Σε όλα τα σχολεία της εποχής μου (δεκαετία του ‘50 και του ‘60) υπήρχε στην είσοδο του διαδρόμου των αιθουσών μια πινακίδα που έγραφε: «Η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά». Αυτός είναι και ο πρώτος κανόνας της δημόσιας υγιεινής από την εποχή που ο άνθρωπος ζούσε στις σπηλιές και πλενόταν κατά λάθος, όταν γλιστρούσε σε ποτάμια ή λίμνες ή όταν η σκόνη, η λάσπη και η βρομιά που καθόταν στο δέρμα του, του προκαλούσε δυσφορία.
Αυτό σκεφτόμουν, ενώ η λεπτή σιλουέτα της αεροσυνοδού της AEGEAN που φορούσε μαύρη μάσκα μέχρι τα μάτια και λευκά πλαστικά γάντια, μου έδωσε την χαρτοσακούλα με το φαγητό που προσφέρουν στις μπίζνες θέσεις.
Θεωρούσα πάντα ότι η AEGEAN AIRLINES ήταν μια εταιρεία πρώτης τάξεως, ασφαλής, που σέβεται τον επιβάτη, που του χαμογελάει ενώ στα θέματα καλών τρόπων (savoir vivre) και κουζίνας – μενού είναι ασυναγώνιστη.
Δυστυχώς ανακάλυψα ότι το lockdown έχει μετατρέψει την εξαιρετική αυτή εταιρεία σε AIR Μπαχάλ!
Οι οδηγίες των χρυσοπληρωμένων από φαρμακοβιομηχανίες λοιμωξιολόγων – συμβούλων του κου Μητσοτάκη – έχουν μεταμορφώσει και ακυρώσει την ευχάριστη ατμόσφαιρα των ταξιδιών με την AEGEAN.
Το ιπτάμενο προσωπικό, τα πρόσωπα των όμορφων κοριτσιών έχουν σκεπαστεί με τις μαύρες μάσκες και θυμίζουν αεροπειρατές του μαύρου Σεπτέμβρη!
Οι μόνοι που δεν φοράνε μάσκες και γάντια είναι οι πιλότοι. Φυσικά αυτό συμβαίνει στο στενό χώρο του κόκπιτ, γιατί πρέπει να συνεννοούνται καθαρά, με ευκρίνεια, ώστε να είναι ασφαλής η πτήση.
Εδώ αρχίζει η παράνοια των λοιμωξιολόγων. Το ιπτάμενο προσωπικό, μπαινοβγαίνει μέσα στο χειριστήριο του αεροσκάφους και οι πιλότοι (άνευ μασκών) μιλάνε σε απόσταση εκατοστών. Και φυσικά καταβρέχουν με σταγονίδια τις αεροσυνοδούς, οι οποίες με τις σειρά τους, δίνουν φαγητό ή καφέ ή αντικείμενα ή χαρτιά στο κυβερνήτη και τον συγκυβερνήτη.
Αφού ακουμπήσουν με τα γάντια, τα ραντισμένα από σταγονίδια καθίσματα των πιλότων ή των χώρων γύρω τους, εισέρχονται πάλι στο χώρο των επιβατών, αγγίζουν αναπόφευκτα τα καθίσματά τους, τα χέρια τους, τα ρούχα τους, τις αποσκευές τους.
Οι επιβάτες πρέπει να φοράνε σε όλη τη διάρκεια της πτήσης την μάσκα αλλά τους πιάνουν οι έχοντες σε επαφή τους «μολυσμένες» αεροσυνοδοί.
Φυσικά οι κοπέλες (που δεν φταίνε σε τίποτα για την «τρέλα» του κου Τσιόδρα και των άλλων περίφημων λοιμωξιολόγων) μεταφέρουν όλα τα μικρόβια των επιβατών στο θάλαμο διακυβέρνησης!!
Ταξίδεψα με την AIR Μπαχάλ (συγγνώμη με την AEGEAN ήθελα να πω, όπως την έκαναν) την 1η Ιουλίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 15.50, για τη Νίκαια της Γαλλίας. Και επέστρεψα Κυριακή 12 Ιουλίου με την πτήση των 18.20 που αναχώρησε από την Νίκαια στις 18.50.
