Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Γιατί ήταν πολύ σημαντική η μάχη του Kuweires και τι ακολούθησε μετά από αυτή

Του Στρατή Μαζίδη

Το σπάσιμο της πολιορκίας της στρατηγικής αεροπορικής βάσης του Kuweires στο Χαλέπι μετά από δύο χρόνια πολιορκίας έχει μεγάλη σημασία από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς αλλά και για τη συνέχεια του πολέμου.

Καταρχήν η αντοχή των 1000 σύριων στρατιωτών συμβολίζει την αντοχή του συριακού λαού επί 4 και πλέον έτι απέναντι σε μια ενορχηστρωμένη από τη Δύση και τις χώρες του Κόλπου επίθεση με σκοπό τη διάλυση της πατρίδας τους, η οποία ευημερούσε κι επιθυμούσε να παραμένει ανεξάρτητη.

Αυτό το πείσμα, η ψυχή, η υπομονή και η επιμονή είναι ίσως τα βασικά χαρακτηριστικά τα οποία θα κρίνουν τη μάχη του πολέμου, αργά ή γρήγορα.

Ο συνταγματάρχης Suheil Hassan, γνωστός και ως τίγρης έδωσε ωστόσο το στίγμα της επόμενης ημέρας λέγοντας:

«Όχι μόνο δε σταματάμε στο Kuweires αλλά η βάση θα γίνει το εφαλτήριο των επιθέσεων για την απελευθέρωση της ανατολικής περιοχής του Χαλεπίου.

Την ίδια άποψη εκφράζουν και άλλοι στρατιωτικοί ενώ πλέον ανοίγει ο δρόμος για την απελευθέρωση της al-Bab που ελέγχουν οι τζιχαντιστές αλλά έχει μεγάλη στρατηγική σημασία.

Επιπλέον ο έλεγχος του αυτοκινητόδρομου Χαλεπίου - Ράκκα ανοίγει το δρόμο για το περαιτέρω σφίξιμο του κλοιό στην "πρωτεύουσα" των τακφιριστών.

Επίσης πρέπει να υπογραμμίσουμε τη μεγάλη ένεση στο ηθικό των συριακών δυνάμεων, της Χεζμπολάχ και της NDF (πολιτοφυλακές) αλλά και την ανάδειξη της αποτυχίας των ισλαμιστών επί δύο συνεχή έτη, έχοντας κυκλώσει τη βάση και στέλνοντας πρόθυμους αναλώσιμους να αυτοδιαμελίζονται να καταλάβουν τη βάση. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες ισλαμιστές εγκατέλειψαν την περιοχή αναζητώντας ασφαλέστερα καταφύγια.

Πέρα από όλα τα άλλα θα πρέπει να περιμένουμε πως η εδραίωση των συριακών δυνάμεων στο Kuweires θα οδηγήσει στην άμεση αξιοποίηση της βάσης από τα ρωσικά μαχητικά, πράγμα που θα βοηθήσει στην ένταση των επιχειρήσεων σε Ιντλέμπ, Χαλέπι και Ράκκα.

Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι σε όλη την επικράτεια εκατοντάδες αντάρτες προσήλθαν στις κατά τόπους κρατικές αρχές, παραδίδοντας τα όπλα τους και κλείνοντας το φάκελό τους. Οι περισσότεροι επικαλέστηκαν την έκβαση της μάχης του Kuweires ως το βασικότερο λόγο για την απόφασή τους.

Αρκετοί πλέον σύριοι που το 2011-2012 είχαν λιποτακτήσει στον FSA, αρχίζουν να κατανοούν πως μόνο η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα της Συρίας. Άλλωστε κατά πολλούς, το γεγονός πως εξακολουθεί να υφίσταται η χώρα οφείλεται στον πρόεδρό της, Μπασάρ Αλ Ασαντ.

ΠΗΓΗ


Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...