Ὁ κ. Τσολάκης Βασίλειος, Ἀστυνομικὸς ἀπὸ
τὴν Ἀριδαία, διηγεῖται: Κάποιος γνωστός μου εἶχε πάει στὸ ἐξωτερικό.
Δυστυχῶς ἐκεῖ ἔμπλεξε μὲ Προτεστάντες μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀρνηθεῖ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ γίνει Προτεστάντης. Μιὰ μέρα μὲ ἐπισκέφτηκε στὸ γραφεῖο μου καὶ βλέποντας τὴ φωτογραφία τοῦ π. Παϊσίου μου εἶπε ἔντρομος: Αὐτὸν τὸν ξέρω. Πρὶν 10 χρόνια πῆγα στὸ Κελλί του μὲ ἄλλους δύο. Μόλις φθάσαμε, μόνο ἐμένα δὲν μοῦ ἐπέτρεψε νὰ μπῶ. Διότι μου εἶπε ὅτι εἶμαι αἱρετικός, γιατί δὲν πιστεύω στὴν Παναγία καὶ στοὺς Ἁγίους!
Δυστυχῶς ἐκεῖ ἔμπλεξε μὲ Προτεστάντες μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀρνηθεῖ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ γίνει Προτεστάντης. Μιὰ μέρα μὲ ἐπισκέφτηκε στὸ γραφεῖο μου καὶ βλέποντας τὴ φωτογραφία τοῦ π. Παϊσίου μου εἶπε ἔντρομος: Αὐτὸν τὸν ξέρω. Πρὶν 10 χρόνια πῆγα στὸ Κελλί του μὲ ἄλλους δύο. Μόλις φθάσαμε, μόνο ἐμένα δὲν μοῦ ἐπέτρεψε νὰ μπῶ. Διότι μου εἶπε ὅτι εἶμαι αἱρετικός, γιατί δὲν πιστεύω στὴν Παναγία καὶ στοὺς Ἁγίους!
(Ἀπὸ τὸ Βιβλίο τοῦ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου, σέλ. 611)
