Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Για ακόμα μια φορά ο Θεός μας προστάτευσε...

Ένα βράδυ διαβάζοντας κάποιο μπλοκ στο διαδίκτυο βρήκα κάποιο άρθρο που μιλούσε για τα καρδιακά προβλήματα.
Το διάβασα με ενδιαφέρον και βλέποντας την αναφορά πως «στις γυναίκες οι καρδιοπάθειες δεν προειδοποιούν» σκέφτηκα πως καλό θα ήταν να πάμε με τον σύζυγό μου στον καρδιολόγο κάποια στιγμή για να κάνουμε ένα προληπτικό έλεγχο. Το σίγουρο ήταν, όμως, πως δεν θα πηγαίναμε γιατί ο σύζυγός μου αποφεύγει να πηγαίνει στους γιατρούς εκτός κι αν τη δεδομένη στιγμή αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα.
Την επόμενη μέρα είμασταν προσκεκλημένοι σε κάποιους φίλους. Εκείνη την περίοδο ζούσαμε στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους του συζύγου μου. Στο τραπέζι καθόταν δίπλα μου μια πολύ συμπαθητική κοπέλα η οποία φλυαρούσε ευχάριστα όλη την ώρα.  Κάποια στιγμή χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος (ακόμα και σήμερα που είναι πια φίλη μου αναρωτιέται γιατί το ανάφερε), γύρισε και μου είπε «κι έτσι για να ξέρεις, ο σύζυγός μου είναι ο καλύτερος καρδιολόγος της χώρας».
Χωρίς να χάσω ευκαιρία της ζήτησα να μου κλείσει δύο ραντεβού για μένα και τον σύζυγό μου, ο οποίος δεν θα είχε επιλογή παρά να πάει αφού ο γιατρός ήταν φίλος των φίλων μας και θα ντρεπόταν να ακυρώσει το ραντεβού.
Πραγματικά πήγαμε μετά από δύο μέρες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι εγώ αντιμετώπιζα σοβαρό πρόβλημα που ευτυχώς λύθηκε με παρακολούθηση και με φάρμακα που θα παίρνω σε όλη μου τη ζωή. Ο σύζυγός μου είχε στένωση στην κεντρική αρτηρία της καρδιάς κι έπρεπε να υποβληθεί επειγόντως σε καθετηριασμό με πιθανότητα να του τοποθετηθεί στεντ.
Αφού έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις πήγαμε στο νοσοκομείο. Ο γιατρός με κάλεσε να μπω στο χειρουργείο να παρακολουθήσω τη διαδικασία. Κάθισα μπροστά από το μόνιτορ και παρακολουθούσα. Όταν φάνηκε το πρόβλημα ο γιατρός έτρεξε ενθουσιασμένος προς εμένα. «Του έσωσες τη ζωή» μου είπε. «Αν πάθαινε έμφραγμα δεν θα προλάβαινε να φθάσει ούτε στο νοσοκομείο» . Μου έδειξε την εικόνα στο μόνιτορ. Η κεντρική αρτηρία ήταν σχεδόν  κλειστή.
Η διαδικασία ήταν απλή και έγινε φυσικά με επιτυχία. Συναντούμε τον γιατρό στο σπίτι των φίλων μας κάθε φορά που επισκεπτόμαστε τη χώρα. Εκείνος ρωτάει για την υγεία μας και επαναλαμβάνει στον σύζυγό μου πάντα το ίδιο πράγμα «Να ευχαριστείς τη γυναίκα σου δέκα φορές την ημέρα γιατί σου έσωσε τη ζωή».
Χαμογελούμε απλά χωρίς να λέμε τίποτα. Άλλον ευχαριστούμε στις προσευχές μας χίλιες φορές την ημέρα.  Αυτόν που δημιούργησε τις «συμπτώσεις» που έσωσαν τη ζωή και των δυο μας.

 

Ρ.Α.

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...