Σε έναν κόσμο στον οποίο κάποιος που μπορεί να κάνει μια μη πολιτικά ορθή δήλωση μπορεί να καταστραφεί, ο Peter Singer θα έπρεπε λογικά, να αποτελεί ένα ανάθεμα, λόγω των πραγματικά απαίσιων πεποιθήσεών του.
Αντίθετα, παρουσιάζεται ως ένας σεβαστός ειδικός σε θέματα ηθικής (ethicist), για παράδειγμα, σε ένα άρθρο της Wall Street Journal σχετικά με το βιβλίο του που προτρέπει να δώσουμε το 1/3 των εισοδημάτων μας σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Αλλά ο αρθρογράφος εκεί παρέλειψε να πει για αυτά που κάνουν τις «υψηλές αξίες» του Singer τόσο σάπιες - και συχνά αντι-ανθρώπινες. Σκεφτείτε:
• Ο Singer υποστηρίζει τη θεωρία της «προσωπικότητας» (personhood) και την παιδοκτονία: Ισχυρίζεται ότι η έννοια της προσωπικότητας (personhood) πρέπει να αντικαταστήσει την έννοια της ανθρωπότητας (humanhood) ως το μέτρο της υψηλότερης αξίας. Από αυτή την άποψη, τα άτομα που δεν έχουν αυτοεπίγνωση δεν είναι "πρόσωπα" και επομένως έχουν χαμηλότερη αξία – κάτι που σημαίνει ότι μπορούν να σκοτωθούν τα λεγόμενα ‘μη ανθρώπινα άτομα’. Από αυτή την άποψη, ο Singer έκανε μια ρητή ηθική ισοδυναμία μεταξύ κάποιων ανθρώπων και του σκουμπριού στο ‘Rethinking Life and Death’ (Επανεξετάζοντας την Ζωή και τον Θάνατο), γράφοντας "Καθώς ούτε ένα νεογέννητο βρέφος, ούτε ένα ψάρι είναι άνθρωπος, το λάθος της δολοφονίας τέτοιων όντων δεν είναι τόσο μεγάλο όσο το λάθος της δολοφονίας ενός προσώπου".
• Ο Singer υποστηρίζει τη χρήση ατόμων με ειδικές ανάγκες σε ιατρικά πειράματα: Για παράδειγμα, όταν ερωτήθηκε από το Psychology Today σχετικά με τα οφέλη που πρόσφεραν οι χιμπατζήδες στην ανάπτυξη του εμβολίου κατά της ηπατίτιδας, ο Singer δήλωσε ότι οι άνθρωποι με αναπηρία θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε παρόμοιες έρευνες.
• Ο Singer υποστηρίζει τις διακρίσεις για λόγους ιατρικής: γράφει στις 15 Ιουλίου 2009 στους New York Times, "Η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης στις Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή ότι κάποια μορφή ορθολογισμού στον τομέα της υγείας είναι τόσο αναπόφευκτη όσο και επιθυμητή". Ο Singer προτιμά την προσέγγιση του "Quality Adjusted Life Year" (QALY), που έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και χρόνια από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου. Το QALY αποδίδει μεγαλύτερη αξία στις ζωές των αρτιμελών και νεαρών ατόμων από ό, τι των ατόμων με αναπηρίες και των ηλικιωμένων (τους οποίους «προσαρμόζουν» βασιζόμενοι στη χαμηλή «ποιότητα») όταν καθορίζουν εάν το κόστος μιας θεραπείας αξίζει την τιμή.
• Ο Singer έχει υπερασπιστεί την κτηνοβασία: αξιολόγησε θετικά ένα βιβλίο που εξυμνεί την ιστορία της κτηνοβασίας και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απαγόρευση του σεξ με ζώα ήταν απλώς ένα μεταδοτικό «ταμπού» από μια πιο καταπιεστική σεξουαλικά εποχή. Μάλιστα, εγκωμίασε μια γυναίκα που την άφηνε αδιάφορη η προοπτική μιας αναγκαστικής σεξουαλικής επαφής με έναν ουρακοτάγκο, με το σκεπτικό ότι «(εμείς οι άνθρωποι) είμαστε μεγάλοι πίθηκοι».
