Βοήθημα οιωνοσκόπησης στο άγραφο ημερολόγιο της νέας εποχής Ντόναλντ Τραμπ εισφέρει το κατωτέρω άρθρο του παγκόσμια γνωστού Αμερικανού δημοσιολόγου Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς, που αξιολογεί το εκλογικό αποτέλεσμα της Δευτέρας, επισημαίνει τα σημαντικότερα για τον κόσμο σημεία του προγράμματος Τραμπ (συνεννόηση με Ρωσία, Κίνα, Ιράν και Συρία), τις συνωμοσίες, εμπόδια και σχέδια δολοφονίας του από το «βαθύ κράτος»
και τις πρόνοιες που απαιτούνται για την εξουδετέρωσή τους. Χρήσιμο
λοιπόν βοήθημα και για ανήσυχους (για την τύχη τους) πολιτικούς.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Τις Εκλογές Κέρδισε η Εργατική Τάξη
Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς
Η αμερικανική προεδρική εκλογή είναι ιστορική επειδή ο αμερικανικός λαός κατόρθωσε να νικήσει τους ολιγάρχες. Η Χίλλαρυ Κλίντον, όργανο της Ολιγαρχίας, νικήθηκε παρά την αισχρή εκστρατεία των ΜΜΕ εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό δείχνει ότι τα ΜΜΕ και το πολιτικό κατεστημένο των πολιτικών κομμάτων έχασαν την αξιοπιστία τους στα μάτια του αμερικανικού λαού.
Απομένει να δούμε εάν ο Τραμπ μπορεί να επιλέξει και να σχηματίσει μια κυβέρνηση που θα υπηρετήσει τον ίδιο και τις επιδιώξεις του -να αναδημιουργήσει τις αμερικανικές θέσεις εργασίας και να αποκαταστήσει σχέσεις φιλίας και αμοιβαίου σεβασμού με τη Ρωσία, την Κίνα, τη Συρία και το Ιράν.
Μένει επίσης να δούμε πως η ολιγαρχία θα ανταποκριθεί στη νίκη του Τραμπ. Το χρηματιστήριο και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα μπορούν να δημιουργήσουν μιαν οικονομική κρίση, προκειμένου να βάλουν τον Τραμπ σε θέση αμύνης και να χρησιμοποιήσουν τη κρίση για να εξαναγκάσουν τον Τραμπ να τοποθετήσει έναν δικό τους στο υπουργείο Οικονομικών. Διεφθαρμένοι πράκτορες της CIA και του Πενταγώνου μπορούν να παρασκευάσουν μιαν επίθεση πλαστής σημαίας (προβοκάτσια) που θα διατάρασσε τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Ο Τραμπ θα διέπραττε λάθος αν διατηρήσει νεοσυντηρητικούς στην κυβέρνησή του.
Με τον Τραμπ τουλάχιστον υπάρχει ελπίδα. Εάν ο Τραμπ δεν εκτραπεί, από κακή κρίση στην επιλογή των μελών της κυβέρνησης και από εμπόδια που θα τεθούν στον δρόμο του, θα μπορούσαμε να περιμένουμε τον τερματισμό της ενορχηστρωμένης από την Ουάσιγκτων σύγκρουσης με τη Ρωσία, την απομάκρυνση των αμερικανικών πυραύλων από τα σύνορα της Ρωσίας με την Πολωνία και τη Ρουμανία, το τέλος της σύγκρουσης στη Ουκρανία και το τέλος στις προσπάθειες της Ουάσιγκτων να ανατρέψει την κυβέρνηση της Συρίας. Όμως τέτοια επιτεύγματα προϋποθέτουν την ήττα της αμερικανικής Ολιγαρχίας. Και μολονότι ο Τραμπ νίκησε την Χίλλαρυ, η Ολιγαρχία υπάρχει ακόμη και είναι ακόμη ισχυρή.
Ο Τραμπ είπε ότι δεν βλέπει πλέον λογική στην ύπαρξη του ΝΑΤΟ 25 χρόνια μετά την Σοβιετική κατάρρευση. Εάν μείνει σ’ αυτή την θέση, αυτό θα σήμαινε μεγάλες πολιτικές αλλαγές στις υποτελείς της Ουάσιγκτων χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Η εχθρότητα κατά της Ρωσίας των σημερινών αξιωματούχων της Ε Ε και του ΝΑΤΟ θα πρέπει να τερματιστεί. Η Γερμανίδα Καγκελάριος ΄Ανγκελα Μέρκελ θα πρέπει να αλλάξει στάση ή να αντικατασταθεί. Ο Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιεν Στόλτενμπεργκ θα πρέπει να απολυθεί.
