Ο SimpleG δίνει ταυτότητα στην Αθήνα μέσα από το street art
Συναντήσαμε τoν SimpleG, κατά κόσμον Γιώργο Δημουλά,
στη Δραπετσώνα, στον Πειραιά.
Πρόκειται για έναν νέο καλλιτέχνη, για τον οποίο το street art είναι τόσο επάγγελμα, όσο και τρόπος έκφρασης της φαντασίας του. Γεννήθηκε στο νησί της Χίου το καλοκαίρι του ’95 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και την αγιογραφία. Το 2002 η μετακόμιση της οικογένειάς του σε ένα νοτιοδυτικό προάστιο της Αθήνας, «γεμάτο γκράφιτι και tagιές», όπως λέει, τον έκανε να πιάσει και αυτός για πρώτη φόρα σπρέι στα χέρια του.
Κάπως έτσι ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε μεγάλες επιφάνειες, πάντα με σκοπό να εξωτερικεύσει τους προβληματισμούς, αλλά και τις ανησυχίες του. «Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας», μου εξηγεί. «Τα άτομα της γενιάς μου είναι σήμερα… αριθμοί χωρίς προσωπικότητα. Αυτό είμαστε σήμερα εμείς, ένα ΑΜΚΑ και ένα ΑΦΜ». Συνεχίζοντας τη συζήτηση, καταλαβαίνω πως είναι ιδιαίτερα προβληματισμένος, αλλά και συνειδητοποιημένος σχετικά με αυτό που κάνει, αφού ζει μόνος του από μικρή ηλικία και προσπαθεί να είναι ανεξάρτητος.
Ο Γιώργος εχει συμμετάσχει στο Meeting of Styles το 2012 και το 2013, στην έκθεση Hobart Exhibition 2015, στο Ejekt Festival το 2014, στο Plissken Festival το 2014, στο ASAF 2014 και στις Ιωνικές Γιορτές 2013 της Νέας Σμύρνης. Γνωστά έργα του είναι ο πολιτιστικός χώρος Γαλαξίας της Νέας Σμύρνης, με θέμα την καταστροφή και την αναγέννηση της Σμύρνης, το νέο εργοστάσιο Παπαστράτος στον Ασπρόπυργο με αφορμή τα πέντε χρόνια λειτουργίας του, η χαμένη Ατλαντίδα στον αθλητικό χώρο του Πανελλήνιου στην Κυψέλη, το μαγαζί Favela στον Κεραμεικό και το Lost in Acropolis κοντά στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δουλεύει κυρίως με σπρέι, όμως βλέπουμε συχνά στα έργα του στοιχεία από αερογράφο, ακρυλικά χρώματα και λάδια, νερομπογιές και μελάνια. Χρησιμοποιεί διαφορές τεχνικές, καθώς δεν έχει καταλήξει σε κάποιο συγκεκριμένο στιλ.
Του αρέσει να είναι πολύπλευρος και να δουλεύει θέματα διαφορετικά, άλλοτε επηρεασμένα από την προσωπική του ζωή και άλλες φορές από γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του. Παράλληλα, συχνά στα θέματα του συναντάμε ασπρόμαυρα σχέδια, γερασμένες μορφές, ανθρώπους να φιλιούνται και πολλά γυναικεία πρόσωπα. Τέλος, μεγάλο κομμάτι στη ζωή του καταλαμβάνει και η αγιογραφία, έχοντας πτυχίο σε αυτήν από τη Β' Γυμνάσιου. Για να τα καταφέρει παρακολούθησε μαθήματα για τρία χρόνια στη σχολή αγιογραφίας της Νίκαιας, με τον καθηγητή Παναγιώτη Κωνσταντίνου να τον έχει βοηθήσει στα πρώτα βήματά του.
Μέχρι σήμερα, μάλιστα, ασχολείται με αυτή φτιάχνοντας τοιχογραφίες και εικόνες σε ξύλο. Το όνειρο του είναι να μπει στη Σχολή Καλών Τεχνών και να παρακολουθήσει την τέχνη της ζωγραφικής. Ο SimpleG ή αλλιώς ο Γιώργος ασχολείται και με τη φωτογραφία, περισσότερο ως χόμπι, και τέλος ονειρεύεται και δημιουργεί τους δικούς του κόσμους, αυτούς στους οποίους θα ήθελε να ζει ο ίδιος.
