Η στρατηγική συμμαχία, γεωπολιτικού χαρακτήρος, Γερμανίας και Τουρκίας
είναι ιστορικά γνωστή και πολύ οδυνηρή για τα αποτελέσματα της σε βάρος
του Ελληνισμού, από την εποχή της αναδείξεως και κυριαρχίας του Κεμάλ
Ατατούρκ στην Ανατολία και την Μικρά Ασία.
Η έκπληξις όμως που αφορά στο παρόν, και θέτει πλέον σε κίνδυνο την
εθνική, εδαφική κυριαρχία και ενότητα της Ελλάδος στα νησιά του
Ανατολικού Αιγαίου, προέκυψε μέσα από τις παραμέτρους του προσφυγικού
και την αντιμετώπισή του από την ΕΕ. Η Γερμανία, αντιδρώντας επισήμως,
δια του Υπουργείου Εσωτερικών της, στην πολύ εύλογη άποψη που
ανεκοίνωσε, η Ελλάς δια του Βουλευτή του Σύριζα κ. Ξυδάκη, για
μετακίνηση προσφύγων από τα νησιά στο ηπειρωτικό έδαφος, προέβαλε ένα
απαράδεκτο και ανάρμοστο σκεπτικό: Διαχώρισε το Αρχιπέλαγος και τα νησιά
του Ανατολικού Αιγαίου από την ελληνική ενότητα και μίλησε για
απαγόρευση μετακινήσεως προσφύγων και μεταναστών από τα νησιωτικά « hot
spots» στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Επισήμως, η δικαιολογία που προέβαλε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου
Εξωτερικών της Γερμανίας Γ. Ντίμροντ, είναι για να μην διευκολυνθεί η
πρόσβασίς της στα προς βορράν βαλκανικά σύνορα της Ελλάδος. Αλλά το
πλέον σημαντικό είναι ότι, συμφώνως προς τις επίσημες δηλώσεις της
Γερμανίας, η περίφημη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενώσεως-Τουρκίας για την
επαναπροώθηση των λαθραία αφικνούμενων επί του ελληνικού ευρωπαϊκού
εδάφους δεν αφορά στα νησιά του Αιγαίου, αλλά μόνον στο ηπειρωτικό
έδαφος της ελληνικής επικράτειας. Με τον τρόπο αυτόν, το Βερολίνο, που
συντασσόμενο με τις πάγιες Τουρκικές θέσεις επιχειρεί να αποκόψει ή να
χαρακτηρίσει «γκρίζες ζώνες» την Χίο, την Λέσβο και τα υπόλοιπα νησιά
του Αρχιπελάγους.
Μάλιστα, σαν έτοιμος από καιρό, και σε απόλυτη εναρμόνιση με το
Βερολίνο, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε για πρώτη
φορά σαν ήττα την Συνθήκη της Λωζάννης, με την οποία, όπως είπε «δώσαμε
στους Έλληνες τα νησιά, που, αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα
ακουστείς απέναντι».
Η ευθυγράμμισις Γερμανίας-Τουρκίας, που «κονιορτοποιεί» κάθε έννοια
ευρωπαϊκής ενότητος, αλληλεγγύης και οντότητος, παρουσιάσθηκε ελάχιστες
ώρες πριν, με διαρροή προς τους « Financial Times», συμφώνως προς την
οποία η Καγκελλάριος Μέρκελ επέκρινε τον Έλληνα Πρωθυπουργό ότι δεν
είναι όσο ταχείες πρέπει οι επαναπροωθήσεις προς την Τουρκία. Θέση που,
με μάλλον περιπαικτικό ύφος, επανέλαβε και ο Τούρκος πρέσβυς στις
Βρυξέλλες κ. Γ. Γιελέν σχεδόν ταυτοχρόνως.
Στην Ελλάδα μας αρέσει υποστηρίζουμε ότι τα σύνορα της ΕΕ ορίζονται από
την Ελληνοτουρκική μεθόριο στη Θράκη και την μέση γραμμή στη θαλάσσια
περιοχή στο Ανατολικό Αιγαίο. Για την Γερμανία, εάν κρίνουμε από τις άνω
δηλώσεις, κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού φαίνεται ότι αναγνωρίζει ως
Ευρωπαϊκό έδαφος μόνο την Ηπειρωτική Ελλάδα. Η εξαιρετικά σήμερα αδύναμη
οικονομική και διπλωματική θέση της Ελλάδας δεν πρέπει να προβάλλεται
ως δικαιολογία για την μη κοινοποίηση της βαθύτατης ενόχλησης και
προσβολής που υφίσταται η χώρα μας για μια ακόμη φορά από την Γερμανία.
Με την ξεκάθαρη τώρα σύμπραξη Τουρκίας – Γερμανίας η ιστορία
επαναλαμβάνεται, δυστυχώς ως τραγωδία και όχι ως φάρσα. Ο ‘επιτήδειος
ουδέτερος’ καραδοκεί.
