε, του έδινε δύναμη και αντοχή να υπομένει όλα τα χτυπήματα και να τους ελέγχει για τη βία που χρησιμοποιούσαν.
"Χριστιανός είμαι, ουδόλως αρνούμαι τον Χριστό, τον Θεό μου", έλεγε και ξανάλεγε με σθένος ο αθλητής του Χριστού.
Το πρωί τον φέρνουν και πάλι για ανάκριση μπροστά στον κατή. Το πρόσωπό του έλαμπε τόσο, που ξάφνιασε όλους τους Αγαρηνούς.
"Νέε μου", του λέγει ο Κριτής, "μη θέλεις να χάσεις άσκοπα τη ζωή σου. Έλα στην πίστη μας και θα απολαύσεις όλα τα αγαθά της ζωής".
Και ο Τριαντάφυλλος, ο νεαρός Χριστιανός, λέγει:
"Μια χάρη ζητώ, το συντομότερο να μου δώσετε το θάνατο. Το να μου υπόσχεσθε κολακείες και αμοιβές, το θεωρώ ασέβεια".
Ο καπετάνιος, που τον βλέπει να στέκεται αμετάπιστος, το θεωρεί ντροπή και νικημένος όπως νοιώθει, φωνάζει κι απαιτεί από τον κατή να θανατώσει τούτον τον ξεροκέφαλο Ρωμιό. Ο κατής δίνει εντολή να αποκεφαλισθεί. Σκίρτησε από χαρά ο Άγιος μόλις άκουσε την απόφαση και το πρόσωπό του έλαμψε, φωτίσθηκε τόσο, που όλοι οι τούρκοι που τον έβλεπαν θαύμαζαν και απορούσαν.
Με αυτή τη χαρά της ψυχής του, που έλαμπε στο πρόσωπό του, ακολούθησε τους δημίους του στον τόπο της εκτέλεσής του, στον Ιππόδρομο της άλλοτε Βασιλεύουσας. Μόλις έφθασαν γονάτισε, άπλωσε το λαιμό του στο ξίφος του δημίου και προσευχόμενος αποκεφαλίστηκε.
Το αιμόφυρτο σώμα του ευωδιάζει, ξεχύνει στη γη ουράνιον ευωδίαν και οσμήν, γεγονός που προκαλεί την οργή των τούρκων αλλά και τον θαυμασμό των Χριστιανών, οι οποίοι κατόρθωσαν να το πάρουν και να το κηδεύσουν με τιμές.
Έτσι ο Τριαντάφυλλος εισήλθε στο χώρο των Νεομαρτύρων, γιατί δεν δέχθηκε την ασέβεια, γιατί δεν συμβιβάστηκε με την αμαρτία, γιατί αρνήθηκε δόξα, πλούτη και τιμές προς χάριν του Χριστού. Πώς να μην αποπνέει ως ρόδον ευανθές ουράνιον ευωδίαν;
Από το βιβλίο της Ιωάννας Κατσούλα "Μορφέc από το Cυναξάρι", εκδόσεις ΚΥΠΡΗΣ, σελ 229.
Επιμέλεια Έκτακτο Παράρτημα
