Του Θανάση Κ.
Για την ακρίβεια ετοιμάζονται για το χάος που θα προκαλέσουν πριν τις εκλογές, και για την «αντεπίθεση»που θα εξαπολύσουν μετά που θα χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη διακυβέρνηση. Αυτό συμβαίνει σήμερα…
- –Με την προχθεσινή «εισβολή» και μόνιμη εγκατάσταση του «Ρουβίκωνα» στην Φιλοσοφική Αθηνών…
- –Με την σημερινή «αιχμαλωσία» καθηγητών σε Πανεπιστημιακό χώρο…
- –Και κυρίως, με τη δολοφονική επίθεση κουκουλοφόρων στο Αστυνομικό τμήμα Ομονοίας…
Εδώ και χρόνια ετοιμάζονται με την πλήρη ανοχή (αν όχι ενθάρρυνση) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ…
* Οι συμμορίες των κουκουλοφόρων βαπτίστηκαν με το «αθώο» τίτλο «συλλογικότητες». Τι θα πει «συλλογικότητα»; Η ομαδική δράση! Που αντιδιαστέλλεται από την «ατομικότητα». Με αυτή την έννοια, βέβαια, κάθε συμμορία είναι «συλλογικότητα». Αλλά δεν παύει να είναι συμμορία….
Στη
γλώσσα των αναρχικών, υπάρχουν οι «αυτόνομοι» που πιστεύουν στην ατομική
δράση και στην ενστικτώδη αντίδραση ως «υπέρτατη έκφραση ελευθερίας»,
αλλά υπάρχουν και εκείνοι που αποδέχονται την οργανωμένη δράση σε συλλογικότητες – χωρίς «ιεραρχία» (υποτίθεται).
Αυτοί οι «οργανωμένοι αναρχικοί» είναι οι καθ’ ημάς «συλλογικότητες»!
Που έγιναν πλήρως αποδεκτοί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η παράνομη δράση τους, θεωρήθηκε «αθώος ακτιβισμός». Και νομιμοποιήθηκαν πλήρως ως «συνομιλητές» της κυβέρνησης.
Ο αλήστου μνήμης… βλάκας που παρίστανε για τριάμισι χρόνια τον υπουργό, όταν οι κουκουλοφόροι ανήγγειλαν επισήμως το «άβατο» της αστυνομίας στα Εξάρχεια, τους κάλεσε στο υπουργείο για… «συζήτηση»!
* Επί ΣΥΡΙΖΑ, ο έλεγχος των κουκουλοφόρων στο κέντρο της Πόλης επεκτάθηκε πολύ πέρα από την πλατεία Εξαρχείων:
Κυριάρχησαν στην Πατησίων όπου διέκοψαν οριστικά την κυκλοφορία των
μαζικών μέσων μεταφοράς, αφού κάθε τόσο σταματούσαν τα λεωφορεία και τα
τρόλεϊ, κατέβαζαν τους επιβάτες (αδιαφορώντας για το πώς οι άνθρωποι θα
πήγαιναν στις δουλειές τους) και έβαζαν φωτιά στα δημόσια οχήματα.
Έτσι ο έλεγχος τους τα
βράδια επεκτάθηκε από την Ομόνοια μέχρι την Αλεξάνδρας κι από την
Πατησίων μέχρι την Ιπποκράτους. Κι ύστερα επεκτάθηκαν και πιο πέρα…
Μέσα σε αυτό το κενό ανομίας που
δημιουργήθηκε γέμισε το κέντρο με πάσης φύσεως πρεζόνια, βαποράκια,
διακίνηση ναρκωτικών, ληστείες μέρα με μεσημέρι, απειλές, εμπρησμούς, ακόμα και κατά δικαστηρίων – όλα ακαταδίωκτα και ατιμώρητα...
