Ρωσικό αεροσκάφος SU-34 στη Συρία.
Μέσα
σε ένα μόλις 15μερο, τα ρωσικά αεροσκάφη, του θρυλικού σοβιετικού
κατασκευαστή, Σουχόϊ, διαφόρων τύπων, νέας γενιάς και εκμοντερνισμένα
παλιότερης, κατέστρεψαν πάνω από το 50% των υποδομών του
αυτοαποκαλούμενου "Ισλαμικού κράτους", επιχειρώντας από ένα και μόνο
αεροδρόμιο, αυτό της συριακής πόλης Λαττάκεια.
Η
Ρωσία, από τις 28 Σεπτέμβρη, για πρώτη φορά μετά τη διάλυση της
Σοβιετικής Ενωσης, έβγαινε με αξιώσεις στο διεθνή στίβο. Και για να μην
αφήσει περιθώρια "παρερμηνείας" σε όσους έσπευσαν να φωνασκήσουν
ασυστόλως και ξεδιάντροπα για "λάθος κτυπήματα" και "απώλειες αμάχων", η
Μόσχα έστειλε και καμιά 25ριά πυραύλους με την ονομασία "Καλίμπρ", από
την Κασπία (!). Από 1500 χιλιόμετρα μακριά, δηλαδή, με δυνατότητα πτήσης
στα 80 -1000 μέτρα πάνω από τη γη και ανάλογα με τη μορφολογία του
εδάφους. Η απόκλιση των πυραύλων από το στόχο είναι του επιπέδου συν
πλην πέντε μέτρα. Τουτέστιν, αντί για το δεξί μπορεί να πλήξει "κατά
λάθος" το αριστερό παράθυρο στο τρομοκρατικό καταφύγιο των δολοφόνων του
ισλαμικού χαλιφάτου.Μαύρη Δυτική προπαγάνδα και ολιγωρία
Σύσσωμη η σκουριασμένη προπαγανδιστική μηχανή του Δυτικού κόσμου, η
οποία είχε συνηθίσει να παίζει "χωρίς αντίπαλο" και σερβίρει
παραπληροφόρηση ανάλογα με τα συμφέροντά της, συνέχισε την "πεπατημένη"
και αυτή τη φορά. Ο νέος πρόεδρος της “παλιάς Ευρώπης”, Πολωνός Ντόναλντ
Τουσκ, κάκισε τη Ρωσία ότι με την επέμβασή της θα οξύνει το πρόβλημα
των προσφύγων και θα πολλαπλασιαστούν όσοι επιδιώκουν να καταφύγουν στην
Ευρώπη. Εδώ είναι που το άσπρο γίνεται μαύρο. Επί ένα χρόνο 11 χώρες,
ΗΠΑ, Γαλλία, Αγγλία, Τουρκία, και άλλες, παρίσταναν πως βομβάρδιζαν του
τρομοκράτες του χαλιφάτου, και αυτό, παρά τα "πλήγματα" τριπλασίασε το
έδαφος εξάπλωσής του, ενώ οι αποκεφαλισμοί κυρίως Ευρωπαίων και
Αμερικανών πολιτών και οι καταστροφές των ιστορικών μνημείων ήταν στην
καθημερινή τηλεοπτική "γυροβολιά" του.
Μέσα σε αυτό το διάστημα χιλιάδες απλών πολιτών της Συρίας, εκατοντάδες
χιλιάδες αργότερα, εκατομμύρια στο τέλος, στην προσπάθειά τους να
επιβιώσουν, συνέρρεαν στα τουρκικά παράλια και όσοι δεν γινόταν βορά στα
ψάρια του Αιγαίου, περνούσαν στα ελληνικά νησιά δημιουργώντας τεράστια
προβλήματα και βάζοντας μπουρλότο στα θεμέλια της φετεινής τουριστικής
σαιζόν. Μαζί με τους Σύριους, το δρόμο της προσφυγιάς πήραν και
εκατομμύρια άλλοι κάτοικοι των περιοχών της Λιβύης, του Ιράκ, κ.α. που
έτυχαν των "ευεργετικών" αμερικανικών επεμβάσεων τα προηγούμενα χρόνια.