Δουλειά του μπορείτε να δείτε:
Στο Facebook
Στο Instagram
Στο Behance
Πρόκειται για έναν νέο καλλιτέχνη, για τον οποίο το street art είναι τόσο επάγγελμα, όσο και τρόπος έκφρασης της φαντασίας του. Γεννήθηκε στο νησί της Χίου το καλοκαίρι του ’95 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και την αγιογραφία. Το 2002 η μετακόμιση της οικογένειάς του σε ένα νοτιοδυτικό προάστιο της Αθήνας, «γεμάτο γκράφιτι και tagιές», όπως λέει, τον έκανε να πιάσει και αυτός για πρώτη φόρα σπρέι στα χέρια του.
Κάπως έτσι ξεκίνησε να ζωγραφίζει σε μεγάλες επιφάνειες, πάντα με σκοπό να εξωτερικεύσει τους προβληματισμούς, αλλά και τις ανησυχίες του. «Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας», μου εξηγεί. «Τα άτομα της γενιάς μου είναι σήμερα… αριθμοί χωρίς προσωπικότητα. Αυτό είμαστε σήμερα εμείς, ένα ΑΜΚΑ και ένα ΑΦΜ». Συνεχίζοντας τη συζήτηση, καταλαβαίνω πως είναι ιδιαίτερα προβληματισμένος, αλλά και συνειδητοποιημένος σχετικά με αυτό που κάνει, αφού ζει μόνος του από μικρή ηλικία και προσπαθεί να είναι ανεξάρτητος.
Ο Γιώργος εχει συμμετάσχει στο Meeting of Styles το 2012 και το 2013, στην έκθεση Hobart Exhibition 2015, στο Ejekt Festival το 2014, στο Plissken Festival το 2014, στο ASAF 2014 και στις Ιωνικές Γιορτές 2013 της Νέας Σμύρνης. Γνωστά έργα του είναι ο πολιτιστικός χώρος Γαλαξίας της Νέας Σμύρνης, με θέμα την καταστροφή και την αναγέννηση της Σμύρνης, το νέο εργοστάσιο Παπαστράτος στον Ασπρόπυργο με αφορμή τα πέντε χρόνια λειτουργίας του, η χαμένη Ατλαντίδα στον αθλητικό χώρο του Πανελλήνιου στην Κυψέλη, το μαγαζί Favela στον Κεραμεικό και το Lost in Acropolis κοντά στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δουλεύει κυρίως με σπρέι, όμως βλέπουμε συχνά στα έργα του στοιχεία από αερογράφο, ακρυλικά χρώματα και λάδια, νερομπογιές και μελάνια. Χρησιμοποιεί διαφορές τεχνικές, καθώς δεν έχει καταλήξει σε κάποιο συγκεκριμένο στιλ.
Του αρέσει να είναι πολύπλευρος και να δουλεύει θέματα διαφορετικά, άλλοτε επηρεασμένα από την προσωπική του ζωή και άλλες φορές από γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του. Παράλληλα, συχνά στα θέματα του συναντάμε ασπρόμαυρα σχέδια, γερασμένες μορφές, ανθρώπους να φιλιούνται και πολλά γυναικεία πρόσωπα. Τέλος, μεγάλο κομμάτι στη ζωή του καταλαμβάνει και η αγιογραφία, έχοντας πτυχίο σε αυτήν από τη Β' Γυμνάσιου. Για να τα καταφέρει παρακολούθησε μαθήματα για τρία χρόνια στη σχολή αγιογραφίας της Νίκαιας, με τον καθηγητή Παναγιώτη Κωνσταντίνου να τον έχει βοηθήσει στα πρώτα βήματά του.
Μέχρι σήμερα, μάλιστα, ασχολείται με αυτή φτιάχνοντας τοιχογραφίες και εικόνες σε ξύλο. Το όνειρο του είναι να μπει στη Σχολή Καλών Τεχνών και να παρακολουθήσει την τέχνη της ζωγραφικής. Ο SimpleG ή αλλιώς ο Γιώργος ασχολείται και με τη φωτογραφία, περισσότερο ως χόμπι, και τέλος ονειρεύεται και δημιουργεί τους δικούς του κόσμους, αυτούς στους οποίους θα ήθελε να ζει ο ίδιος.
Δουλειά του μπορείτε να δείτε:
Στο Facebook
Στο Instagram
Στο Behance
