..ότι ούκ έχω μετάνοιαν,ούκ έχω κατάνυξιν,ούκ έχω δάκρυον παρακλητικόν,τά επανάγοντα τά τέκνα πρός τήν ιδίαν κληρονομίαν.
Εσκότισμαι τόν νούν έν τοίς βιωτικοίς πάθεσικαί ούκ ισχύω ατενίσαι πρός σέ έν οδύνη,
ού δύναμαι θερμανθήναι τοίς δάκρυσι τής πρός σε αγάπης.
Αλλά, Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών,δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον
καί καρδίαν επίπονον είς αναζήτησίν σου,χάρισαί μοι τήν χάριν σου καί ανακαίνισον εν εμοί τάς μορφάς τής σής εικόνος.
Κατέλιπόν σε, μή με εγκαταλίπης,έξελθε είς αναζήτησίν μου,επανάγαγέ με πρός τήν νομήν σου,
συναρίθμησόν με τοίς προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης καί διάθρεψόν με σύν αυτοίς έκ της χλόης των θείων σου μυστηρίων, πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου καί πάντων των αγίων σου.(Από την Ευχή είς τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν)
