Κατασκευασμένο για να είναι το πλέον θανατηφόρο αεροσκάφος κυνηγός-φονιάς όλων των εποχών το F-35, το stealth μαχητικό της USAF έχει καταλήξει να πέφτει στην αμφισβήτηση από πολλούς λόγω των προβλημάτων που έχει έως τώρα.
Το νέο μαχητικό των ΗΠΑ το οποίο κοστίζει 191 εκατ. $ ανά μονάδα είναι διάτρητο από κρίσιμες σχεδιαστικές ατέλειες (φωτ.1).
14 Ιουνίου 2015. Το F-35 Lighting II πραγματοποιεί δοκιμή ελιγμών αερομαχίας εναντίον ενός διθέσιου F-16D Block 40 (φωτ. 2), όπου το δεύτερο επικράτησε καθολικά! Το δημοσίευμα του δημοσιογράφου που το έφερε στο φως, στηρίζεται στην επίσημη 5σέλιδη αναφορά της πτητικής δοκιμής με τίτλο ‘’Επιχειρησιακοί Ελιγμοί Υψηλής Γωνίας Προσβολής του F-35’’. Το συγκεκριμένο F-16 που χρησιμοποιήθηκε προέρχεται από παρτίδα που κατασκευάστηκε μεταξύ 1987 και 1994, ενώ φορά ασθενέστερο κινητήρα από τα αντίστοιχα ελληνικά Block 52+. Eπίσης μετέφερε και 2 πτερυγικές δεξαμενές καυσίμου των 370 γαλονιών αυξάνοντας το βάρος του και μειώνοντας την ικανότητα εναέριων ελιγμών. Το Lighting II δεν είχε την απαιτούμενη ενέργεια από τον κινητήρα ώστε να διατηρήσει ταχύτητα και να εκτελέσει τους απαιτητικού και δύσκολους για πιλότους και αεροσκάφος ελιγμούς. Δηλαδή ένα παλαιότερο αεροσκάφος με συμβατική και όχι stealth σχεδίαση, με μειωμένη δυνατότητα ελιγμών λόγω του φορτίου του, επικράτησε του νέου υπερσύγχρονου και ‘’καλύτερου του κόσμου’’ σύμφωνα με τους αμερικάνους F-35!
Το κύριο χαρακτηριστικό του F-35 είναι η εμπλοκή B.V.R. (Beyond Visual Range) δηλαδή η ικανότητα να αναγνωρίζει έναν εχθρικό στόχο από μακριά και να βάλει πύραυλο εναντίον του χωρίς να γίνεται ορατό, ιδιότητα που όλα τα σύγχρονα μαχητικά διαθέτουν. Τέτοιου είδους εμπλοκές είναι οι συνηθέστερες τα τελευταία χρόνια ενώ σπανιότερα συμβαίνουν οι κλασσικές κλειστές αερομαχίες (dogfights) όπου ο ένας προσπαθεί να ‘’πάρει την ουρά’’ του άλλου δηλαδή να βρεθεί από πίσω του και να μπορέσει να εκτελέσει βολή πυροβόλου ή να εκτοξεύσει πύραυλο θερμικού ίχνους. Σε τέτοιες αναμετρήσεις όμως λίγο ρόλο παίζουν τα ραντάρ καθώς απαιτείται οι πιλότοι να έχουν οπτική επαφή του εχθρικού και να στρέφουν το κεφάλι συχνά σε όλες τις κατευθύνσεις. Εδώ εντοπίζεται άλλο ένα πρόβλημα του αμερικανικού υπερόπλου. Η μεγαλύτερη κάσκα (κράνος) του χειριστή έχει απεικόνιση δεδομένων επάνω στο τζάμι της για να μπορεί αυτός να βλέπει στοιχεία πτήσης και αεροσκάφους σε όποια κατεύθυνση και να κοιτά
(φωτ. 3). Όμως το μέγεθός της εμποδίζει τον πιλότο να στρέψει το κεφάλι ικανοποιητικά προς τα πίσω. Αυτό δεν συμβαίνει με τα συμβατικά κράνη ή το κράνος JHMCS (παρόμοιας τεχνολογίας) που φορούν οι έλληνες πιλότοι των F-16 (φωτ. 4-5).
Μια σειρά δοκιμών του εκτινασσόμενου καθίσματος του αεροσκάφους έδειξε ότι το σύστημα θα μπορούσε να τραυματίσει σοβαρά τους πιλότους που ζυγίσουν κάτω από κάποια συγκεκριμένα κιλά. Το πρόβλημα προέρχεται από τα ίδια τα εκτινασσόμενα καθίσματα, τα οποία κατασκευάζονται από την εταιρία Martin-Baker. Κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης, το κάθισμα περιστρέφεται με δύναμη πολύ μακριά. Αυτή η κίνηση, σε συνδυασμό με τη δύναμη της εκτόξευσης από το αεροσκάφος, έχει ως αποτέλεσμα να σπάει τον αυχένα των ανδρεικέλων που χρησιμοποιούνται στις δοκιμές.
Επιπλέον, το F-35 έχει αντιμετωπίσει προβλήματα με τους κινητήρες νέας γενιάς. Μερικοί από το προσωπικό είχαν ήδη εκφράσει ανησυχίες ότι ο κινητήρας του F-35 είναι επικίνδυνος για την ασφάλεια. Ήδη από το 2007, οι μηχανικοί προειδοποίησαν ότι θα μπορούσε να προκληθεί σοβαρή πυρκαγιά αν υπήρχε διαρροή καυσίμων στον χώρο του κινητήρα. Το 2013, οι δοκιμές επιβεβαίωσαν τους φόβους αυτούς και έδειξαν πόσο ευάλωτος ήταν ο κινητήρας στο ενδεχόμενο φωτιάς από, μεταξύ άλλων, άμεση ζημιά στους αγωγούς καυσίμου του κινητήρα καθώς το αεροσκάφος τυλίχθηκε στις φλόγες. Προβλήματα όμως εμφανίστηκαν και στο ενσωματωμένο σύστημα λογισμικού με τους αισθητήρες του.
Ο στόμφος, η υπεροψία και η προπαγάνδα των αμερικάνων τελικά τους γύρισε μπούμερανγκ. Το ρωσικό το Su-30 κυριολεκτικά θα κάνει πάρτι αν ποτέ κληθεί να αντιμετωπίσει το F-35. Βέβαια δεν μιλάμε καν για το τι θα συμβεί αν αντί για το Sukhoi βρεθεί το επίσης ρώσικο Pak-50!
