Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

“Θα λάβει χώραν σαφής παρέμβαση του Θεού εντός της ιστορίας”

Η σαφής παρέμβαση του Θεού εντός της Ιστορίας
Το 2004 ήρθε και μίλησε στα Ιωάννινα κατόπιν προσκλήσεως της Νομαρχίας Ιωαννίνων (!) ο Αθανάσιος Ρακοβάλης συγγραφέας του βιβλίου  "Οι Γκουρού, ο νέος και ο Γέροντας Παΐσιος" Η ομιλία του αφορούσε στις αιρέσεις και τις παραθρησκείες. Αφού τελείωσε την ομιλία ένας ηλικωμένος Γιαννιώτης του είπε:"Καλά αυτά που μας είπες για τις αιρέσεις αλλά εμείς θέλομε να μας μεταφέρεις Λόγο Ζώντα του Γέροντος Παϊσίου περί των επερχομένων" Αφού το ζητάτε θα σας πώ απάντησε ο Αθανάσιος Ρακοβάλης λέγων επί λέξη: "μου είπε ο Γέροντας" "Θα ακολουθήσει καιρός παγκόσμιας αναταραχής και αβεβαιότητας κατά την οποίαν θα λάβει χώραν σαφής παρέμβαση του Θεού εντός της ιστορίας. Μετά απο αυτήν θα γεμίσει ο τόπος εκκλησίες και θα σας τραβούν απο το μανίκι να τους μιλήσετε για τον Χριστό!"

Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός;
Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την Θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Αγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος. Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φαει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώση ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθή το πλάσμα Του, θα αφήση το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώση από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθη μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια.
Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. Ο λογισμός μου λεει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Θα επέμβη ο Χριστός, θα δώση μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξη όλο το κακό και θα το βγάλη σε καλό τελικά.
Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Εξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό! Ετσι θα κηρυχθή το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την οικουμένη και τότε ο Χριστός θα έρθη ως Κριτής να κρίνη τον κόσμο.
Αλλο Κρίση, άλλο μια επέμβαση του Χριστού, για να βοηθήση το πλάσμα Του.
Σελίδα 187-188
Γέροντος Παΐσίου Αγιορείτου
ΛΟΓΟΙ Β'
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ
ΕΚΔΟΣΗ: Ιερόν Ησυχαστήριον "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος"
Σουρωτή Θεσσαλονίκης
Προφητεία περί της Βασιλεύουσας
Στον Παρισινό κώδικα Suppl. Grec 467 Φ.191β-193β, ο θρύλος διηγείται τον περίλυπο βασιλέα Κωνσταντίνο να περπατά μαζί με άρχοντες πάνω στα τείχη της Βασιλίδος των Πόλεων και να κοιτάζει την Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Έξω από τον «Ναό της Υπεραγίας, θεωρεί ο βασιλεύς μια βασίλισσαν όπου ερχόταν από έξω με πολλούς και εμπήκεν μέσα εις τον Ναόν». Απορημένος ο τραγικός Αυτοκράτορας μπαίνει κι εκείνος για να δει ποια ήταν η βασίλισσα. «Η δε βασίλισσα άνοιξε την ωραίαν πύλην και εμπήκε μέσα και εκάθισεν εις το ιερόν σύνθρονον και έδειξε σχήμα λυπητικόν. Και είπε προς τον βασιλέα:  «Αφόντας μου επαράδωσαν ταύτην την ταλαίπωρον Πόλιν, πολλές φορές την εγλύτωσα από εργές θεϊκές. Αλλά και τώρα επαρακάλεσα τον υιόν μου και Θεόν, και όμως έγινε απόφασις ότι θα παραδοθείτε εις τας χείρας των αλλοτρίων, διότι αι αμαρτίαι του λαού άναψαν τον θυμόν του Θεού. Και, λοιπόν, άφες το στέμμα της βασιλείας εδώ να το φυλάξω, έως να ευδοκήση ο Θεός να έλθη άλλος να το παραλάβη και συ ύπαγε να αποθάνης ότι έτζι ώρισε ο Θεός».
Και η απάντηση του ηρωικού βασιλέως: «Ω Δέσποινά μου, ... ιδού παραδίδωμι και την ψυχήν μου εις χείρας Σου, καθώς σε επαράδωκα και το στέφος της βασιλείας». 
-«Κύριος ο Θεός να αναπαύση την ψυχήν σου μετά των Αγίων αυτού», απεκρίθη η κυρία των Αγγέλων. «Αλλά ουδέ το στέμμα, ουδέ το σκήπτρον ευρέθησαν εκεί όπου το άφησεν, διότι το επήρεν η Κυρία Θεοτόκος να το φυλάγη έως ου να γένη έλεος εις το ταλαίπωρον γένος των χριστιανών».

Τα θυμάσαι τα αδέρφια σου;

Έχουμε να γράψουμε ιστορία ακόμη...