Παλαιότερα είχε επικρατήσει η πεποίθηση ότι η οστεοπόρωση αποτελεί φυσικό επακόλουθο της γήρανσης, όμως σήμερα οι επιστήμονες συμφωνούν ότι είναι δυνατό να προληφθεί ένα λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα.
Ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο εντόπισαν μια σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στη διατροφή και στον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Journal of Bone and Mineral Density, μια διατροφή που δρα ενάντια στις φλεγμονές συνδέεται με μικρότερη απώλεια οστικής μάζας και μικρότερο κίνδυνο κατάγματος.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν μεγάλο δείγμα μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών (μια ομάδα του πληθυσμού που εκτιμάται ότι διατρέχει αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης), εξετάζοντας συγκεκριμένα την περιεκτικότητα της διατροφής τους σε αντιφλεγμονώδη συστατικά και καταγράφοντας τη συχνότητα καταγμάτων και τα επίπεδα οστικής πυκνότητας.
Για την αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον διατροφικό δείκτη φλεγμονής (DII) και μελέτησαν συγκριτικά τις μετρήσεις με τη συχνότητα κατάγματος. Σε δεύτερη φάση, συνέκριναν τις μετρήσεις βάσει DII με την οστική πυκνότητα των γυναικών.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, διαπιστώθηκε ότι μια αντιφλεγμονώδης διατροφή μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο κατάγματος. Συγκεκριμένα, η υψηλή βαθμολογία στον δείκτη DII συσχετίστηκε με σχεδόν 50% μεγαλύτερο κίνδυνο κατάγματος σε γυναίκες κάτω των 63 ετών. Αντιθέτως, οι γυναίκες που ακολουθούσαν αντιφλεγμονώδη διατροφή (και επομένως πέτυχαν χαμηλή βαθμολογία στον δείκτη DII) παρουσίασαν τη μικρότερη απώλεια οστικής μάζας κατά την περίοδο της μελέτης.
Μια διατροφή χαρακτηρίζεται ως αντιφλεγμονώδης όταν είναι ιδιαίτερα πλούσια σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά, ψάρι, προϊόντα ολικής άλεσης και ξηρούς καρπούς.
Τα νέα ευρήματα συνάδουν με παλαιότερες μελέτες που έχουν υποδείξει ότι οι φλεγμονές στο σώμα συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης.
http://www.onmed.gr
πηγή
