Ανοίγουμε τον θησαυρό των Αγίων , ένα βιβλίο με πολλές παρακλήσεις Ουρανίων γενναιοφρόνων πρεσβευτών …
Ψέλνουμε τα απολυτίκιά τους και νιώθουμε πως οδηγούν τα τρομαγμένα λιγοστά χιλιόμετρα που το αυτοκίνητο ίσα που διασχίζει μέσα στην ορμή του καιρού …Με την Θεομητορική επίκληση ξαναγεννήθηκε το φως , όπως και η ελπίδα της αιωνίου ζωής κάθε φορά που της αμαρτίας η δίνη γυρεύει να μας καταπιεί…Σαν να ξημέρωσε πάλι ! Δόξα τω Θεώ ! Άνοιξε ο δρόμος για του Ουρανού την πόλη ξανά μπροστά μας ! Οι ώρες περνούν και η Ουρανούπολη υποδέχεται την αγωνία μας και τα θυμητάρια παλιών ετών . Συναντάμε γνώριμες φιγούρες έστω κι αν δεν τις έχουμε ξανααπαντήσει ποτέ ! Όλοι μας φαίνονται οικείοι ! Συμπολίτες του Ονείρου ! Έχει ο Παράδεισος με μια φωτεινή αλυσίδα δεμένα τα παιδιά του Θεού και κάθε της κρίκος είναι ένας επίδοξος οικήτοράς του … Βράδιασε για τα καλά . Στο δωμάτιο σιμά στο δρόμο όλη τη νύχτα ακούω την θάλασσα .
Σπάνε τα κύματα τόσο κοντά μας και η ανυπομονησία μας μεγαλώνει .
Είναι και που το πρωί της Κυριακής είχε απαγορευτικό
! Νιώθω το πέλαγος να προσπαθεί να γαληνέψει για να ταξιδέψει προσευχές και
παρακλήσεις , λαχτάρα και πόνο , τον αγνό πόθο για μετάνοια και εξιλέωση ! Η
θάλασσα θα μας φέρει κοντά στα παιδιά της Παναγιάς ! Γαλήνεψέ την Κύριε!
ολόκληρο το κείμενο...