Πηγαίνοντας, πήρα την πρώτη εμπειρία από τα μέτρα των λοιμωξιολόγων. Το μισό αεροσκάφος (AIR BUS 320) ήταν άδειο. Κάποιοι επιβάτες δεν άντεχαν να αναπνέουν με τις μάσκες και τις είχαν κατεβάσει στο πηγούνι ή στο λαιμό. Κάποιοι άλλοι, τηρούσαν τις οδηγίες και ανέπνεαν εμφανώς με δυσκολία.
Οι αεροσυνοδοί μπαινόβγαιναν στο πιλοτήριο, όπου με μια ματιά αντιλαμβανόσουν ότι δεν υπάρχουν μέτρα κατά του COVID-19 για τους πιλότους. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν την δουλειά τους με μάσκες και γάντια σε ένα τόσο μικρό χώρο και με τόσο ευαίσθητα όργανα. Η μάσκα, επαναλαμβάνω, εμποδίζει την καθαρή συνεννόηση εν ώρα πτήσεως.
Το φαγητό που μου έδωσαν σε θέση μπίζνες ήταν η επιτομή της μεσογειακής κουζίνας. Το αποκορύφωμα του λοιμωξιολογικού… γκουρμέ μια frozen – κατεψυγμένη – αραβική πίτα μέσα στην οποία υπήρχε απολίθωμα κοτόπουλου που ανακαλύφθηκε σε παλαιοντολογικές έρευνες. Μαζί με το κοτόπουλο υπήρχε δείγμα κίτρινου τυριού που σίγουρα φτιάχτηκε από τους Γαλάτες στο εργαστήριο του Πανοραμίξ. Με μία διαφορά: Δεν τρωγόταν.
Στην ίδια λευκή σακούλα, νοσοκομειακής αισθητικής, υπήρχε ένα μικρό πλακίδιο σοκολάτας και ένα μικρό κουτάκι “AMITA” με κολλημένο το καλαμάκι στο πλάι. Μιλάμε για χυμό που γινόταν πριν από χρόνια στο ΚΨΜ στρατοπέδου νεοσυλλέκτων.
Αυτά στις θέσεις μπίζνες class με τιμή εισιτηρίου μπίζνες! Ίδια χρήματα με την προ COVID εποχή που τα γεύματα της AEGEAN ήταν λουκούλλεια.
Πρέπει να μας εξηγήσουν οι λοιμωξιολόγοι, εάν ο κορωνοϊός αποθνήσκει στο ψύχος ή στη ζέστη. Πρέπει οι νοήμονες επιχορηγούμενοι από τις πολυεθνικές λοιμωξιολόγοι να μας εξηγήσουν γιατί δεν πρέπει οι επιβάτες να τρώνε ζεστό φαγητό αλλά να «σπάνε» τα δόντια τους επιχειρούντες να φάνε το φαγητό – ιγκλού – που προσφέρει η AEGEAN.
Όταν επέστρεφα διαπίστωσα με άγχος, με πικρία και με θλίψη ότι η ελληνική εταιρεία που είχε τόσες περγαμηνές, μετατράπηκε από την επιτροπή δημόσιας υγείας και τις κυβερνητικές αποφάσεις σε AIR ΜΠΑΧΑΛ.
Αμφιβάλλω αν η «εξυπηρέτηση» των επιβατών είναι υποδεέστερη σε εταιρείες που εκτελούν τοπικά ταξίδια στο Μπαγκλαντές ή στο Ουζμπεκιστάν.
Η AEGEAN, όπως διαπίστωσα στα counter του αεροδρομίου της Νίκαιας, είχε «overbooking» στα εισιτήρια των επιβατών που επέστρεφαν στην Αθήνα. Όπως μας εξήγησαν Γάλλοι υπάλληλοι του αεροδρομίου, μέχρι την τελευταία στιγμή κρατούσε θέσεις COVID -19 για τυχόν περιστατικά νοσούντων.
Έτσι λοιπόν προσήλθα με τη μάσκα και τα εισιτήρια που είχα βγάλει καιρό πριν και τα είχαν κανονικά τσεκάρει. Όμως άκουσα από τα χείλη των υπαλλήλων του αεροδρομίου, ότι πρέπει να αναμένουμε μέχρι τις 17.50, ενώ το αεροσκάφος απογειωνόταν στις 18.20.
Όπως αντιλαμβάνεστε AIR ΜΠΑΧΑΛ!
Τουλάχιστον 7 επιβάτες ανέμεναν έως την τελευταία στιγμή για να παραλάβουν τα εισιτήριά τους και να τρέξουν να περάσουν από τον έλεγχο χειραποσκευών και στη συνέχεια από ειδικό μηχάνημα που ελέγχει διαβατήριο και φωτογραφίζει σε ειδικό θάλαμο τους εξερχόμενους ταξιδιώτες.