Δεν ξέρουμε ποιους θα επιλέξει ο Τραμπ για μέλη της κυβέρνησής του. Είναι πιθανό να μην είναι γνώστης των διαφόρων δυνατοτήτων και των θέσεων του κάθε υποψηφίου για τα θέματα της νέας πολιτικής. Εξαρτάται από το ποιος συμβουλεύει τον Τραμπ και τι τον συμβουλεύει. Μόλις δούμε την κυβέρνησή του θα ξέρουμε αν μπορούμε να ελπίζουμε για τις αλλαγές που τώρα έχουν μιαν ελπίδα να πραγματοποιηθούν.
Εάν η ολιγαρχία δεν είναι ικανή να ελέγξει τον Τραμπ και αυτός κατορθώσει να περιορίσει την εξουσία και τον προϋπολογισμό δαπανών του Συμπλέγματος συμφερόντων ΄Αμυνας και Ασφάλειας, καθιστώντας τον διαχειριστικό τομέα υπόλογο σε δημόσιο έλεγχο, ο Τραμπ θα μπορούσε να δολοφονηθεί.
Ο Τραμπ είχε πει πως θα βάλει την Χίλλαρυ στη φυλακή. Θα πρέπει προηγουμένως να την δικάσει με την κατηγορία της προδοσίας και εγκλημάτων πολέμου, μαζί με όλους τους νεοσυντηρητικούς. Αυτό θα άνοιγε μια νέα σελίδα για ειρήνη με τις άλλες δυο μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις, την ηγεμόνευση των οποίων διεκδικούν οι νεοσυντηρητικοί.
Μολονότι οι νεοσυντηρητικοί θα διατηρούν ακόμη επαφές με το συνωμοτικό βαθύ κράτος, η παραπομπή τους σε δίκη θα έκανε δύσκολη γι’ αυτά τα σκουλήκια την οργάνωση επιχειρήσεων πλαστής σημαίας ή μιας δολοφονίας. Διεφθαρμένα στοιχεία του συμπλέγματος στρατός/ασφάλεια (υπηρεσίες και βιομηχανίες εξοπλισμού) θα μπορούσε και τότε να διεκπεραιώσει μια δολοφονία, αλλά χωρίς τη βοήθεια των νεοσυντηρητικών στην κυβέρνηση η συγκάλυψή της θα είναι πολύ πιο δύσκολη.
Ο Τραμπ διαθέτει μεγαλύτερη κατανόηση και οξυδέρκεια από όση νομίζουν οι αντίπαλοί του. Για έναν άνδρα όπως ο Τραμπ, το να διακινδυνεύσει να αποκτήσει τόσους πολλούς εχθρούς και να θέσει σε κίνδυνο την υγεία και την περιουσία του, θα πρέπει να γνώριζε ότι η λαϊκή δυσφορία με το κυβερνών κατεστημένο καθιστούσε δυνατή την εκλογή του ως Προέδρου.
Δεν θα ξέρουμε τι μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να δούμε τα ονόματα των υπουργών και των βοηθών υπουργών. Εάν είναι το συνηθισμένο ασκέρι, θα ξέρουμε ότι ο Τραμπ αιχμαλωτίσθηκε. Ένα ευτυχές γεγονός διαρκείας αυτών των εκλογών είναι η πλήρης κατάρρευση της αξιοπιστίας των αμερικανικών ΜΜΕ. Τα μίντια προανήγγειλαν μιαν εύκολη νίκη της Χίλλαρυ και επιπλέον τον έλεγχο της αμερικανικής Γερουσίας από τους Δημοκρατικούς. Ακόμη σημαντικότερο από την απώλεια αξιοπιστίας και επιρροής, παρά τη συνεχή φαύλη επίθεση στον Τραμπ, σε όλη τη διάρκεια του προκαταρκτικού και του κυρίως αγώνα, τα ΜΜΕ δεν είχαν καμιάν επίδραση στη στάση των ψηφοφόρων εκτός της βορειοανατολικής και της Δυτικής Ακτής, το πεδίο κυριαρχίας των δισεκατομμυριούχων. Η υπόλοιπη χώρα αγνόησε τα ΜΜΕ.
Δεν επίστευα ότι η Ολιγαρχία θα επέτρεπε στον Τραμπ να νικήσει. Φαίνεται όμως ότι οι ολιγάρχες εξαπατήθηκαν από την προπαγάνδα των ΜΜΕ που ελέγχουν. ΄Ησυχοι πως η Χίλλαρυ είναι η σίγουρη νικήτρια, βρέθηκαν ανέτοιμοι να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια κλοπής της εκλογής.
