τά κλειστά βήλα…
ο ένδακρυς ιερέας
ο σκυμμένος διάκος»
όλα του μιλούν.
Ακόμη όλα τον συγκινούν
«η σιγή του «σέ υμνούμεν»
η χαρά του «Άξιόν Εστι»
τό δάκρυ του Κοινωνικού
τό θάμβος και η έκσταση
μιάς ακόμη Λειτουργίας
στό αρχαίο Κυριακό της Σκήτης
τής ανυπέρβλητης ορθόδοξης λατρείας
τού μεγαλείου και της σεμνής της δόξας».
