Ονειρεύτηκα την θάλασσα χθες...
Δυό καρέκλες -μία για μένα και μία γιά σένα-μπροστά μας η απλωσιά του πέλαγου
Το τραπέζι ακουμπισμένο πάνω σε τούφες απήγανου
Δεν κρατούσαμε τίποτε ..Θα χαλούσε τη ζέστα του τοπίου η παρεμβολή ξένων πραγμάτων
Ο αέρας καταλαγιασμένος λες και συνόδευε τη δική μας μικρή ιερουργία
Παρά δίπλα θαρρώ ένας σταυρός μπηγμένος έστεκε
Την ίδια θέα βλέπαμε
Εμεις, τα πάθη, η χαρά και το δάκρυ
.........................
Παρασκευή του μηνός Φεβρουαρίου 2019
(από το "ΕΝΤΑΥΘΑ" Α Σ )
