Η επόμενη -όπως όλα δείχνουν- εκλεκτή για την προεδρία των ΗΠΑ, ένθερμη
παγκοσμιοποιήτρια Χίλαρι, δείχνοντας το πραγματικό της πρόσωπο, δήλωσε
πως...
«Ρωσία και Κίνα θα έπρεπε να πληρώσουν ένα τίμημα για την υποστήριξη του καθεστώτος Ασαντ που εμποδίζει την δημοκρατική (??!!) μετάβαση στην χώρα».
«Ρωσία και Κίνα θα έπρεπε να πληρώσουν ένα τίμημα για την υποστήριξη του καθεστώτος Ασαντ που εμποδίζει την δημοκρατική (??!!) μετάβαση στην χώρα».
«Δημοκρατική μετάβαση», όπως στην Λιβύη ή στο Αφγανιστάν;
Από την άλλη μεριά ο Πούτιν τονίζει την ετοιμότητα της Ρωσίας για ό,τι
κι αν προκύψει: «Τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων (μας) επιβεβαιώνουν
πως η Ρωσία είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει με ακρίβεια και
αποτελεσματικότητα κάθε τρομοκρατική ή άλλου είδους απειλή για την χώρα
μας».
Παρατηρήσατε κάτι;
Όλες οι δυνάμεις είναι συγκεντρωμένες στην Μέση Ανατολή:
- ΗΠΑ και σύμμαχοι που μέσω του ΝΑΤΟ επιδιώκουν την ανάπτυξη χερσαίων
δυνάμεων στην περιοχή και μάλιστα και στα Ιεροσόλυμα, με αφορμή την
ισλαμική απειλή, την ανάμειξη της Ρωσίας αλλά και το Παλαιστινιακό
- Η γεωοικονομικά και γεωστρατηγικά ισχυρή Ρωσία που διατηρεί στην Συρία
την μοναδική ναυτική της βάση στην Μεσόγειο, αλλά πρωτίστως αντίκειται
στα σχέδια επιβολής ενός κέντρου εξουσίας στον πλανήτη από τους
παγκοσμιοποιητές της Δύσης. Επιπλέον εναντιώνεται στην ενδυνάμωση των
ισλαμιστών, οι οποίοι επιδιώκουν εγκαθίδρυση «χαλιφάτου» και στον
Καύκασο και την Κεντρική Ασία, απειλώντας την ρωσική επικράτεια.
- Κίνα, που στο ίδιο πνεύμα με την Ρωσία, πολεμά το ισλαμικό κράτος,
πόσο μάλλον όταν ανάμεσα στους ισλαμιστές πολεμούν ουιγούροι τούρκοι, οι
οποίοι δημιουργούν ουκ ολίγα προβλήματα στην κινεζική επικράτεια.
Επιπρόσθετα ο νέος κινεζικός «Δρόμος του Μεταξιού» περνά από την
Ανατολική Αφρική, την Μέση Ανατολή και την Μεσόγειο. Άρα το Πεκίνο, που
προσπαθεί να εδραιωθεί στην κορυφή της παγκόσμιας οικονομίας του 21ου
αιώνα, σε βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και των παραδοσιακών
συμμάχων τους στην Ασία, δεν επιθυμεί εκ των πραγμάτων η Μέση Ανατολή
να περάσει υπό τον στρατιωτικό έλεγχο της Δύσης.
- Ιράν που δεν επιθυμεί την επικράτηση των Σουνιτών μουσουλμάνων στην περιοχή
- Τουρκία που ενισχύει τους ισλαμιστές εις βάρος των Κούρδων
- και τέλος Ισραήλ, το οποίο αρνείται την επέμβαση δυνάμεων ασφαλείας
και στρατού από την Δύση στα Ιεροσόλυμα εις βάρος των συμφερόντων του.
Όλοι αυτοί μαζεμένοι στην Μέση Ανατολή, ο καθένας έχοντας τα συμφέροντά
του. Ένα «τσαφ» χρειάζεται μόνο, προκειμένου να πυροδοτηθεί παγκόσμια
σύρραξη. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.
pygmi.gr