Βομβαρδισμοί παραπληροφόρησης
Διαβάστε επίσης: Ο ρωσικός στόλος της Κασπίας χτύπησε 11 στόχους του ISIS στη Συρία - Ικανοποίηση Πούτιν
Τι κάνουν στη Συρία τα ρωσικά αεροσκάφη με τους βομβαρδισμούς των
υποδομών των τρομοκρατών; Εξοντώνουν αυτούς που αποτελούν την αιτία της
αναγκαστικής προσφυγιάς, άρα δημιουργούν προϋποθέσεις ανακοπής του
ρεύματος φυγής και επιστροφής πολλών απ΄ όσους ήδη έφυγαν. Αν πράγματι
αυτό επιθυμεί η Ενωμένη Ευρώπη, τότε σε τι αποσκοπούν τα αλόγιστα λόγια
του Τούσκ και άλλων "καρδιναλίων" των Βρυξελλών; Τι θέση παίρνει η
ελληνική διπλωματία πάνω σε αυτό το ακανθώδες θέμα που θίγει άμεσα τη
χώρα μας, η οποία εκ της γεωγραφίας γίνεται ο βασικός αποδέκτης των
-κυνηγημένων από τις εστίες τους- προσφύγων;
Μετά τα χειρουργικά πλήγματα με τους πυραύλους από την Κασπία, οι
Αμερικανοί το μόνο που σκαρφίστηκαν, ήταν να βάλουν το διεθνή τηλεοπτικό
τους τηλεβόα, το CNN, να διαδίδει –“σύμφωνα με ανώνυμες πηγές στο
Πεντάγωνο”- ότι έξι πύραυλοι έπεσαν στο έδαφος του Ιράν. Δηλαδή, αφού
δεν μπορούμε να αποκρύψουμε το γεγονός τότε το ... αμαυρώνουμε. Τι κι αν
Μόσχα και Τεχεράνη δηλώνουν ότι πύραυλοι στο έδαφος του Ιράν δεν
έπεσαν. Που ακόμα και να έπεφταν, δεν είναι έξω από το νόμο των
πιθανοτήτων. Αλλωστε, αυτά έχουν ξανασυμβεί. Θυμίζουμε πως το 1999, όταν
οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ βομβάρδιζαν το Βελιγράδι, κάποιοι πύραυλοι
ξέφυγαν έως και 200 χιλιόμετρα και έπεσαν έξω από τη ...Σόφια (!). Για
να μην μιλήσει κανείς για το “αόρατο” αμερικανικό αεροσκάφος, που έγινε
απολύτως … ορατό, και καταρρίφθηκε από τους Σέρβους.
Αμερικανικό σοκ, εξαιτίας των πληγμάτων από Κασπία
Όπως και να’ χει, ήταν τέτοιο το σοκ της αμερικανικής στρατιωτικής
ηγεσίας από την ρωσική επίδειξη ισχύος, που ο υπουργός, Αστον Κάρτερ,
χάνοντας προφανώς τον έλεγχο, δήλωσε πως δεν θα εκπλαγεί αν "σε λίγες
μέρες οι ρωσικές δυνάμεις στη Συρία θα έχουν απώλειες". Τα λεγόμενα του
κ.Κάρτερ κάνουν κάτι παραπάνω από φανερό το επίπεδο “πολιτικού
πολιτισμού” που διέπει κάποιους εκπροσώπους της αμερικανικής ηγεσίας.
Πιο συγκεκριμένα, τα όρια του κυνισμού τους αναφορικά με τον υπόλοιπο
κόσμο. “Είμαι σίγουρος πως κανένας αμερικανός στρατηγός δεν θα επέτρεπε
ποτέ στον εαυτόν του να εκφραστεί ότι αναμένει θύματα ανάμεσα σε
στρατιωτικούς άλλων χωρών”, δήλωσε ο Ιγκορ Κονασένκοφ, εκπρόσωπος του
ρωσικού υπουργείου Αμυνας.
Οι εκπρόσωποι του Δυτικού στρατιωτικού κόσμου νοιώθουν σα να τους έχουν
τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια και ... παραληρούν. Ο
αυτοεξευτελισθείς την περασμένη βδομάδα Γ.Γ του ΝΑΤΟ, Ιενς Στόλτενμπερκ,
κατήγγειλε τη Ρωσία ότι στη Συρία βομβαρδίζει τη ... δημοκρατική
αντιπολίτευση και όχι τους ισλαμιστές. Στις επίμονες ερωτήσεις των
δημοσιογράφων "ποιοί είναι αυτοί και που εδρεύουν μέσα στη Συρία", δεν
ήταν σε θέση να ψελλίσει ούτε ένα όνομα, ούτε μια θέση που κατέχουν στην
περιοχή. Τα ίδια τραγελαφικά ισχυριζόταν και το επίσημο Λονδίνο. Οταν ο
ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, απευθύνθηκε επίσημα και ζήτησε να
ονοματίσει το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον ποιοί είναι οι πασιφιστές
αντίπαλοι του Ασσαντ και που βρίσκονται, ώστε να μην τους βομβαρδίζουν,
κανείς ποτέ δεν ανταποκρίθηκε.
Αντίθετα, πίσω από αυτή την έξαρση της παραπληροφόρησης θέλουν να
κρύψουν το μεγάλο φιάσκο στο οποίο εξελίχτηκε η πολυδιαφημισμένη -από
τις ΗΠΑ- επιχείρηση εκπαίδευσης και εξοπλισμού περί των 85 ανδρών της
-αποκαλούμενης από τους ίδιους- αντιπολίτευσης στον Ασσαντ, έναντι ...