Με πιο απεχθή την περίπτωση του Πεδίου του Άρεως. Όπου οργιάζει κάθε είδους εγκληματική δραστηριότητα κάθε βράδυ, αλλά όπου ούτε οι αναρχικοί επιτρέπουν ούτε η πολιτεία τολμά να στείλει την αστυνομία να «καθαρίσει»…
Κι έτσι κάθε βράδυ όλο το «κέντρο» είναι ανεξέλεγκτο: Ό,τι
δεν το ελέγχουν οι κουκουλοφόροι και οι «συλλογικότητες», το καλύπτουν
οι συμμορίες των ναρκομανών, οι διακινητές, τα «εκδιδόμενα άτομα», οι
νταβάδες και τα πρεζόνια…
* Επί ενάμιση χρόνο τώρα κάθε Σαββατοκύριακο στα Εξάρχεια εκπαιδεύονται συνεχώς «νεοσύλλεκτοι» κουκουλοφόροι σε ασκήσεις «αντάρτικου πόλης». Γι’ αυτό γίνονται συνεχώς επεισόδια στα Εξάρχεια, ουσιαστικά χωρίς αφορμή – κάθε Σαββατοκύριακο.
Πολλές φορές τους συνοδεύουν από μακριά, διμοιρίες αστυνομικών, καθώς ανεβαίνουν ή κατεβαίνουν την Αλεξάνδρας πριν μπουν στα Εξάρχεια…
Κι ύστερα συγκρούονται με άλλους αστυνομικούς μέσα στα Εξάρχεια επί ώρες. Κι ύστερα πάλι τους συνοδεύουν – από απόσταση – όταν αποχωρούν…
Χωρίς ποτέ να συλλάβουν κανένα…
Υπολογίζεται ότι στον ενάμισι τελευταίο χρόνο έχουν «εκπαιδευτεί» σε τακτικές αντάρτικου πόλης πάνω από 7 χιλιάδες νεαρά άτομα!
Στο σύνολό τους σχεδόν, λαθρομετανάστες!
Οι «διμοιρίτες» τους
(και «εκπαιδευτές») είναι Έλληνες – «παλιοσειρές» κουκουλοφόρων. Αλλά
οι εκπαιδευόμενοι είναι πια λαθρομετανάστες (Αγφανοί, Μαροκάνοι κλπ.)
Βασικός οδηγός εκπαίδευσης το κλασικό «Εγχειρίδιο» του Βραζιλιάνου Κάρλος Μαριγκέλα! Εξηγεί πως ετοιμάζεται το αντάρτικο πόλεων» και πως στρατολογούνται, ντρεσάρονται και ετοιμάζονται οι «αντάρτες των πόλεων».
Όποιος του έχει ρίξει έστω και μια ματιά (κυκλοφορεί στα Ελληνικά ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’70) καταλαβαίνει πολύ καλά τι γίνεται τα τελευταία δύο χρόνια στην Ελλάδα – κι ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας.
Πιο σημαντικό βέβαιο είναι το βιβλίο «Ο Πόλεμος του Ψύλλου» του αμερικανού Robert Taber. Παρουσιάζει ευσύνοπτα τα κλασικό δόγματα τακτικής για το αντάρτικο πόλης. Αφορά κυρίως το πώς διεξάγεται ο «πόλεμος» μέσα στον αστικό ιστό (όχι το πώς ετοιμάζεται).
Κι αυτό είναι μεταφρασμένο στα Ελληνικά από δεκαετίες. Όποιος το έχει ξεφυλλίσει, γνωρίζει και τι έρχεται…
Για να έχουμε μιαν εικόνα του «δυναμικού» που συσσωρεύεται…
–Πριν το Δεκέμβριο του 2007 που σημαδεύτηκε από το θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι κουκουλοφόροι στην Ελλάδα ήταν μερικές εκατοντάδες,
πιτσιρικάδες οι περισσότεροι και με μεγάλο «ρυθμό ανακύκλωσης». Έμεναν
στο χώρο μερικούς μήνες ή μερικά χρόνια κι ύστερα «αποχωρούσαν». Και τη
θέση τους έπαιρναν κάποιοι άλλοι…
Μετά το χάος αναρχίας που ξέσπασε τότε για μέρες, όταν κάηκε το κέντρο της Αθήνας, στρατολογήθηκαν χιλιάδες «φρέσκοι». Κι έτσι ο «χώρος» τους διογκώθηκε αριθμητικά, ενώ αναβαθμίστηκε και οργανωτικά.