Η Χίλλαρυ είναι τελειωμένη, αλ’ όχι και οι Ολιγάρχες. Εάν ο Τραμπ δεχτεί συμβουλές να είναι συμβιβαστικός, να δώσει το χέρι και να πάρει το κατεστημένο στην κυβέρνησή του, ο αμερικανικός λαός και πάλι θ’ απογοητευτεί. Σε μια χώρα όπου οι θεσμοί έχουν διαφθαρεί τόσο απόλυτα από την Ολιγαρχία, είναι δύσκολο να επιτύχει πραγματική αλλαγή χωρίς αιματοχυσία.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Τις Εκλογές Κέρδισε η Εργατική Τάξη
Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς
Η αμερικανική προεδρική εκλογή είναι ιστορική επειδή ο αμερικανικός λαός κατόρθωσε να νικήσει τους ολιγάρχες. Η Χίλλαρυ Κλίντον, όργανο της Ολιγαρχίας, νικήθηκε παρά την αισχρή εκστρατεία των ΜΜΕ εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό δείχνει ότι τα ΜΜΕ και το πολιτικό κατεστημένο των πολιτικών κομμάτων έχασαν την αξιοπιστία τους στα μάτια του αμερικανικού λαού.
Απομένει να δούμε εάν ο Τραμπ μπορεί να επιλέξει και να σχηματίσει μια κυβέρνηση που θα υπηρετήσει τον ίδιο και τις επιδιώξεις του -να αναδημιουργήσει τις αμερικανικές θέσεις εργασίας και να αποκαταστήσει σχέσεις φιλίας και αμοιβαίου σεβασμού με τη Ρωσία, την Κίνα, τη Συρία και το Ιράν.
Μένει επίσης να δούμε πως η ολιγαρχία θα ανταποκριθεί στη νίκη του Τραμπ. Το χρηματιστήριο και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα μπορούν να δημιουργήσουν μιαν οικονομική κρίση, προκειμένου να βάλουν τον Τραμπ σε θέση αμύνης και να χρησιμοποιήσουν τη κρίση για να εξαναγκάσουν τον Τραμπ να τοποθετήσει έναν δικό τους στο υπουργείο Οικονομικών. Διεφθαρμένοι πράκτορες της CIA και του Πενταγώνου μπορούν να παρασκευάσουν μιαν επίθεση πλαστής σημαίας (προβοκάτσια) που θα διατάρασσε τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Ο Τραμπ θα διέπραττε λάθος αν διατηρήσει νεοσυντηρητικούς στην κυβέρνησή του.
Με τον Τραμπ τουλάχιστον υπάρχει ελπίδα. Εάν ο Τραμπ δεν εκτραπεί, από κακή κρίση στην επιλογή των μελών της κυβέρνησης και από εμπόδια που θα τεθούν στον δρόμο του, θα μπορούσαμε να περιμένουμε τον τερματισμό της ενορχηστρωμένης από την Ουάσιγκτων σύγκρουσης με τη Ρωσία, την απομάκρυνση των αμερικανικών πυραύλων από τα σύνορα της Ρωσίας με την Πολωνία και τη Ρουμανία, το τέλος της σύγκρουσης στη Ουκρανία και το τέλος στις προσπάθειες της Ουάσιγκτων να ανατρέψει την κυβέρνηση της Συρίας. Όμως τέτοια επιτεύγματα προϋποθέτουν την ήττα της αμερικανικής Ολιγαρχίας. Και μολονότι ο Τραμπ νίκησε την Χίλλαρυ, η Ολιγαρχία υπάρχει ακόμη και είναι ακόμη ισχυρή.
Ο Τραμπ είπε ότι δεν βλέπει πλέον λογική στην ύπαρξη του ΝΑΤΟ 25 χρόνια μετά την Σοβιετική κατάρρευση. Εάν μείνει σ’ αυτή την θέση, αυτό θα σήμαινε μεγάλες πολιτικές αλλαγές στις υποτελείς της Ουάσιγκτων χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Η εχθρότητα κατά της Ρωσίας των σημερινών αξιωματούχων της Ε Ε και του ΝΑΤΟ θα πρέπει να τερματιστεί. Η Γερμανίδα Καγκελάριος ΄Ανγκελα Μέρκελ θα πρέπει να αλλάξει στάση ή να αντικατασταθεί. Ο Γεν. Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιεν Στόλτενμπεργκ θα πρέπει να απολυθεί.
Δεν ξέρουμε ποιους θα επιλέξει ο Τραμπ για μέλη της κυβέρνησής του. Είναι πιθανό να μην είναι γνώστης των διαφόρων δυνατοτήτων και των θέσεων του κάθε υποψηφίου για τα θέματα της νέας πολιτικής. Εξαρτάται από το ποιος συμβουλεύει τον Τραμπ και τι τον συμβουλεύει. Μόλις δούμε την κυβέρνησή του θα ξέρουμε αν μπορούμε να ελπίζουμε για τις αλλαγές που τώρα έχουν μιαν ελπίδα να πραγματοποιηθούν.