• Ο Singer είναι ο συνιδρυτής του λεγόμενου ‘The Great Ape Project’ (Σχέδιο Μεγάλου Πιθήκου ή GAP): Το GAP είναι το πνευματικό τέκνο του Peter Singer και της Ιταλίδας φιλόσοφου Paola Cavalieri και επιδιώκει την «ισότητα πέρα από την ανθρωπότητα». Η συνειδητοποίηση ότι η απόκτηση ίσης ηθικής εκτίμησης για όλα τα ζώα θα είναι ένα πολυπαραγωγικό σχέδιο ο Singer και η Cavalieri αποφάσισαν να «σπάσουν το φράγμα των ειδών», αποκτώντας νομική αναγνώριση ότι όλοι οι μεγάλοι πίθηκοι - εμείς, οι γορίλες, οι χιμπατζήδες, οι ουρακοτάγκοι και οι μπαμπουίνοι - είναι μια «κοινότητα ίσων».
Αντίθετα, παρουσιάζεται ως ένας σεβαστός ειδικός σε θέματα ηθικής (ethicist), για παράδειγμα, σε ένα άρθρο της Wall Street Journal σχετικά με το βιβλίο του που προτρέπει να δώσουμε το 1/3 των εισοδημάτων μας σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Αλλά ο αρθρογράφος εκεί παρέλειψε να πει για αυτά που κάνουν τις «υψηλές αξίες» του Singer τόσο σάπιες - και συχνά αντι-ανθρώπινες. Σκεφτείτε:
• Ο Singer υποστηρίζει τη θεωρία της «προσωπικότητας» (personhood) και την παιδοκτονία: Ισχυρίζεται ότι η έννοια της προσωπικότητας (personhood) πρέπει να αντικαταστήσει την έννοια της ανθρωπότητας (humanhood) ως το μέτρο της υψηλότερης αξίας. Από αυτή την άποψη, τα άτομα που δεν έχουν αυτοεπίγνωση δεν είναι "πρόσωπα" και επομένως έχουν χαμηλότερη αξία – κάτι που σημαίνει ότι μπορούν να σκοτωθούν τα λεγόμενα ‘μη ανθρώπινα άτομα’. Από αυτή την άποψη, ο Singer έκανε μια ρητή ηθική ισοδυναμία μεταξύ κάποιων ανθρώπων και του σκουμπριού στο ‘Rethinking Life and Death’ (Επανεξετάζοντας την Ζωή και τον Θάνατο), γράφοντας "Καθώς ούτε ένα νεογέννητο βρέφος, ούτε ένα ψάρι είναι άνθρωπος, το λάθος της δολοφονίας τέτοιων όντων δεν είναι τόσο μεγάλο όσο το λάθος της δολοφονίας ενός προσώπου".
• Ο Singer υποστηρίζει τη χρήση ατόμων με ειδικές ανάγκες σε ιατρικά πειράματα: Για παράδειγμα, όταν ερωτήθηκε από το Psychology Today σχετικά με τα οφέλη που πρόσφεραν οι χιμπατζήδες στην ανάπτυξη του εμβολίου κατά της ηπατίτιδας, ο Singer δήλωσε ότι οι άνθρωποι με αναπηρία θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε παρόμοιες έρευνες.
• Ο Singer υποστηρίζει τις διακρίσεις για λόγους ιατρικής: γράφει στις 15 Ιουλίου 2009 στους New York Times, "Η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης στις Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή ότι κάποια μορφή ορθολογισμού στον τομέα της υγείας είναι τόσο αναπόφευκτη όσο και επιθυμητή". Ο Singer προτιμά την προσέγγιση του "Quality Adjusted Life Year" (QALY), που έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και χρόνια από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου. Το QALY αποδίδει μεγαλύτερη αξία στις ζωές των αρτιμελών και νεαρών ατόμων από ό, τι των ατόμων με αναπηρίες και των ηλικιωμένων (τους οποίους «προσαρμόζουν» βασιζόμενοι στη χαμηλή «ποιότητα») όταν καθορίζουν εάν το κόστος μιας θεραπείας αξίζει την τιμή.
• Ο Singer έχει υπερασπιστεί την κτηνοβασία: αξιολόγησε θετικά ένα βιβλίο που εξυμνεί την ιστορία της κτηνοβασίας και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απαγόρευση του σεξ με ζώα ήταν απλώς ένα μεταδοτικό «ταμπού» από μια πιο καταπιεστική σεξουαλικά εποχή. Μάλιστα, εγκωμίασε μια γυναίκα που την άφηνε αδιάφορη η προοπτική μιας αναγκαστικής σεξουαλικής επαφής με έναν ουρακοτάγκο, με το σκεπτικό ότι «(εμείς οι άνθρωποι) είμαστε μεγάλοι πίθηκοι».
