Πάντως, κόντρα στά ἑλληνέζικα βοθροκάναλα καί σέ ὅσους ἀκόμη - συντονισμένα καί συντεταγμένα - ἔσπευσαν νά υἱοθετήσουν ἀβασάνιστα τήν ἱστορία περί μεθυσμένων πού συνεπλάκησαν γιά ἄσχετο λόγο καί ἀσήμαντη ἀφορμή, προφανῶς καί εἶναι (τουλάχιστον) ἐξαιρετικά πιθανό οἱ δύο Ἕλληνες ὁμογενεῖς (ἤ κατά τήν ἐπικρατέστερη ἐκδοχή, ἕνας Ἕλληνας καί ἕνας ρωσικῆς καταγωγῆς) νά πυροβολήθηκαν ἀπό τούς Οὐκρανούς στρατιῶτες γιά καθαρούς πολιτικούς καί ἐθνικούς λόγους (ὅπως σημειώνεται ἄλλωστε καί σέ ἀνακοίνωση τῶν ἀρχῶν τοῦ Ντόνετσκ).
Ἐν πάση περιπτώσει ὡστόσο, ὀφείλουμε νά θυμόμαστε ὅτι οἱ Ἕλληνες τῆς εὑρύτερης περιοχῆς ζοῦν δύσκολες καταστάσεις τά τελευταῖα χρόνια, καθώς συνεχίζουν πολύ ἀπλά νά πληρώνουν τό τίμημα τῶν κακῶν τους σχέσεων καί μέ τά νεοναζί κρατικά καί παρακρατικά ρεμάλια τοῦ Ποροσένκο καί τοῦ Ζελένσκι, ἀλλά καί μέ τή χυδαία συμμορία τῶν ἀχειροτόνητων μαφιόζων, πού ἔχει στήσει ὁ Πάιατ (παρέα μέ τόν γνωστό ἐντολοδόχο του, πού παριστάνει τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη) ὡς «Νέα Οὐκρανική Ἐκκλησία». Οὔτε οἱ τραμπουκισμοί τούς εἶναι κάτι ξένο, οὕτε τό κλίμα τρομοκρατίας.
Τό τέλος ἐγγύς πάντως: ὅλη αὐτή ἡ κλιμακούμενη ἀνωμαλία θά τελειώσει κάποια στιγμή. Καί μαζί της θά τελειώσει καί ἡ ἄθλια προπαγάνδα τῶν νεοταξικῶν διευθυντηρίων καί ὅλων τῶν ἀνεκδιήγητων λακέδων τους…
Νεκτάριος Δαπέργολας