Εάν η ολιγαρχία δεν είναι ικανή να ελέγξει τον Τραμπ και αυτός κατορθώσει να περιορίσει την εξουσία και τον προϋπολογισμό δαπανών του Συμπλέγματος συμφερόντων ΄Αμυνας και Ασφάλειας, καθιστώντας τον διαχειριστικό τομέα υπόλογο σε δημόσιο έλεγχο, ο Τραμπ θα μπορούσε να δολοφονηθεί.
Ο Τραμπ είχε πει πως θα βάλει την Χίλλαρυ στη φυλακή. Θα πρέπει προηγουμένως να την δικάσει με την κατηγορία της προδοσίας και εγκλημάτων πολέμου, μαζί με όλους τους νεοσυντηρητικούς. Αυτό θα άνοιγε μια νέα σελίδα για ειρήνη με τις άλλες δυο μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις, την ηγεμόνευση των οποίων διεκδικούν οι νεοσυντηρητικοί.
Μολονότι οι νεοσυντηρητικοί θα διατηρούν ακόμη επαφές με το συνωμοτικό βαθύ κράτος, η παραπομπή τους σε δίκη θα έκανε δύσκολη γι’ αυτά τα σκουλήκια την οργάνωση επιχειρήσεων πλαστής σημαίας ή μιας δολοφονίας. Διεφθαρμένα στοιχεία του συμπλέγματος στρατός/ασφάλεια (υπηρεσίες και βιομηχανίες εξοπλισμού) θα μπορούσε και τότε να διεκπεραιώσει μια δολοφονία, αλλά χωρίς τη βοήθεια των νεοσυντηρητικών στην κυβέρνηση η συγκάλυψή της θα είναι πολύ πιο δύσκολη.
Ο Τραμπ διαθέτει μεγαλύτερη κατανόηση και οξυδέρκεια από όση νομίζουν οι αντίπαλοί του. Για έναν άνδρα όπως ο Τραμπ, το να διακινδυνεύσει να αποκτήσει τόσους πολλούς εχθρούς και να θέσει σε κίνδυνο την υγεία και την περιουσία του, θα πρέπει να γνώριζε ότι η λαϊκή δυσφορία με το κυβερνών κατεστημένο καθιστούσε δυνατή την εκλογή του ως Προέδρου.
Δεν θα ξέρουμε τι μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να δούμε τα ονόματα των υπουργών και των βοηθών υπουργών. Εάν είναι το συνηθισμένο ασκέρι, θα ξέρουμε ότι ο Τραμπ αιχμαλωτίσθηκε. Ένα ευτυχές γεγονός διαρκείας αυτών των εκλογών είναι η πλήρης κατάρρευση της αξιοπιστίας των αμερικανικών ΜΜΕ. Τα μίντια προανήγγειλαν μιαν εύκολη νίκη της Χίλλαρυ και επιπλέον τον έλεγχο της αμερικανικής Γερουσίας από τους Δημοκρατικούς. Ακόμη σημαντικότερο από την απώλεια αξιοπιστίας και επιρροής, παρά τη συνεχή φαύλη επίθεση στον Τραμπ, σε όλη τη διάρκεια του προκαταρκτικού και του κυρίως αγώνα, τα ΜΜΕ δεν είχαν καμιάν επίδραση στη στάση των ψηφοφόρων εκτός της βορειοανατολικής και της Δυτικής Ακτής, το πεδίο κυριαρχίας των δισεκατομμυριούχων. Η υπόλοιπη χώρα αγνόησε τα ΜΜΕ.
Δεν επίστευα ότι η Ολιγαρχία θα επέτρεπε στον Τραμπ να νικήσει. Φαίνεται όμως ότι οι ολιγάρχες εξαπατήθηκαν από την προπαγάνδα των ΜΜΕ που ελέγχουν. ΄Ησυχοι πως η Χίλλαρυ είναι η σίγουρη νικήτρια, βρέθηκαν ανέτοιμοι να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια κλοπής της εκλογής.
Η Χίλλαρυ είναι τελειωμένη, αλ’ όχι και οι Ολιγάρχες. Εάν ο Τραμπ δεχτεί συμβουλές να είναι συμβιβαστικός, να δώσει το χέρι και να πάρει το κατεστημένο στην κυβέρνησή του, ο αμερικανικός λαός και πάλι θ’ απογοητευτεί. Σε μια χώρα όπου οι θεσμοί έχουν διαφθαρεί τόσο απόλυτα από την Ολιγαρχία, είναι δύσκολο να επιτύχει πραγματική αλλαγή χωρίς αιματοχυσία.
Πηγή
