Tις πύλες της στο κοινό άνοιξε και πάλι η Κινστέρνα του Θεοδόσιου, μετά από οκτώ χρόνια εργασιών αποκατάστασης.
Η εν λόγω δεξαμενή νερού στην Κωνσταντινούπολη –Serefiye Sarnici, για τους Τούρκους– κατασκευάστηκε επί βασιλείας του Αυτοκράτορα Θεοδόσιου Β’ (428 – 443).
Το εμβαδόν της είναι περίπου 45 επί 25 μέτρα και η οροφή της στηρίζεται σε 32 κολώνες από μάρμαρο που μεταφέρθηκε ειδικά για την κατασκευή της από τη νήσο του Μαρμαρά (την Προκόννησο ή Προικόννησος).
Η εν λόγω δεξαμενή νερού στην Κωνσταντινούπολη –Serefiye Sarnici, για τους Τούρκους– κατασκευάστηκε επί βασιλείας του Αυτοκράτορα Θεοδόσιου Β’ (428 – 443).
Το εμβαδόν της είναι περίπου 45 επί 25 μέτρα και η οροφή της στηρίζεται σε 32 κολώνες από μάρμαρο που μεταφέρθηκε ειδικά για την κατασκευή της από τη νήσο του Μαρμαρά (την Προκόννησο ή Προικόννησος).
Κατά τη διάρκεια των εργασιών αποκατάστασης, το κτίσμα καθαρίστηκε από τη λάσπη και τη στάχτη και απαντλήθηκε η υπερβάλλουσα ποσότητα νερού μέσα. Χαλύβδινοι δακτύλιοι ενίσχυσαν και τις 32 κολώνες για να αποφευχθούν μελλοντικές φθορές, και τοποθετήθηκαν χαλύβδινες ράβδοι σύνδεσης για περαιτέρω δομική στήριξη της κινστέρνας. Δεν κρίθηκε αναγκαία περαιτέρω ενίσχυση των τοίχων και του πατώματος.
Τμήματα των θόλων που είχαν καταρρεύσει αντικαταστάθηκαν με παρόμοια αλλά διακριτά υλικά. Τούβλα στους τοίχους που έλειπαν, αντικαταστάθηκαν με παρόμοια, τα οποία όμως τοποθετήθηκαν 5 εκατοστά βαθύτερα για να δηλώνεται ότι πρόκειται για προσθήκες. Οι ρωγμές στους τοίχους καλύφθηκαν με ειδικό ασβεστοκονίαμα και οι τριχοειδείς ρωγμές στις κολώνες με έγχυση εποξικής ουσίας.
Όλες οι επεμβάσεις είναι απολύτως ορατές στον επισκέπτη, για να του δίνουν τη δυνατότητα να ανακαλύψει τα διάφορα επίπεδα κατασκευαστικής παρέμβασης στο κτίσμα. Η κύρια πρόσοψη της κινστέρνας έχει πλέον μια επιπρόσθετη δομή από χάλυβα και γυαλί ώστε να προσφέρεται χώρος για δύο φουαγιέ και γραφεία. Η Κινστέρνα του Θεοδόσιου λειτουργεί ως μουσείο και μπορεί και πάλι να δεχτεί επισκέπτες.
Τμήματα των θόλων που είχαν καταρρεύσει αντικαταστάθηκαν με παρόμοια αλλά διακριτά υλικά. Τούβλα στους τοίχους που έλειπαν, αντικαταστάθηκαν με παρόμοια, τα οποία όμως τοποθετήθηκαν 5 εκατοστά βαθύτερα για να δηλώνεται ότι πρόκειται για προσθήκες. Οι ρωγμές στους τοίχους καλύφθηκαν με ειδικό ασβεστοκονίαμα και οι τριχοειδείς ρωγμές στις κολώνες με έγχυση εποξικής ουσίας.
Όλες οι επεμβάσεις είναι απολύτως ορατές στον επισκέπτη, για να του δίνουν τη δυνατότητα να ανακαλύψει τα διάφορα επίπεδα κατασκευαστικής παρέμβασης στο κτίσμα. Η κύρια πρόσοψη της κινστέρνας έχει πλέον μια επιπρόσθετη δομή από χάλυβα και γυαλί ώστε να προσφέρεται χώρος για δύο φουαγιέ και γραφεία. Η Κινστέρνα του Θεοδόσιου λειτουργεί ως μουσείο και μπορεί και πάλι να δεχτεί επισκέπτες.
