Τετάρτη 4 Μαΐου 2022

Είμαστε μια κοινωνία σε μαζική ψύχωση

Ενώ κάποιοι ενορχηστρώνουν ένα σενάριο
για να δολοφονήσουν εκατομμύρια ψυχές
με φαρμάκια, με πείνα, με πολέμους,
εμείς συνεχίζουμε να ασχολούμαστε
με "ότι" μας "ταΐζουν" κάθε μέρα ανελλιπώς.
Με "θέματα" στοχευμένα, για να φανούν οι ίδιοι
πως έχουν "αισθήματα", πως θέλουν το καλό του κόσμου
εκμεταλλευόμενοι τους χρήσιμους ηλίθιους.
Να μην σκεφτόμαστε "αυτά" που "πρέπει".
Δεν θα σταθώ στο φαινόμενο της γνωστικής ασυμφωνίας
το οποίο έχει γίνει καθημερινότητα στη Σύγχρονη Βαβυλώνα,
γιατί κάποια πράγματα τα θεωρώ αυτονόητα.
Πάντοτε υπήρχαν κωλόπαιδα που κλωτσούσαν γάτες για πλάκα.
Κανείς δεν αναρωτιέται όμως γιατί αυτό παίρνει
τόσο μεγάλη διάσταση "σήμερα".
Ακόμη και το "ζώο" που επιλέξανε να προβάλουνε δεν είναι τυχαίο.
Η "καλή" γάτα τρώει ποντίκια όπως και τα ερπετά.
Δεν "δέχεται" αφεντικά και μπορεί να κάνει κακό
σε αυτόν που την ταΐζει χωρίς έλεος.
Όμως, υπάρχουν κυνηγοί που σκοτώνουν ζωάκια στα δάση για χόμπι,
υπάρχουν χιλιάδες φιλόζωοι που βγάζουν τα νευράκια τους
και τα ψυχολογικά τους, στα "φυλακισμένα" κατοικίδια τους,
υπάρχουν τεράστιες βιομηχανικές μονάδες ανά τον κόσμο
που "απαγχονίζουν" δισεκατομμύρια ζώα με βάναυσο τρόπο
για να φάνε, οι φιλόζωοι και μη, τις μπριζολίστες τους,
υπάρχουν τεράστιες βιομηχανίες που ρίχνουν τα απόβλητα τους
και σκοτώνουν εκατομμύρια ψάρια και δηλητηριάζουν και εμάς,
και η λίστα είναι τεράστια.
Κι όμως εμείς, εδώ, σήμερα, ασχολούμαστε ολόκληρη Ελλάδα
με μια κλωτσιά σε ένα γατί,
για ένα θέμα που αρκούσε να ασχοληθεί το διπλανό τραπέζι,
λες και δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό να συζητήσουμε.
Αναμφίβολα έχουμε ηττηθεί.
Έχουμε χάσει κάθε επαφή με το περιβάλλον.
Μας έχουν "ορίσει" τις ζωές.
Αν αύριο αποφασίσουν πως πρέπει να μετράμε τα βήματα μας
όταν περπατάμε "για το καλό μας", θα πρέπει να το κάνουμε.
Αυτή είναι η αίσθηση που έχω, γι' αυτά που ακούω γύρω μου.
Και πραγματικά θλίβομαι γι' αυτήν την κατάντια
στοχαζόμενος αυτά που έρχονται στο μέλλον.
Γιατί οι Έλληνες είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού.
Οι φωτεινοί εμπνευστές του πνεύματος.
Και δεν έχει μείνει τίποτα πλέον που να το θυμίζει αυτό.

Yannis Bakman

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...