Ἡ ἴδια λέει: «Κάποια φορά, πού θά εἶχαμε Λειτουργία, μέ ρώτησαν ποιός παπᾶς θά ἔλθη νά λειτουργήση καί λέω: ’’Αὐτός ὁ Παππούλης, πού ὅλο γελάει μέσα στό Ἱερό καί γελάω κι ἐγώ’’. Ἀπό ἐκείνη τήν φορά καί μετά, ὅσες φορές ἦλθε νά μᾶς λειτουργήση ὁ πατήρ Εὐμένιος, δέν ξαναγέλασε ποτέ».
«Κάποια φορά ἦλθε καί μᾶς λειτούργησε πάλι ὁ πατήρ Εὐμένιος. Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας καθήσαμε στό μικρό μας Ἀρχονταρίκι καί μᾶς ἔλεγε διάφορα πράγματα. Σέ κάποια στιγμή τόν ρωτάω: ’’Γέροντα, κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας, μέσα στόν ναό, ἕνας Ἄγγελος μόνο ὑπάρχει;’’. Δέν μοῦ ἀπήντησε, ἀλλά μόνον χαμογέλασε. Ἐγώ τόν ρωτάω καί δεύτερη καί τρίτη φορά. Τίποτε. Μόνο χαμόγελο. Ὁπότε, τήν τέταρτη φορά, μοῦ λέει: ’’Φρού-φρού οἱ Ἄγγελοι, φρού-φρού οἱ Ἄγγελοι. Πολλοί Ἄγγελοι, πολλοί Ἄγγελοι’’. Καί γελοῦσε.»
Γελοῦσε ἀγγελικά
«ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ πού λειτουργήθηκε κοντά στόν γέροντα Εὐμένιο ἔζησε οὐράνιες στιγμές καί μυστικές συγκινήσεις, ὅταν ἔβλεπε τόν Γέροντα στήν Μεγάλη Εἴσοδο, νά κλαίει ἤ ἄλλες φορές, στό Ἱερό Εὐαγγέλιο, νά γελάη ἀγγελικά, ἀπό θεῖες ἀποκαλύψεις. Ἐμεῖς μέναμε ἀποσβολωμένοι.»
Τά θεϊκά γέλια
«ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ του, φωτεινό, χαρούμενο καί γελαστό. Κάποτε τόν ἐρώτησε μία γυναίκα: ’’Γέροντα, πῶς τό καταφέρνετε αὐτό;’’. Καί ἡ ἀπάντησι δόθηκε ἀμέσως: ’’Αὐτά, εὐλογημένη, εἶναι τά θεϊκά γέλια’’.»
«Ὅποιος εἶναι κοντά στόν Θεό μπορεῖ καί γελάει»
«ΕΝΑ ΠΡΩΪΝΟ τοῦ Ὀκτωβρίου τοῦ 1988, πήγανε στό Λοιμωδῶν ένα ζευγάρι, ἡ Γερόντισσα καί μερικές μοναχές, Μονῆς τῆς περιοχῆς Ἀττικῆς, στήν ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων.
Οἱ μοναχές ἔψαλαν τό ’’Ἄξιον ἐστί’’, ἐνῶ ὁ πατήρ Εὐμένιος πῆγε δίπλα, στό κελλί του (συγκοινωνεῖ μέ τό Ἀρχονταρίκι), ν΄ ἀποσυρθῆ και ἁπλώθηκε μιά εὐωδία. Μετά ἀπό λίγο ξανάρθε κοντά μας καί ἦταν πολύ γελαστός. Τότε, ἄρχισαν νά γελοῦν καί οἱ νεαρές μοναχές.
Ἡ Γερόντισσα τοῦ εἶπε: ’’Συγχωρῆστε μας, πού γελᾶμε’’. Καί ὁ πατήρ Εὐμένιος εἶπε: ’’Ὅποιος εἶναι κοντά στόν Θεό, μπορεῖ καί γελάει’’.
Στήν συνέχεια, ἡ Γερόντισσα τοῦ εἶπε: ’’Αὐτοί δέν γελᾶνε’’ (ἐννοώντας το ζευγάρι), καί ὁ Γέροντας εἶπε: ’’Αὐτούς πού δέν γελᾶνε, τούς ἀγαπάει πιό πολύ ὁ Θεός’’. ’’Καί ὁ μικρός γελάει’’, εἶπε ἡ Γερόντισσα γιά τόν γυιό τοῦ ζευγαριού, πού ἦταν τότε πέντε χρόνων. Καί ἀπάντησε ὁ Γέροντας: ’’Ἄσ΄τον αὐτόν, αὐτός γελάει καλά’’.»
ψηφιοποίηση κειμένου Εύη
http://anavaseis.blogspot.gr/2011/01/blog-post_8624.html
http://makkavaios.blogspot.gr/2016/11/blog-post_30.html