Η συνθήκη Σένγκεν έχει πάει περίπατο.
Μόλις μπήκαμε στο αεροσκάφος (AIR BUS 320) διαπίστωσα, ότι ο παραλογισμός του κου Τσιόδρα και των υπολοίπων της συνομοταξίας του ΣΚΑΪ, χρήζει πλέον… δευτεροβάθμιας επιτροπής ψυχιάτρων!!
Η ψηλόλιγνη αεροσυνοδός με κρυμμένο καλά το πρόσωπό της (μου θύμιζε γυναίκα που δουλεύει στην Κινέζικη «Τριάδα» ή στην Γιαπωνέζικη «Γιακούζα»), μου είπε επιτακτικά: «Ανεβάστε καλά την μάσκα σας». Δεν είπα τίποτα, βλαστήμησα –ομολογώ- από μέσα μου. Έβαλα τη μάσκα μέχρι τα φρύδια και δέθηκα στο κάθισμά μου.
Μετά είδα την συνοδό – κοπέλα της AIR ΜΠΑΧΑΛ να εισέρχεται στον θάλαμο των πιλότων. Φυσικά κυβερνήτης και συγκυβερνήτης δεν φορούσαν μάσκες και γάντια και μιλούσαν σε απόσταση εκατοστών, ραντίζοντας την κυρία με εκατομμύρια σταγονίδια εξερχόμενα από το στόμα τους.
Δυστυχώς δεν είχα μαζί μου τα απαραίτητα για να πάρω επίχρισμα από το επιθήλιο των βλεννογόνων τους, προκειμένου να διαπιστώσω, εάν ήταν ασυμπτωματικοί φορείς του COVID 19 ή όχι.
Η κοπέλα που με τα γάντια της ακούμπησε όλο το χειριστήριο και ήρθε σε πλήρη επαφή με τους πιλότους, εξήλθε στην συνέχεια και μας μοίρασε τις χαρτοσακούλες με το φαγητό, πιάνοντας, φυσικά ασυνείδητα, όλα τα καθίσματα.
Τότε, της είπα: «Αφού έρχεσαι σε επαφή με τους ακάλυπτους πιλότους και δέχεσαι από τόσο κοντά τις ανάσες τους, γιατί έρχεσαι μετά σε εμένα που είμαι διαβητικός και ενδεχομένως να με μολύνεις;».
Η αεροσυνοδός κοντοστάθηκε, με αναγνώρισε και μου είπε ψιθυριστά: «Τι να κάνουμε, οδηγίες βλέπετε».
Όλοι απορούν με την «τρέλα» των μέτρων της επιτροπής των λοιμωξιολόγων που ανακοινώνουν κρούσματα COVID-19 και κρούσματα δεν βλέπουμε!!
Οι επιβάτες της οικονομικής θέσης ταξιδεύουν ο ένας πάνω στον άλλον!
Πίσω από τις θέσεις μπίζνες, στις οικονομικές θέσεις, επικρατούσε το αδιαχώρητο. Τρία καθίσματα από εδώ, τρία καθίσματα από εκεί. Ο ένας πάνω στον άλλον. Ο χοντρός κύριος με την μάσκα να έχει περάσει τη μασχάλη του στη μύτη της κυρίας που εξείχε από τη μάσκα της. Η προφύλαξη από το κορωνοϊό μας μάρανε!
Ένα μικρό παιδάκι πίσω τσίριζε σε όλη τη δίωρη αεροπορική διαδρομή. Σαν να είχε καταπιεί σειρήνα συναγερμού. Η μητέρα του προσπαθούσε να το ηρεμήσει, το έστριβε από εδώ, το έστριβε από εκεί μαζί με τη νταντά, και όλοι οι επιβάτες είχαν γίνει ένα.
Όπως αντιλαμβάνεστε επικρατούσε η «τσιόδριος» προφυλακτική λογική!!
Ο συγκυβερνήτης, ένα ψηλό παλικάρι, βγήκε από το πιλοτήριο, πήγε τουαλέτα, φυσικά άνευ μάσκας. Στη συνέχεια έπιασε κουβέντα με την αυστηρή αεροσυνοδό στον ελάχιστο χώρο που υπάρχει έξω από την τουαλέτα. Εκατομμύρια τα σταγονίδια πάνω στην κοπέλα.
