Ένας Άναρχος και Άπειρος Θεός, ταυτόχρονα και τέλειος Άνθρωπος, ο Θεάνθρωπος Χριστός, επιμένει και ρωτά...
''Σίμων Ιωνά, φιλείς Με;'' Ρωτά τον μαθητή Του Σίμωνα, τον ατελή, τον ασθενή, τον επαναστάτη, έναν ασήμαντο ψαρά της Γαλιλαίας, αν τον Αγαπά..! Τι γλυκό να σ΄αγαπούν, και να σου το λένε...
Θεική ανάγκη η Αγάπη αυτή, όλα τα νικά, όλα τα ανακαινίζει, κινεί τα σύμπαντα, αέναη γλύκα στήν καρδιά, ενα Φως που ρέει... Χαρά σε κείνον που γεύτηκε την Θεική αυτή σχέση, τίποτα ποιά κτιστό, πεπερασμένο δεν χωρά. Είναι ο Αχώρητος που μεταμορφώνει κάθε λύπη σε χαρά...