Ερωτώμενος για τις σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους τόνισε ότι τα θέματα αυτά έχουν λυθεί με το σύνταγμα του 1974 και πως «οι ρόλοι είναι διακριτότατοι».
Σημείωσε πως οι κυβερνητικοί παράγοντες «κάνουν μία εναγώνια προσπάθεια να αλλάξουν την ατζέντα, διότι τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας, η αποτυχία στην οικονομική πολιτική είναι δεδομένα», αναφερόμενος επιγραμματικά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά τόσο οι οικογένειες όσο και οι επιχειρήσεις.
Τέλος για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που προβλέπει την ανάδειξη σημαιοφόρου ύστερα από κλήρωση είπε:
«Η κλήρωση δεν έχει στόχο μόνο τους αρίστους. Στόχο έχει κυρίως τη σημαία ως Εθνικό σύμβολο, την οποία μπορεί να φέρει ο οποιοσδήποτε, ο τελευταίος, αυτός που πρωταγωνιστεί σε ασχήμιες… εκείνος που παραδίδει λευκή κόλα, ο τεμπέλης. Με τον τρόπο αυτό παύει η σημαία να αποτελεί σύμβολο ηγεσίας, ταυτισμένο με την πορεία του Έθνους. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό χτύπημα αυτής της ρυθμίσεως». Και συμπλήρωσε:
Εάν αποϊεροποιήσουμε τα σύμβολα, τότε απόϊεροποιούμε την ίδια τη ζωή και εκεί μετά πάμε σε ατραπούς τραγικές, ατραπούς που δεν ξέρουμε που θα βγάλουν, σε αχαρτογράφητα νερά τα οποία είναι πάρα πολύ δύσκολα» θυμίζοντας παράλληλα τις συνεχείς απειλές των γειτονικών μας χωρών που εποφθαλμιούν εδάφη μας.
Συμπερασματικά σημείωσε πως «τα θέματα είναι πολύ σοβαρά και δεν πρέπει να εκτοξεύουμε ρουκέτες εντυπωσιασμού», επισημαίνοντας ότι «το Έθνος είναι κομβικό σημείο της υπάρξεως του ανθρώπου. Δεν είναι απλώς ένα ιδεολόγημα, αλλά είναι κάτι βασικό. Χωρίς την Εθνική υπόσταση δεν μπορεί αν υπάρξει Ελλάδα».
