To 2003, ο φωτογράφος Nick Jans από το
Juneau της Αλάσκας έκανε την καθημερινη βόλτα με τον σκύλο του,
όταν έφτασαν σε μια παγωμένη λίμνη και έπεσαν πάνω σε κάτι που έκανε την καρδιά του Nick να σταματήσει να χτυπά: ένας τεράστιος, μαύρος λύκος τον κοιτούσε κατάματα.
όταν έφτασαν σε μια παγωμένη λίμνη και έπεσαν πάνω σε κάτι που έκανε την καρδιά του Nick να σταματήσει να χτυπά: ένας τεράστιος, μαύρος λύκος τον κοιτούσε κατάματα.
Ο Nick είχε φωτογραφίσει πολλούς
άγριους λύκους από ασφαλή απόσταση, αλλά αμέσως φοβήθηκε μήπως ο σκύλος
του ερχόταν σε επαφή μαζί του.
Ο Nick ήταν πανικόβλητος όταν το
λαμπραντόρ έτρεξε προς το άγριο ζώο – αλλά προς έκπληξη του, άρχισε να
παίζει με τον λύκο! Ο Nick τράβηξε γρήγορα μια όμορφη φωτογραφία. Μετά
από λίγο ο λύκος εξαφανίστηκε στο δάσος, αλλά δεν πήγε μακριά. Συνέχισε
να εμφανίζεται πίσω από τα δέντρα, λες και έπαιζαν κρυφτό.
Αυτό ήταν κάτι ξεχωριστό. Δεν έδειξε καθόλου επιθετικότητα ούτε έκανε απειλητικές κινήσεις. Φαίνεται ότι απλά ήθελε να πει “γεια”. Ο Nick κατέγραψε την συμπεριφορά του μοναχικού αυτού λύκου, που συνέχισε να πλησιάζει την περιοχή των ανθρώπων.
Αποφάσισε να ονομάσει τον λύκο Romeo.
Οι γείτονες ήταν σκεπτικοί και φοβούνταν ότι ο λύκος θα επιτίθονταν
κάποια μέρα σε κανένα παιδί ή κατοικίδιο. Αλλά όσο πιο συχνά τον
συναντούσαν, τόσο περισσότερο πείθονταν ότι ο Romeo είχε μόνο καλές προθέσεις. Δεν ανήκε σε κάποια αγέλη και ήταν ασυνήθιστα κοινωνικό ζώο.
Οι κάτοικοι του Juneau άρχισαν να
ψάχνουν ευκαιρίες να συναντήσουν τον λύκο και τον έβρισκαν συχνά στο
αγαπημένο του σημείο, το Mendenhall Glacier Park. Πολλοί έφερναν μαζί
τους τους σκύλους τους για να γνωρίσουν τον νέο “επισκέπτη” της πόλης.
Ποτέ δεν προέκυψε πρόβλημα ανάμεσα στα κατοικίδια και τον άγριο λύκο. Έπαιζαν αγαπημένα.
Ο Romeo άρχισε να μαθαίνει νέα κόλπα μέσα από την επαφή του με τους ανθρώπους, όπως το να μαζεύει το ξυλάκι που του πετούσαν οι ιδιοκτήτες των σκύλων.
Ο φιλικός λύκος έμεινε κοντά στην πόλη και συνέχισε τις φιλικές του επαφές με τους ανθρώπους και τους σκύλους για 6 χρόνια. Όταν έφτασε το τέλος της ζωής του, οι άνθρωποι της πόλης έφτιαξαν μια πλάκα για να τον τιμήσουν.
Κανείς δεν θα ξεχάσει τον όμορφο, έξυπνο και ευγενικό λύκο που εμφανίστηκε από το πουθενά και έγινε φίλος με όλους στην πόλη!
