ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
Στον κόσμο είχα μιά φίλη πού τήν έλεγαν Σοφία. Ήταν δασκάλα. Οί γονείς της ήταν πνευματικοί άνθρωποι. Ή ίδια είχε πολλά χαρίσματα, άλλά δέν πίστευε στήν 'Αγία Τριάδα. Δασκάλα καί νά μή πιστεύει ότι ή Αγία Τριάδα είναι όμοούσιος! Τής έλεγα: «Τί θά λες στά παιδιά;». Στενοχωριόμουν καί τής έκανα πολύ κομποσχοίνι, νά τή φωτίση ό Θεός. Μιά νύκτα κατά τις τέσσερις, τό πρωί, ακούω νά μου χτυπούν τήν πόρτα.
-Ποιος είναι; Λέω.
-Έγώ ή Σοφία, άνοιξέ μου.
Ήρθε με κλάματα και μου λέει:
-Άκου νά δής, τί είδα- κάτσε νά σου πω γιά τήν Αγία Τριάδα. Παρουσιάστηκαν τρεις Άγγελοι καί μου είπαν: «Κοίταξε, νά μάς έξετάσης άπό τήν κορυφή μέχρι τά νύχια, εάν διαφέρουμε μεταξύ μας». Ψηλάφησα τά μάτια τους, τό μπόι τους, τά χέρια τους, όλα τά ψηλάφησα καί ήταν όλα όμοια. «Υπάρχει διαφορά;», μέ ρώτησαν. «Όχι, δεν ύπάρχει», άπαντώ. «Τώρα πείστηκες γιά τό όμοούσιο; Στο έξής νά πιστεύης».
Άρχισε νά κλαίη ή Σοφία καί νά λέη:
-Μου έκανες προσευχή.
-Ή μητέρα σου, πού είναι αγία γυναίκα, προσεύχεται. Τής είπα. Μετά απ’ αυτό έγινε πολύ πιστή. «Τώρα θά τό κηρύξω στο σχολείο», έλεγε. Κοίταξε, λέω, τί κάνει ό Θεός! Τί είναι ή πίστις καί τί είναι ή φιλανθρωπία τού Θεού! Ό,τι καί νά πή κανείς, δεν μπορεί νά άποδώση τό μεγαλείο τού Θεού. Τής άποκάλυψε άπ’ εύθείας ό Θεός τά άκατάληπτα στή διάνοιά της.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ. ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_77.html
Στον κόσμο είχα μιά φίλη πού τήν έλεγαν Σοφία. Ήταν δασκάλα. Οί γονείς της ήταν πνευματικοί άνθρωποι. Ή ίδια είχε πολλά χαρίσματα, άλλά δέν πίστευε στήν 'Αγία Τριάδα. Δασκάλα καί νά μή πιστεύει ότι ή Αγία Τριάδα είναι όμοούσιος! Τής έλεγα: «Τί θά λες στά παιδιά;». Στενοχωριόμουν καί τής έκανα πολύ κομποσχοίνι, νά τή φωτίση ό Θεός. Μιά νύκτα κατά τις τέσσερις, τό πρωί, ακούω νά μου χτυπούν τήν πόρτα.
-Ποιος είναι; Λέω.
-Έγώ ή Σοφία, άνοιξέ μου.
Ήρθε με κλάματα και μου λέει:
-Άκου νά δής, τί είδα- κάτσε νά σου πω γιά τήν Αγία Τριάδα. Παρουσιάστηκαν τρεις Άγγελοι καί μου είπαν: «Κοίταξε, νά μάς έξετάσης άπό τήν κορυφή μέχρι τά νύχια, εάν διαφέρουμε μεταξύ μας». Ψηλάφησα τά μάτια τους, τό μπόι τους, τά χέρια τους, όλα τά ψηλάφησα καί ήταν όλα όμοια. «Υπάρχει διαφορά;», μέ ρώτησαν. «Όχι, δεν ύπάρχει», άπαντώ. «Τώρα πείστηκες γιά τό όμοούσιο; Στο έξής νά πιστεύης».
Άρχισε νά κλαίη ή Σοφία καί νά λέη:
-Μου έκανες προσευχή.
-Ή μητέρα σου, πού είναι αγία γυναίκα, προσεύχεται. Τής είπα. Μετά απ’ αυτό έγινε πολύ πιστή. «Τώρα θά τό κηρύξω στο σχολείο», έλεγε. Κοίταξε, λέω, τί κάνει ό Θεός! Τί είναι ή πίστις καί τί είναι ή φιλανθρωπία τού Θεού! Ό,τι καί νά πή κανείς, δεν μπορεί νά άποδώση τό μεγαλείο τού Θεού. Τής άποκάλυψε άπ’ εύθείας ό Θεός τά άκατάληπτα στή διάνοιά της.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ. ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_77.html