To «Stiletto» συνταξιοδοτείται
 Η οικογένεια των βαλλιστικών πυραύλων UR-100 αποτελούσε το πιο κοινό και αξιόπιστο σύστημα των ρωσικών στρατηγικών πυραυλικών δυνάμεων (ΣΠΔ) την εικοσαετία 1970-1990. Οι πιο «νέες» εκδόσεις των UR-100, αυτές των πυραύλων 15A35, περισσότερο γνωστών ως UR-100Ν UTTX, βρίσκονται ήδη σε λειτουργία για πάνω από 25 χρόνια και μέχρι το τέλος της δεκαετίας τα βλήματα αυτού του τύπου προβλέπεται να αποσυρθούν. Η Μεραρχία των ΣΠΔ στην περιοχή Καλούγκα, είναι ένας από τους βασικούς στρατηγικούς σχηματισμούς των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων που διαθέτει «Στιλέτα» (SS-19 Stiletto, είναι η κωδική ονομασία των UR-100 στη Δύση) και που επανεξοπλίζεται σήμερα με πυραύλους «Yars». Τα σιλό των εγκαταστάσεων της μεραρχίας μετατρέπονται, ώστε να μπορούν να δεχτούν τους νέους πυραύλους. 
Οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι RS-24 πολλαπλών κεφαλών, σχεδιάστηκαν στο Ινστιτούτο Θερμικής Τεχνολογίας της Μόσχας. Στη σχεδίαση του βλήματος έχουν χρησιμοποιεί οι πιο καινοτόμες επιστημονικές και τεχνολογικές λύσεις που εφαρμόζονται στο πυραυλικό συγκρότημα «Topol-M». Με την επιχειρησιακή ένταξη των RS-24, οι ΣΠΔθα μπορούν να αντιμετωπίζουν τις σημερινές αλλά και τις μελλοντικές προκλήσεις των συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας.
 Η χρήση των πυραυλικών εγκαταστάσεων της βάσης στην πόλη Κοζιόλσκ, υπαγορεύεται από λόγους οικονομίας και ορθολογική διάθεσης των υφιστάμενων υποδομών. Ειδικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι το πυραυλικό σύστημα έχει δυνατότητες άμεσης αντίδρασης. Οι τεχνικές υποδομές του συγκροτήματος, μπορούν σε ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας να θέσουν σε κατάσταση εκτόξευσης τους στρατηγικούς πυραύλους, εκτινάσσοντας από τα βάθη της γης τους «Yars» πιο γρήγορα από όσο χρειάζονται οι εχθρικοί πύραυλοι να φτάσουν και να πλήξουν τα σιλό.
 Βαλλιστικοί πύραυλοι «Yars»
 Παρά την ανάπτυξη των «Yars» στην έκδοση που χρησιμοποιούν σαν βάση εκτόξευσης τα υπόγεια σιλό, οι βασικοί σχηματισμοί των ΣΠΔ θα είναι στις επόμενες δεκαετίες, τα κινητά πυραυλικά συστήματα. Η σημασία τους στο οπλοστάσιο των ρωσικών ΣΠΔ έχει αυξηθεί σημαντικά μετά την υπογραφή της συνθήκης New START από τους προέδρους Μπαράκ Ομπάμα και Ντμίτρι Μεντβέντεφ, τον Απρίλιο του 2010. Η νέα Συνθήκη, έχει αφαιρέσει τους περιορισμούς αναφορικά με τις περιοχές στις οποίες επιτρέπεται η ανάπτυξη των κινητών πυραυλικών συστημάτων. Έτσι, η αδυναμία ακριβούς πρόβλεψης του σημείου εκτόξευσης ενός πυραύλου, που μπορεί να γίνει από οποιοδήποτε γεωγραφική ζώνη της αχανούς σε έκταση Ρωσίας, περιπλέκει την έγκαιρη ανίχνευση και αναχαίτισή του.

Οι «Yars», πρέπει μέσα στα επόμενα 10 χρόνια να έχουν αντικαταστήσει τα σοβιετικής κατασκευής πυραυλικά συστήματα UR-100 και «Topol» σε όλους τους σχηματισμούς και τις επιχειρησιακές μονάδες των ΣΠΔ. Στην περίπτωση της επιτυχούς ολοκλήρωσης του σχεδιασμού, θα έχει υλοποιηθεί το ελάχιστο πρόγραμμα επιχειρησιακής ετοιμότητας των ΣΠΔ στις νέες συνθήκες (με το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ να έχει αναπτυχθεί πλήρως). Για το μέγιστο πρόγραμμα δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε, διότι δεν εξαρτάται μόνο από τους πόρους που διατίθενται για τις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις., αλλά και από άλλους αμυντικούς παράγοντες. Παρά την ευελιξία τους, τα συστήματα αυτά πρέπει επίσης να προστατεύονται και έτσι θα χρειαστεί να προχωρήσουμε στη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών, με την ανάπτυξη ενός αξιόπιστου συστήματος αεροδιαστημικής άμυνας. Έτσι, κάτω από τη διαστημική πυραυλική «ομπρέλα», τα κινητά πυραυλικά συστήματα θα προστατεύονται από ένα αιφνιδιαστικό πρώτο χτύπημα.
 Οι 190-200 πύραυλοι «Yars», που θα πρέπει να παραδοθούν μέχρι το 2020, αρκούν για να αντικαταστήσουν τους πυραύλους «Topol» και UR-100 που βρίσκονται σήμερα στις ΣΠΔ και έχουν κατασκευαστεί στη δεκαετία 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ταυτόχρονα, η ποσότητα αυτή εξασφαλίζει τη δυνατότητα για έναν ικανοποιητικό αριθμό δοκιμαστικών – εκπαιδευτικών εκτοξεύσεων των νέων πυραυλικών αποκτημάτων των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ιστοσελίδα Η Φωνή της Ρωσίας