Από το 2009 μέχρι το 2011, υπολογίζεται ότι μέχρι 20 χιλιάδες νεαρά άτομα αναμίχθηκαν ενεργά σε γεγονότα βίας (εμπρησμούς. σπασίματα, οδομαχίες με μολότοφ), φόρεσαν «κουκούλες» ή θήτευσαν σε στέκια αναρχικών, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Αλλά κι εδώ υπήρχε
μεγάλος «ρυθμός ανακύκλωσης». Πολλοί «πέρναγαν», αλλά λίγοι «παρέμεναν».
Παρ’ όλα αυτά, υπολογίζεται ότι γύρω στις 2,5 χιλιάδες «βετεράνων» έχουν μείνει «ενεργοί» από το σύνολο αυτού του «πληθυσμού» των «μαχητών».
Και μαζί με όσους μπορούν να μετακληθούν από την «εφεδρεία», ίσως πλησιάζουν τις 5 χιλιάδες.
–Μαζί με την αριθμητική αύξηση όμως, υπήρξε και οργανωτικός κατακερματισμός. Ξεφύτρωσαν διάφορες ομάδες, διαφορετικών βαθμών «ροπής» προς τη βία. Και διαφορετικού επιπέδου «πολιτικοποίησης». Σε κάποιες περιπτώσεις οι ομάδες αυτές έγιναν «συγκοινωνούντα δοχεία» με συνδέσμους χουλιγκάνων…
Όπως ήταν φυσικό λοιπόν, προέκυψαν και μεγάλες διαιρέσεις ανάμεσά τους. Προκαλώντας ενίοτε και «εμφύλιες» αντιπαραθέσεις…
Κοινός τόπος «έκφρασης» και «ενοποίησής» τους, πάντως, ο δικτυακός τόπος Indymedia.
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (από το 2015 και μετά) προκάλεσε τις εξής «ποιοτικές» αλλαγές.
–Πρώτον, ανέδειξε ένα «ηγέτη του χώρου»: το Ρουβίκωνα! Κι αυτό συνέβαλε, αν όχι στην ενοποίησή του, τουλάχιστον στην «ομογενοποίησή» του…
–Δεύτερον, τους έδωσε σύμβολα και συμβολισμούς που ανέβασαν το βαθμό στράτευσής τους. Οι «άδειες» στον Κουφοντίνα και τελικά η μεταγωγή του σε ουσιαστικά ανοικτή «αγροτική φυλακή», επηρέασαν ψυχολογικά ολόκληρο το «χώρο» – προσέφεραν στην «φευγαλέα πίστη» ένα ζωντανό «εικόνισμα»…
–Τρίτον, με το άνοιγμα των συνόρων εισέρευσαν λαθρομετανάστες που ελέγχονταν από διακινητές δουλεμπόρους. Κι αυτοί προσέφεραν πολλούς νεαρούς «εθελοντές» προς στρατολόγηση και εκπαίδευση. Οι κουκουλοφόροι πλέον έχουν πολλαπλές διασυνδέσεις και με τους διακινητές και με τα τσιράκια τους – τους περιβόητους «αλληλέγγυους»…
Οι σχέσεις με την διακίνηση και τα δίκτυά της, εκτός από «εθελοντές» έδωσε στο «χώρο» και χρηματοδοτικούς πόρους! Έτσι τέθηκαν οι βάσεις να γίνουν όλα πιο «επαγγελματικά». Με περισσότερα χρήματα διαθέσιμα και περισσότερη μονιμότητα: αφού οι νέοι «εκπαιδευόμενοι μαχητές» δεν έχουν να πάνε πουθενά,
δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν, παραμένουν στη διάθεση των
«εκπαιδευτών» τους, όσο αυτοί τους προστατεύουν και τους δίνουν κάποιο
«μεροκάματο» μέσα από τα κονδύλια για τους «πρόσφυγες»…
Όταν θα ψαχτεί σε βάθος τι έγιναν τα «κοινοτικά κονδύλια για τους πρόσφυγες» θα βγουν πολλά στη φόρα…
–Τέταρτον, η συνεχής χαλάρωση του νομοθετικού πλαισίου – του ποινικού (τι είναι «αδίκημα» και τι όχι) και του σωφρονιστικού (ακόμα κι όσοι καταδικάζονται, βγαίνουν από τις φυλακές!)
