Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022

Παρατήρησε τη ζωή σου από απόσταση




Αν μπορείς να μην αφήνεις τα γεγονότα να σε αγγίζουν
τόσο προσωπικά, σε σημείο που να νιώθεις ότι βουλιάζεις, θα
περάσεις πιο ήπια τη θλίψη σου.

Παρατήρησε τη ζωή σου από απόσταση. Οταν λέει η Αγία Γραφή: «Ο χριστιανός είναι σαν νεκρός», νομίζω εννοεί κι αυτό: Ο νεκρός δεν εμπλέκεται. Είναι αποστασιοποιημένος. Τίποτα δεν τον αγγίζει. Είναι αλλού. Αν μπορείς να πάρεις κι εσύ μια τέτοια εσωτερική απόσταση, να μην αφήνεις τα γεγονότα να σε αγγίζουν τόσο πολύ, τόσο προσωπικά, σε σημείο που να βουλιάζεις, θα περάσεις πιο ήπια τη θλίψη σου. Να γίνω λίγο σαν νεκρός. Δηλαδή απαθής, θεατής, αμέτοχος, χωρίς εμπλοκή στο δράμα που έρχεται να με διαλύσει όσο το σκέφτομαι και ταυτίζομαι μαζί του. Εντάξει. Συνέβη. Τώρα πονώ, ΟΚ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι χάθηκαν όλα! Η ψυχή μου, η ύπαρξή μου, η ομορφιά μου, η αξία μου, η ποιότητα του εαυτού μου, της καρδιάς μου, όλα αυτά δεν χάθηκαν. Δεν χάθηκε τίποτα απ' αυτά που είμαι στον πυρήνα μου. Πίστεψέ με, έχεις ακόμα πολλά να δώσεις. Εχεις ακόμα πολλά να πάρεις. Εχεις ακόμα πολλά να χαρείς. Ο πόνος όμως τώρα σε τυφλώνει, σε ακινητοποιεί και σε πανικοβάλλει. Εχεις πάθει αυτό που παθαίνουν τα παιδιά μερικές φορές στο κρεβάτι τους: Βλέπουν έναν εφιάλτη και τα τυλίγει ένας φόβος και σφίγγονται και κοκαλώνουν. Και μένουν ακίνητα, χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα.

Κάτι τέτοιο έχεις πάθει. Νιώθεις ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Παρέλυσες. Πάγωσες απ' τον φόβο, τον πόνο και τον πανικό. Κι όμως μπορείς! Μπορείς και να τρέξεις, και να γελάσεις, και να παλέψεις, και να κάνεις καινούργια πράγματα. Οχι, βέβαια, τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Αλλά έπειτα από λίγο, όταν το μυαλό ξαστερώσει. Αυτό το ξαστέρωμα του νου... Αυτό προσεύχομαι να έρθει σύντομα. Να ξαστερώσει ο νους σου. Να καθαρίσει η καρδιά σου. Να 'ρθει ο Χριστός και να φυσήξει και να πάρει αυτό το σύννεφο που έχεις, που δεν είναι και το απόλυτο κακό, όπως νομίζεις. Τώρα το βλέπεις σαν απόλυτη τραγωδία. Μα δεν είναι. Ο νους σου το παρουσιάζει έτσι.
Απόδειξη: Κοίτα λίγο -αν αντέχεις, βέβαια- τον κόσμο γύρω σου. Τούτη τη στιγμή που εσύ βουλιάζεις στη θλίψη άλλοι έξω γελούν, άλλοι τρέχουν στις δουλειές τους, στην αγάπη τους, στα ψώνια και στις διακοπές, καθένας στην εργασία του. Ολη η ζωή κυλά κανονικά. Εσύ όμως βουλιάζεις στη θλίψη σου. Αν μπορείς, δες ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα στον κόσμο. Αν αντέχεις, βάλε το θέμα σου σε μια άλλη προοπτική και δες το από μια άλλη σκοπιά. Αλλάζοντας οπτική και σκοπιά, σιγά σιγά θα γίνεις πιο ψύχραιμος, πιο ψύχραιμη. Πάρε ένα μαντίλι να σκουπίσεις τα μάτια σου και δες τα πράγματα αλλιώς. Λίγο πιο νηφάλια. Με τη λογική. Το συναίσθημα είναι που σ' έχει καθηλώσει και σ' έχει διαλύσει. Εχεις βουλιάξει στα συναισθήματά σου. Εχεις πνιγεί στα δάκρυά σου. Τυλίχτηκες στα μπερδέματά σου. Ο νους σε τρέλανε τις τελευταίες ημέρες μ' όλα αυτά που σκέφτεσαι.

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...