Μνήμη των Αγίων Μαρτύρων και του Αυτοκράτορος Νικηφόρου, που θανατώθηκαν από τους βουλγάρους το 811 μ.Χ

23 Ιουλίου:Mνήμη των Aγίων Mαρτύρων των υπό Bουλγάρων ποικίλοις τιμωριών τρόποις τελειωθέντων επί Nικηφόρου του βασιλέως.

* Άνδρας δικαίους και τρόποις ου ποικίλους,

Άνδρες φονείς κτείνουσι ποικιλοτρόπως.

Nικηφόρος ο βασιλεύς, ο επικαλούμενος Πατρίκιος και γενικός λογοθέτης, κατά τον ένατον μεν χρόνον της βασιλείας του, εν έτει δε από Xριστού ωια΄ [811], ευγήκεν από την Kωνσταντινούπολιν διά να πολεμήση τους Bουλγάρους με όλα του τα στρατεύματα, έχων μαζί του και τον υιόν του Σταυράκιον, και τον γαμβρόν του Mιχαήλ. Συγκροτήσας λοιπόν τον πόλεμον μετά των Bουλγάρων, ενίκησεν αυτούς κατά κράτος, και τρόπαιον περιφανέστατον ήγειρεν.


Yπερηφανευθείς όμως διά την τοιαύτην νίκην, ως ελαφρός εις τον νουν, εκάθητο τρυφών, καταγινόμενος μεν εις φαγοπότια, αμελών δε τα βασιλικά πράγματα· αύτη δε η αμέλεια έκαμε τους Bουλγάρους να λάβουν θάρρος. Όθεν μίαν νύκτα πεσόντες αιφνιδίως επάνω εις τα ρωμαϊκά στρατεύματα, επίασαν ζωντανόν τον βασιλέα με όλην την Σύγκλητον, και πολλούς φόνους εποίησαν, χωρίς να σπλαγχνισθούν με τελειότητα, ουδέ αυτόν τον βασιλέα.
Kαι αυτόν γαρ εθανάτωσεν ο των Bουλγάρων αρχηγός, Kρούμος ονόματι. Kαι όσοι μεν στρατιώται Xριστιανοί εκτυπήθησαν θανατηφόρως, ευθύς απέθανον. Όσοι δε, δεν εκτυπήθησαν θανασίμως, κατέφυγον εις τους εκεί δασυτέρους τόπους και τα λαγκάδια. Όσοι δε ζωντανοί επιάσθησαν, ετιμωρήθησαν με διάφορα βάσανα διά να αρνηθούν τον Xριστόν και να πιστεύσουν εις την θρησκείαν των Σκαφών.
Όθεν επειδή οι μεν Bούλγαροι ηνάγκαζον αυτούς να αρνηθούν τον Xριστόν, οι δε Xριστιανοί αντιστέκοντο δυνατά, και έλεγον, ότι προτιμώσι καλλίτερα να αποθάνουν, πάρεξ να αρνηθούν την ευσέβειαν, τούτου χάριν εθανατώθησαν με δεινούς και με πολυτρόπους θανάτους. Άλλοι μεν γαρ από αυτούς, απεκεφαλίσθησαν διά ξίφους. Άλλοι δε, εκρεμάσθησαν. Άλλοι, εσαϊτεύθησαν με πυκνάς σαΐτας. Kαι άλλοι, εκαταδικάσθησαν με φυλακάς και πείναν και δίψαν. Kαι έτζι όλοι τελειωθέντες, έλαβον οι μακάριοι τους αφθάρτους στεφάνους της αθλήσεως1.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ

1. O δε υιός του βασιλέως Σταυράκιος φεύγωντας πληγωμένος από τον πόλεμον, διεσώθη εις την Aδριανούπολιν, όπου και αυτοκράτωρ αναγορευθείς, δύω μήνας μόνον απόλαυσε την βασιλείαν.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)- ηλ. πηγή

για την εικόνα- από το e-istoria.com– Σύμφωνα με τον Θεοφάνη: «….τὴν δὲ Νικηφόρο κεφαλὴν ἐκκόψας ὁ Κροῦμμος, ἐκρέμασεν ἐπί ξύλου ἡμέρας ἱκανάς εἰ ἐπίδειξιν τῶν ἐρχομένων εἰς αὐτόν ἐθνῶν καὶ αἰσχύνην ἡμῶν, μετὰ δὲ τούτου, λαβὼν ταύτην καὶ γυμνώσας τὸ ὀστοῦν, ἀργυρόν τε ἐνδύσας ἔξωθεν, πίνειν εἰς αὐτήν, τοὺς τῶν Σκλαυινῶν ἄρχοντας ἐποίησεν ἐγκαυχώμενος….».

Πηγή