Μάλιστα σε κάποιους βαρυποινίτες που αποφυλακίστηκαν με τον διαβόητο Νόμο Παρασκευόπουλου, προσφέρθηκαν ευκαιρίες να φανούν «χρήσιμοι» στους κουκουλοφόρους. Και κάποιοι ανταποκρίθηκαν…
Έτσι προστέθηκε και σημαντικό «ανθρώπινο κεφάλαιο» εμπειρίας στην παράνομη δράση.
«Υποστηρικτικού» χαρακτήρα – αλλά και «επιχειρησιακού» σε κάποιες περιπτώσεις…
Η σημερινή εικόνα λοιπόν, είναι εντελώς διαφορετική απ’ ό,τι πριν.
Τώρα υπάρχουν τουλάχιστον 10 χιλιάδες αξιόμαχοι «μαχητές πόλεων»! Το δύο τρίτα περίπου αλλοδαποί και μικρών ηλικιών. Και οι υπόλοιποι, μεγαλύτεροι Ελληνικής καταγωγής.
Μαζί με τις «εφεδρείες» που μπορούν να ανακληθούν σε δράση, μιλάμε για …μιάμιση μεραρχία! Καλά εκπαιδευμένων, και αδίστακτων…
Απέναντί τους η αστυνομία είναι αδύναμη, εν μέρει αφοπλισμένη, εν μέρει παροπλισμένη (κατάργηση ή περιθωριοποίηση των ειδικών μηχανοκίνητων ομάδων άμεσης επέμβασης κρούσης) και με το ηθικό συνεχώς να πέφτει…
Το χθεσινό «χτύπημα» στο Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας απέβλεπε σε πλήρη κατάρρευση ηθικού της ΕΛΑΣ.
Στέλνουν το «μήνυμα»:
–Σας έχουμε παντού, σας χτυπάμε παντού, αποσυρθείτε όσο είναι καιρός. Ή αν κάποια στιγμή σας διατάξουν να μας αντισταθείτε, εξαφανιστείτε!
Το χτύπημα ήταν τέτοιο που μπορούσε να προκαλέσει ανθρώπινα θύματα. Όχι να τα προκαλέσει οπωσδήποτε (ακόμα τουλάχιστον)…
Να σταλεί το μήνυμα στους αστυνομικούς: κινδυνεύει άμεσα η ζωή σας!
Για την ώρα, προτιμούν χιλιάδες αστυνομικούς φοβισμένους, από ένα αστυνομικό νεκρό (που θα μπορούσε να γίνει μετά σύμβολο αντίστασης για τους συναδέλφους του)..
Ο «Ρουβίκωνας», ηγετική οργάνωση του χώρου πλέον, έχει σχέσεις με το ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν παίρνει γραμμή από το ΣΥΡΙΖΑ! Και δείχνει αξιοσημείωτη τακτική ευελιξία.
Με μεγάλο βάρος στο άμεσο συμβολικό αποτέλεσμα των «επιχειρήσεών» του (να γίνουν γνωστά παντού, να δημιουργήσουν θόρυβο, να προκαλέσουν δέος – ακόμα και απέχθεια σε κάποιους – αλλά και σεβασμό στο δικό τους «χώρο») και με αξιόλογη επιχειρησιακή επάρκεια.
