Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός για το ***Πολεμικό Ημερολόγιο
Μετά την απίστευτου κάλους στιγμή που ο νέος Υπουργός Άμυνας,
παράτησε σύξυλους τους Στρατηγούς του ΣΑΓΕ για να πάει να δώσει
συνέντευξη για τα κόκκινα δάνεια, ο συνειρμός με τα Ίμια την 31/1/1996
είναι τουλάχιστον λογικός.
Όμως το 1996 δεν ήταν μόνον η στιγμή της εθνικής μας ταπείνωσης από
την απώλεια ικανότατων αξιωματικών, ούτε ο Πάγκαλος και τα τραγικά που
έλεγε στο mega στις τραγικές στιγμές που ζούσε η χώρα, ούτε το τρις
ευχαριστώ στους Αμερικανούς που είπε δύο μέρες μετά ο Σημίτης στη Βουλή.
Το 1996 αποδείχθηκε ότι ο μεταπολιτευτικός Ελληνικός Λαός είναι…
(βάλτε όποια ύβρι θέλετε γιατί μας αξίζει – αυτά πληρώνουμε σήμερα).
Ξέρω ότι θα αρχίσετε να μου τα “χώνετε” αλλά δεν με πειράζει
καθόλου, γιατί τότε ήμουν 18 χρονών εθνικά καταρρακωμένος, γιατί έβλεπα
θείους, φίλους, να περιβάλλονται την παραλλαγή και να φορτώνονται το G3
και να επανδρώνουν οχυρά και παρατηρητήρια, γιατί άκουγα μέσα στη νύχτα
στο λιμάνι της Μυτιλήνης να ξεφορτώνουν τα αρματαγωγά, γιατι, γιατί,
γιατί… γιατί στο τέλος τους είδα να γυρίζουν σπίτι με το κεφάλι κατεβασμένο, λες και έχασαν τη μάχη!
Και όμως ο ίδιος λαός που τις μέρες αυτός ήταν 100% για έτοιμος να
πολεμήσει, μόλις 8 μήνες μετά στις Εθνικές εκλογές σε σύνολο 7 εκατ.
ψηφοφόρων έδωσε 3 κατ. ψήφους στο ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και ακόμα 2,5 εκατ.
ψήφους στη ΝΔ του Έβερτ.
Γι΄αυτό έρχομαι στο θέμα μας τώρα.
Μήπως κάποιοι ξέρουν ότι σε ένα θερμό επεισόδιο ο λαός θα συσπειρωθεί στον αρχηγό του;
Μήπως κάποιοι σχεδιάζουν να κάνουν ένα θερμό επεισόδιο και σε 5
μήνες που θα έχουμε εκλογές, με τον τρόπο αυτό να ανατρέψουν τα
δεδομένα;
