Έκρυβε πάντα πίσω από το βλέμμα του μια αδιόρατη μελαγχολία.
Ήταν όμως σπάταλος στα αισθήματα. Μοίραζε απλόχερα μέσω του τεράστιου ταλέντου του, συναισθήματα και μαθήματα ζωής.
Γέλιο, δάκρυ, θυμό, αγανάκτηση.
Ένας καλλιτέχνης που θα μείνει στην ιστορία, για όλα όσα μας έδωσε.
Ένας ήρωας που ήθελε να κάνει τον σταυρό του!Σκηνή από την ταινία "Αχ! Και να ήμουν άντρας" του 1966. Η σκηνή περιέχει όλα τα πιθανά και απίθανα λάθη "οπτικής συνέχειας" που θα μπορούσε να χωρέσει, αλλά ο απίστευτος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ....τα κάνει αόρατα!
