Έρχεται κάποια στιγμή που πρέπει να πάρουμε μια απόφαση σε σχέση με το τι χριστιανοί είμαστε. Το να 'σαι κάτι ή να μην είσαι δεν σε κάνουν τα λόγια αλλά η πράξη.
Οπότε μπορούμε στα λόγια να λέμε ό, τι θέλουμε. Να κοτσάρουμε και μια ταμπέλα, να πορευόμαστε στα πάντα προβάλλοντας την ταμπέλα, κι όλα ωραία και καλά... Αρκετές φορές πάμε εκκλησία όταν έχουμε την ανάγκη να προσευχηθούμε για κάτι δικό μας που μας απασχολεί άμεσα. Σα να πηγαίνουμε να εξευμενίσουμε τον Θεό...
Οπότε μπορούμε στα λόγια να λέμε ό, τι θέλουμε. Να κοτσάρουμε και μια ταμπέλα, να πορευόμαστε στα πάντα προβάλλοντας την ταμπέλα, κι όλα ωραία και καλά... Αρκετές φορές πάμε εκκλησία όταν έχουμε την ανάγκη να προσευχηθούμε για κάτι δικό μας που μας απασχολεί άμεσα. Σα να πηγαίνουμε να εξευμενίσουμε τον Θεό...
Ο Θεός δεν σε θέλει όποτε τον θέλεις εσύ. Ο Θεός σε θέλει πάντα. Μα ακόμα κι αν πηγαίνω Εκκλησία κάθε Κυριακή και μέσα στη προσευχή μου συνεχώς παρακαλάω για τα δικά μου προβλήματα, τότε η προσευχή μου είναι ακριβώς ίδια μ' εκείνη των ανθρώπων που δεν είναι χριστιανοί. Ποιος δεν παρακαλάει τον Θεό του για τα προβλήματά του; Εγώ όμως στην Εκκλησία ζω την Αλήθεια. Αυτό τι σημαίνει για 'μενα και την προσευχή μου; Ο Χριστός θέλει να βγαίνουμε από τον εαυτό μας. Να σηκώσουμε των αλλονών τα βάρη σα να 'τανε δικά μας.
Σήμερα συνάντησα κάποιον στο δρόμο που είχα καιρό να δω. Τον ρώτησα τι κάνει. Μου απάντησε ότι μπήκε τρεις μήνες ψυχιατρείο. Καθίσαμε στο παγκάκι και μου 'λεγε πως ήταν εκεί.. Ρωτάω πρώτα τον εαυτό μου λοιπόν κι έπειτα τους άλλους πότε κάναμε στ' αλήθεια προσευχή για όλους αυτούς τους αδελφούς μας που πολεμάνε με τους δαίμονές τους σε ψυχιατρεία και κέντρα αποτοξίνωσης, στους δρόμους και τις οδούς που ζούμε. Αισθάνομαι ότι δε μπορούμε αληθινά να δούμε γιατί οι πλάτες μας είναι γυρισμένες...
Οι άλλοι έχουν ανάγκη της δικής μας προσευχής. Πως θα γίνουμε πραγματικά αδέλφια; Θέλει δεσμό πνευματικό. Έτσι εμφανίζεται ο Χριστός. Πόσο θα προσευχηθούμε για τον εαυτό μας πια;
Ας προσπαθήσουμε σε μια λειτουργία ή στο σπίτι να προσευχηθούμε λιγάκι για τους άλλους. Ας μην πούμε στο Θεό μια μέρα τα δικά μας. Ξέρει Αυτός. Βγαίνοντας απ' τον εαυτό έρχεται η Χάρις. Ο Θεός δεν έχει τεφτέρι. Κι Αυτός είναι που λέει ότι αδελφοί μας σαφώς είναι εκείνοι που γνωρίζουμε μα πλάι σ' αυτούς εκείνοι που δεν γνωρίζουμε. Κι ο δόλιος χριστιανός του εαυτού κάποια στιγμή θα καταντήσει φαρισαίος. Κι αυτή είναι έσχατη πλάνη, χείρων της πρώτης..
Αυτός μας αναζήτησε και μας βρήκε. Εμείς αναζητάμε κανέναν;