• Ο Singer είναι ο συνιδρυτής του λεγόμενου ‘The Great Ape Project’ (Σχέδιο Μεγάλου Πιθήκου ή GAP): Το GAP είναι το πνευματικό τέκνο του Peter Singer και της Ιταλίδας φιλόσοφου Paola Cavalieri και επιδιώκει την «ισότητα πέρα από την ανθρωπότητα». Η συνειδητοποίηση ότι η απόκτηση ίσης ηθικής εκτίμησης για όλα τα ζώα θα είναι ένα πολυπαραγωγικό σχέδιο ο Singer και η Cavalieri αποφάσισαν να «σπάσουν το φράγμα των ειδών», αποκτώντας νομική αναγνώριση ότι όλοι οι μεγάλοι πίθηκοι - εμείς, οι γορίλες, οι χιμπατζήδες, οι ουρακοτάγκοι και οι μπαμπουίνοι - είναι μια «κοινότητα ίσων».
Ο κόσμος του Peter Singer είναι ένας βαθιά ανήθικος κόσμος. Ένας κόσμος που τα μωρά θα μπορούν να σκοτώνονται εάν δεν ταιριάζουν στα συμφέροντα των γονέων τους.
Ένας κόσμος όπου τα πιο ευάλωτα ανθρώπινα όντα – τα ζωντανά έμβρυα, τα ανεπιθύμητα βρέφη, τα άτομα με βαθιές γνωστικές δυσλειτουργίες - θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ιατρικά πειράματα ή και να υποστούν θάνατο για τη συγκομιδή των οργάνων τους.
Ένας κόσμος όπου τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα θα μπορούσαν να υπόκεινται σε ανάκληση βάσει της ποιότητας της ζωής μας.
Και όμως, αυτός ο άνθρωπος είναι ο πιο διάσημος βιο-ηθικός και ηθικός φιλόσοφος της εποχής μας.
Αντιλαμβανόμαστε ότι το πρόβλημα δεν είναι ο Singer. Η πραγματική πηγή της ηθικής κατάρρευσης οφείλεται στο γεγονός ότι πάρα πολλοί από εμάς δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια και τη σημασία της ανθρώπινης ζωής.
Ένας κόσμος όπου τα πιο ευάλωτα ανθρώπινα όντα – τα ζωντανά έμβρυα, τα ανεπιθύμητα βρέφη, τα άτομα με βαθιές γνωστικές δυσλειτουργίες - θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ιατρικά πειράματα ή και να υποστούν θάνατο για τη συγκομιδή των οργάνων τους.
Ένας κόσμος όπου τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα θα μπορούσαν να υπόκεινται σε ανάκληση βάσει της ποιότητας της ζωής μας.
Και όμως, αυτός ο άνθρωπος είναι ο πιο διάσημος βιο-ηθικός και ηθικός φιλόσοφος της εποχής μας.
Αντιλαμβανόμαστε ότι το πρόβλημα δεν είναι ο Singer. Η πραγματική πηγή της ηθικής κατάρρευσης οφείλεται στο γεγονός ότι πάρα πολλοί από εμάς δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια και τη σημασία της ανθρώπινης ζωής.
ΚΟ: Ο Peter Albert David Singer, γεννήθηκε στην Μελβούρνη στις 6 Ιουλίου 1946 και είναι εβραϊκής καταγωγής. Κατά δήλωσή του είναι άθεος και αριστερός. Είναι καθηγητής βιοϊατρικής στο Πανεπιστήμιο του Princeton και καθηγητής στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας και Δημόσιας Δεοντολογίας του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης. Είναι γνωστός ιδιαίτερα για το βιβλίο του ‘Animal Liberation’ (Η Απελευθέρωση των Ζώων, 1975), το οποίο κυκλοφορήσει και στα ελληνικά και το οποίο θεωρείται το «ευαγγέλιο» των υπερασπιστών της χορτοφαγίας και των «δικαιωμάτων των ζώων» και το “A Darwinian Left” (Για μια Δαρβινική Αριστερά, 1999). Στις 22 Μαΐου 2015, ο Singer ήρθε στην Αθήνα και μίλησε στο αμφιθέατρο της Φιλοσοφικής Σχολής, προσκεκλημένος της ‘Πανελλαδικής Φιλοζωικής Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας’. Οι εκδηλώσεις «προς τιμήν του» κράτησαν τέσσερις ημέρες και έγιναν υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής. «Είναι μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά αυτόν τον πολύ σημαντικό φιλόσοφο και διανοητή και να ακούσουμε τι έχει να μας πει για τα Δικαιώματα των Ζώων και τη στάση μιας σύγχρονης Αριστεράς απέναντι στο ζήτημα», έγραφε δημοσιογράφος της Αυγής.
http://redskywarning.blogspot.gr/2017/06/blog-post_4.html / Πηγή
http://redskywarning.blogspot.gr/2017/06/blog-post_4.html / Πηγή
