Ρωσία εναντίον Τουρκίας και όποιος αντέξει

H Μόσχα και η Άγκυρα βρίσκονται εδώ και μεγάλο διάστημα σε μία επικίνδυνη περιδίνηση με άγνωστα αποτελέσματα.
Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε καν εικοστή πέμπτη φορά στην ιστορία των ρωσο-τουρκικών σχέσεων, που οι δύο χώρες έχουν καταφύγει στην ένοπλη αντιπαράθεση. Άλλωστε μεταξύ τους έχουν γίνει δεκάδες πόλεμοι και τουλάχιστον εκατό μικρότερα ένοπλα περιστατικά, αναφέρει σχετικό δημοσίευμα για τις σχέσεις των δύο χωρών το τελευταίο διάστημα.

Αυτή την φορά όμως δεν συμφωνούν ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, σχετικά με την παραμονή στην εξουσία του Προέδρου της Συρίας Μπασάρ Άσαντ, ο οποίος για τους Γενίτσαρους (Τούρκους) αποτελεί «αγκίδα στο μάτι», ενώ για τον πλησίον τους στα βόρεια (Ρώσους) αποτελεί την μόνη ευκαιρία να διατηρήσουν την παρουσία τους στην πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Στο όνομα της επίτευξης των στόχων τους μερικοί (Μόσχα) είναι πρόθυμοι να παραμελήσουν την οικονομική κρίση και να χρηματοδοτήσουν την στρατιωτική δράση σε μια ξένη χώρα, ενώ άλλοι (Άγκυρα) «φτύνουν» εντελώς τις ηθικές αρχές διευκολύνοντας τους ισλαμιστές τρομοκράτες του ισλαμικού στρατού στο να καταστρέφουν συστηματικά την πάλαι ποτέ περιοχή της Μεσοποταμίας.

Για τον διάδοχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την σημερινή Τουρκική δημοκρατία, το θέμα είναι τόσο κρίσιμο και σοβαρό που δια μέσω του Προέδρου της χώρας Ρ.Ερντογάν, απειλήθηκε η «διάρρηξη» των δεσμών φιλίας με την Ρωσία, ακυρώνοντας παράλληλα τις αμοιβαία επωφελείς συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής της κατασκευής του αγωγού «Turk Stream», και της κατασκευής πυρηνικών σταθμών στην Τουρκία από την ρωσική εταιρία Rosatom.

Η Τουρκία δεν αποτέλεσε ποτέ όμως για την Ρωσία μια επιλογή «σταθερή» και αμετάβλητη, στις προσπάθειες της για ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης. Μάλιστα η στάση της Άγκυρας έθετε συνεχώς σε αμφισβήτηση το σύνολο της ρωσικής ενεργειακής πολιτικής στην Ευρώπη.

Η Μόσχα στην περίπτωση αυτή μόνο να χάσει είχε από την σχέση της με την Τουρκία. Ξαφνικά επίσης είχε ανθήσει και η εισαγωγή τουρκικών τουριστικών αντικειμένων, και ο τουρισμός σε θέρετρα της Κριμαίας, αλλά και στα θέρετρα της Αττάλειας. Αλλά το πολιτικό εμπόδιο ανάμεσα στις δύο χώρες εμφανίστηκε όπως πάντα, ξαφνικά και αιφνιδιαστικά και ήταν το θέμα της Συρίας.

Στο εγγύς μέλλον στην Μόσχα, ενδέχεται να ανοίξουν επίσημα γραφείο οι Κούρδοι της Συρίας, οι οποίοι στερούνται του δικού τους κράτους, και ζουν διασκορπισμένοι στο Ιράκ, το Ιράν και την Τουρκία.

Ενώ επίκειται η επίσημη σχέση Κούρδων και Ρώσων διπλωματών. Αυτή η διπλωματική αναβάθμιση των Κούρδων είναι «φοβερή και ανυπόφορη» για την Άγκυρα.

Η εμφάνιση στον πλαίσιο αυτό, των Κούρδων έτοιμων με τα όπλα στα χέρια να υπερασπιστούν την ανεξαρτησία τους από τους Τούρκους, έχει προκαλέσει «πανικό» στην Τουρκία. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, στην χώρα αυτή ζουν Κούρδοι πολίτες σε ποσοστό 18 έως 35%. Στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Τουρκία ο ΡΚΚ ελέγχει τους πάντες και τα πάντα και οι Κούρδοι αποτελούν πλειοψηφία ανάμεσα στους κατοίκους.

Οι κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου σημείωσαν αύξηση της δημοτικότητας του κουρδικού «Δημοκρατικού Κόμματος των λαών», μιας μέτριας πολιτικής δύναμης για την υπεράσπιση της πολιτισμικής ταυτότητας, των πολιτικών δικαιωμάτων, και της αυτονομίας του Κουρδιστάν.

Οι Σύροι και οι Ιρακινοί Κούρδοι με φόντο την κατάρρευση των χωρών τους θα είναι σε θέση να δημιουργήσουν το δικό τους ανεξάρτητο κράτους με το όνομα «Κουρδιστάν». Η Τουρκία θα αποτελέσει και πάλι το «Οθωμανό ασθενή» όπως και στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Μέσα σε αυτό το «ανθυγιεινό περιβάλλον» η Ρωσία κατηγορείται από δυτικούς πολιτικούς επιστήμονες ως πρόσχημα για την διατήρηση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ, ενώ η Τουρκία τότε υλοποιεί το δικό της σχέδιο. Ο Ερντογάν, σύμφωνα με εμπειρογνώμονες από την Συρία και την Αρμενία λειτουργεί ως «σκιάχτρο» του «Ισλαμικού Κράτους», προκειμένου να καταπολεμήσει τις κουρδικές δυνάμεις στο ιρακινό και στο συριακό έδαφος .

Ενώ την ίδια στιγμή η Τουρκία αφήνει να διαρρεύσει ότι θα υποστηρίξει τους Τατάρους της Κριμαίας και τους Τσετσένους του Καυκάσου στις αποσχιστικές τους τάσεις. Μία τέτοια κίνηση το Κρεμλίνο την γνώριζε εδώ και πολύ καιρό και έχει λάβει τα μέτρα του.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα pentapostagma.gr, το «χαρτί» των Τατάρων και των Τσετσένων που πήγε να «παίξει» ο Ερντογάν τον «έκαψε». Από την αρχή των προσπαθειών τους να διεισδύσουν οι Τούρκοι στην Κριμαία θέλησαν να εμφανιστούν ως σωτήρες όπως έκαναν και στην ελληνική δυτική Θράκη, μόνο που οι πρώην Μποσλεβίκοι, δεν «μασάνε» κάτι τέτοια. Η σύγκρουση Τουρκίας και Ρωσίας είναι αναπόφευκτη και για αυτόν το λόγο. Όπως θα είναι για το θέμα του Άσαντ, της Συρίας, των Κούρδων, της παρουσίας ρωσικού στρατού στην Συρία, του θέματος των Στενών του Βοσπόρου, της τουρκικής διείσδυσης στα Βαλκάνια, του Αιγαίου…θέλετε και άλλα;

πηγή