Όπως κάθε μορφή παρακράτους, έχει ήδη αναπτύξει τους δικούς του βαθμούς αυτονομίας.
Οι πιο ψυλλιασμένοι καταλαβαίνουν ότι ο «Ρουβίκωνας» έχει τη δική του γραμμή. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον εξέθρεψε, αλλά δεν μπορεί να του επιβληθεί πλέον.
Κι αν το επιχειρήσει, το πιθανότερο είναι να γυρίσει μπούμεραγκ εναντίον του.
(Ο Τσίπρας που τόσο «θαυμάζει» τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δεν έχει φτάσει στο σημείο να αναρωτηθεί: «μα ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;» Ακόμα τουλάχιστον…)
Τα τάγματα εφόδου, αν δεν τα ελέγξεις εγκαίρως στρέφονται εναντίον σου.
Κι αν δεν τα ελέγξεις όταν εσύ είσαι ισχυρός κι εκείνα όχι ακόμα, τότε αργότερα δεν μπορείς να τα ελέγξεις καθόλου…
Πολλοί υπολογίζουν στο «Ρουβίκωνα» (αλλά και στις υπόλοιπες «συνιστώσες» του «χώρου») ως τη βασική «άμυνα» των ΣΥΡΙΖΑίων, όταν θα χάσει την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να παραλύει τη βούληση της νέας Κυβέρνησης…
Κάποιοι υπολογίζουν στο «Ρουβίκωνα» και για κάτι ακόμα: να επηρεάσει τις εσωτερικές εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ήττα του.
Το βέβαιο είναι ότι όλοι οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα τι τους έρχεται μετά την εκλογική νίκη τους.
Έχουν αρχίσει να υποψιάζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε αληθινό «παρακράτος»…
Όμως δεν πρόκειται
πια για απλό «παρακράτος», που μπορεί σχετικά εύκολα να «ξεδοντιαστεί»
με θεσμικές παρεμβάσεις ή με διοικητικές πρωτοβουλίες μετεκλογικά…
Εδώ πια έχουμε πια να κάνουμε για αληθινά και πλήρως επιχειρησιακά «Τάγματα Εφόδου». Που, συν τοις άλλοις, είναι και «ανεξέλεγκτα» πια…
Αποτελούνται στη μεγάλη τους πλειονότητα από άτομα «αόρατα», άτομα που δεν είναι καν καταγεγραμμένα. Από λαθρομετανάστες…
Τέτοια Τάγματα Εφόδου – έτοιμα και «μάχιμα» – πώς αντιμετωπίζονται;
Πολύ φοβάμαι ότι το ερώτημα αυτό δεν το έχει απαντήσει κανείς ακόμα (μάλλον δεν το έχουν αντιληφθεί καν…)
Γι’ αυτά όμως, σε επόμενο σημείωμά μας…
ΥΓ. Όσοι ξέρουν τι γίνεται, καταλαβαίνουν ότι ΔΕΝ τα γράφω όλα.
Και κάπου-κάπου τα «στρογγυλεύω» κάπως…
Έτσι κι αλλιώς, το σημείωμα αυτό απλώς «εισάγει» στο θέμα. Δεν το εξαντλεί…
Και μη ξεχνάτε ότι αποτελεί «θέμα ταμπού». Που ακόμα κι έτσι, σοκάρει πολλούς.
Αλλά κάποτε πρέπει να αρχίσουμε να το βλέπουμε, για να μη βρεθούμε εντελώς απροετοίμαστοι μπροστά σε αληθινά εφιαλτικές καταστάσεις.
Για τις οποίες εμείς ως κοινωνία είμαστε εντελώς ανίδεοι…
Αλλά κάποιοι άλλοι είναι πολύ καλά προετοιμασμένοι…