500 εκ. δολλαρίων (!). Αυτοί μόλις επέστρεψαν στη Συρία, πέρασαν μαζί με
τον εξοπλισμό τους στις τάξεις των τρομοκρατών, με εξαίρεση 4-5 από
αυτούς... Είναι χαρακτηριστική η εικόνα του αμερικανού εκπαιδευτή τους
που -καταϊδρωμένος- προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα στο
Κογκρέσσο της χώρας του.
Τουρκικές κραυγές
Οσον αφορά τη ρωσική παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου,
για την οποία η Μόσχα έδωσε επαρκείς εξηγήσεις στην Αγκυρα, τα 10-12
αυτά δευτερόλεπτα έγιναν ώρες ολόκληρες τηλεοπτικού χρόνου στα δυτικά
ΜΜΕ, αφορμή για να συνεδριάσει το ΝΑΤΟ και να βγάλει συνήθεις
προειδοποιητικούς ... ατμούς. Οι "ευαίσθητες" χορδές των ανθρωπιστών,
ωστόσο, επεδίωκαν, αφού δεν μπορούσαν να το αποκρύψουν, να υποβαθμίσουν
τον επί τούτου και όχι κατά λάθος αμερικανικό βομβαρδισμό του
νοσοκομείου τον "Γιατρών χωρίς σύνορα" στην πόλη Κοντούζ, στο Αφγανιστάν
στέλνοντας στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους, μεταξύ αυτών και Ευρωπαίους.
Τέσσερις μέρες αργότερα, μίλησαν για λάθος και τραγωδία που την
αποκάλεσαν "παράπλευρες απώλειες". Τραγωδία λοιπόν, το ξεδιάντροπο
έγκλημα.
Στις γραμμές του ισλαμικού χαλιφάτου - τρομοκράτη, δρουν εκπρόσωποι από
80 χώρες, από το σύνολο των χωρών της Ευρώπης, από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία
κ.λ.π. Αρα, λένε στη Μόσχα, η μάχη κατά της τρομοκρατίας πρέπει να είναι
κοινή για όλους αν πραγματικά οι κυβερνήσεις των Δυτικών χωρών θέλουν
στην πράξη αυτό που διακηρύσσουν.
Η ρωσική παρέμβαση στη Συρία, νομιμότατη, αφού έχει την πρόσκληση της
νόμιμης κυβέρνησης της χώρας, και γι΄ αυτό όχι επέμβαση, έχει αλλάξει τα
γεωπολιτικά δεδομένα στη Μέση Ανατολή. Η Ρωσία, με πράξεις και όχι
μεγαλοστομίες, διακηρύσσει ότι έχει συμφέροντα στη Μέση Ανατολή, έχει τη
δύναμη και τις προϋποθέσεις να τα υπερασπιστεί. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν πήρε
στα χέρια του τη σημαία της αντιτρομοκρατικής δράσης με την οποία με
βαρύγδουπες διακηρύξεις "έπαιζε" έως τώρα η Ουάσιγκτον, χρησιμοποιώντας
τις θρεμμένες από την ίδια και τους δορυφόρους της στη Μέση Ανατολή
τρομοκρατικές οργανώσεις, κατά το δοκούν.
Η χειρουργική παρέμβαση και τα αποτελεσματικά πλήγματα των ρωσικών
οπλικών συστημάτων έχουν φέρει αναστάτωση στις ηγεσίες των ηγετών της
περιοχής, ενώ πολλοί κατανοούν ότι σήμερα η Μόσχα μπορεί πολύ πιο
αποτελεσματικά να αντιπαλέψει την πληγή της τρομοκρατίας, καθώς και ότι η
Μόσχα το λέει και το κάνει, σε αντίθεση με την Ουάσιγκτον που είναι
μόνο λόγια. Και αυτό -η αδυναμία ελέγχου των μεχρι πρόσφατα υπάκουων
καθεστώτων- είναι που κάνει το οπλισμένο χέρι του άκρατου
νεοφιλελευθερισμού να χάνει την ψυχραιμία του.
Εμείς απλά θυμίζουμε ότι την περασμένη Κυριακή ζήτησαν και είχαν
συνάντηση με τον Πούτιν στο Σότσι, ο υπουργός Αμυνας της Σαουδικής
Αραβίας (!) και ο διάδοχος του θρόνου του Αμπού Ντάμπι (!). Και για να
μην προτρέξει κανείς και πει ότι οι δύο Αραβες υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι
πήγαν στο Σότσι για να παρακολουθήσουν τη ... "Φόρμουλα-1", θυμίζω ότι ο
Σαουδάραβας υπουργός είχε βρεθεί και στο διεθνές οικονομικό φόρουμ της
Πετρούπολης τον περασμένο Ιούνιο. Εκεί, επίσης είχε συνάντηση με το ρώσο
πρόεδρο τον οποίο κάλεσε να επισκεφθεί επίσημα τη χώρα του.