Δυο λεπτά αργότερα την ξαναφώναξα για το φαγητό που μοίρασε. Η υγιεινή διατροφή της AIR ΜΠΑΧΑΛ, της επιτροπής λοιμωξιολόγων, ήταν ένα σάντουιτς με πολύσπορο ψωμί, ζαμπόν-μορταδέλα και ένα φύλλο πράσινο στη μέση, αμφιβόλου πλυσίματος. Ως υπόστρωμα είχε βουτυρότυρο απροσδιόριστης γεύσης και προέλευσης.
Αυτό μέσα στην χαρτοσακούλα μαζί με την ΑΜΙΤΑ από το ΚΨΜ και μια κερασόπιτα που δεν την βρίσκεις ούτε σε παντοπωλείο χωριού ορεινής περιοχής.
«Γιατί πρέπει εγώ που είμαι διαβητικός να φάω υποχρεωτικά τόσο ψωμί και κερασόπιτα;» ρώτησα την αυστηρή αεροσυνοδό. «Ξέρετε αυτές είναι οι οδηγίες» μου είπε και στα μάτια της πέρασε μια σκιά ενοχής.
Ξέχασα να σας πω, ότι πηγαίνοντας για την Νίκαια, εκεί στον γαλλικό νότο, πριν προσγειωθούμε, το προσωπικό ανακοίνωσε ότι εάν κάποιος από εμάς παρουσιάσει συμπτώματα COVID-19, μπορεί ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ να πάει σε καραντίνα, σε τόπο επιλογής που θα επιλέξει ο ΙΔΙΟΣ. Όταν επιστρέφαμε, έχοντας στο τηλέφωνό μας έναν κωδικό (που ήδη ηλεκτρονικά είχαμε πάρει) θα μας επέλεγαν για δειγματοληπτικό έλεγχο.
Η αποθέωση της λοιμωξιολογικής τρέλας ήταν στην κάθοδο από το αεροσκάφος. Οι επιβάτες που ταξίδευαν ο ένας πάνω στον άλλον στις οικονομικές θέσεις (όπως και εκείνοι των θέσεων μπίζνες), μπήκαν σε λεωφορεία στα οποία, οι μισές θέσεις ήταν κενές και είχαν ένα κίτρινο σήμα πάνω (όπως αυτά που βάζουμε στα ραδιενεργά υλικά), που έλεγε ότι αυτή η θέση παραμένει κενή για λόγους αναχαίτισης του COVID-19. Δηλαδή δύο ώρες εντός του αεροσκάφους οι επιβάτες ήταν σε επαφή, όπως οι παλαιστές του σούμο και μόλις κατέβηκαν στο έδαφος, έβαλαν τους μισούς να είναι όρθιοι και τους άλλους μισούς καθιστούς.
Βγαίνοντας μας υποδέχτηκε ένας ευτραφής υπάλληλος που φορούσε μάσκα. Με επιτακτικό ύφος μας είπε: «Όσοι έχετε κωδικό που αρχίζει από 1, αριστερά για τεστ. Όσοι έχετε από 2, δρόμο».
Η βαλίτσα μου, βρέθηκε σπασμένη. Μας έδωσαν αποδεικτικό παραλαβής – αποζημίωσης της καινούργιας βαλίτσας. Αρκεί να τηλεφωνούσαμε σε κάποιο συγκεκριμένο αριθμό της AEGEAN. Ποτέ δεν σηκώσανε το τηλέφωνο!!
Στην παραλαβή των αποσκευών, βράδυ Κυριακής 12 Ιουλίου, δούλευαν μόνο τρεις ιμάντες. Οι επιβάτες περίμεναν σχεδόν μία ώρα και βάλε, από τις 21.50 μέχρι τις 23.00 για να παραλάβουν αποσκευές. Ακέραιες ή «τραυματισμένες», όπως η δική μου.
Έχω την αίσθηση, ότι πρέπει η περίφημη ομάδα λοιμωξιολόγων – συμβούλων του κυρίου Μητσοτάκη να ταξιδεύουν συχνότερα με την AEGEAN. Ίσως καταλάβουν πώς μετατρέπεται εύκολα μια πολύ δυνατή εταιρεία σε AIR ΜΠΑΧΑΛ. Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου, ο γιατρός, όταν διαπίστωνε λανθασμένες διαγνώσεις σε ασθενείς, έλεγε: « Αυτός ( εννοούσε το γιατρό) δεν έχει πάρει πτυχίο».
*Το άρθρο του Γ. Τράγκα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία” (20/07/2020)
