Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Οι πιο κοντινοί στους Σπαρτιάτες ΣΗΜΕΡΑ...


Δεν είναι υπερβολή, αν το πούμε.
Το να είσαι ΟΥΚ είναι σπαρτιάτικο πράγμα. Μιλάμε για ζωή σπαρτιάτικη, ακατανόητη σε παρά πολλούς, μα αυτονόητη σε κάποιους άλλους που γνωρίζουν ότι κάποτε οι Σπαρτιάτες εκπαιδεύονταν μυριάκις σκληρότερα από τους ΟΥΚ που σήμερα γνωρίζουμε. Αυτό που κάνουν σήμερα τα ΟΥΚ είναι το πιο κοντινό στους Σπαρτιατές, μα είναι κι αυτό μακρινό από αυτό πού βίωνε ο Σπαρτιάτης, ήδη από μικρή ηλικία, σε σκληρότητα και εύρος εκπαίδευσης.
  
 
Έτσι, αδεία του λόγου, θα μπορούσαμε να πούμε με ασφάλεια πως ολόκληρη η αρχαία Σπάρτη υπήρξε ένα απέραντο ΟΥΚ, όπου ως άνδρας δεν μπορούσες να υπάρξεις, αν δεν ήσουν κι εσύ ένας ΟΥΚ. Τις Θερμοπύλες τις κάναν οι τριακόσιοι, μα ήταν κι οι τριακόσιοι ΟΥΚ, και μάλιστα ΟΥΚ με εκπαίδευση ασυγκρίτως πιο τρελή και παλαβή από αυτήν των σύγχρονων ΟΥΚ. Ναι, δεν είναι υπερβολή να το πούμε.   


 
Δεν μπορείς να δοξάζεις Θερμοπύλες και να μη θέλεις να υπάρχουν ΟΥΚ. Αυτά είναι πράγματα σπαρτιάτικα, δηλαδή ελληνικά και χαραγμένα στην ιστορία ετούτου του τόπου. Τα παιδιά των ΟΥΚ τ’ αγαπούμε, τα τιμούμε, τα έχουμε ψηλά. Είναι οι πιο κοντινοί στους Σπαρτιάτες. Τα παιδιά των ΟΥΚ ζουν ασκητικά, πατούνε παραπέρα από το χείλος, ακροβατούν επάνω στην κλωστή που πάει να κοπεί και δεν κόβεται. Δεν κόβεται, όμως, η κλωστή, επειδή το επιτρέπει ο Θεός. Γι' αυτό τα παιδιά των ΟΥΚ, ας τιμούν πολύ τους Αγίους μας, την Παναγία μας και να την έχουν Μητέρα στο πλευρό τους.



ΟΥΚ σημαίνει καρδιά, πίστη στον Θεό ότι μπορώ, ότι ζω, ότι πεθαίνω για πράματα ιερά, άγια, καλά. ΟΥΚ σημαίνει φορώ το σταυρουδάκι μου κατάσαρκα και πάντα πολεμώ με σεβασμό. Είμαι επίλεκτος των επιλέκτων, αλλά δεν έχω εγωισμό. Ποτέ οι Έλληνες δεν πολέμησαν τυφλά, αδιάκριτα, φανατικά. ΟΥΚ σημαίνει σωφροσύνη, ασκητισμός, ζωηρή επίγνωση ότι πεθαίνω για το δίκαιο χωρίς φυλετισμό, χωρίς ρατσισμό, ότι δεν πάω πουθενά χωρίς καθαρό μυαλό. Ότι, εν τέλει, δεν πάω πουθενά χωρίς τον Θεό, χωρίς την Ορθοδοξία μου και τα ιερά μου.

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...