Φθάνοντας στην πόρτα της εισόδου της Εκκλησίας της Παναγίας μας,
εκεί στην όμορφη περιοχή των Βλαχερνών και εισέλθεις περπατώντας στον διάδρομο με τα όμορφα άνθη δεξιά και αριστερά στον υπέροχο κήπο του περίγυρου της Εκκλησίας, ανοίγει η καρδιά σου.Νιώθεις τόσο όμορφα και γαλήνια.
Στην συνέχεια ακολουθεί η είσοδος στον ταπεινό μα και μεγαλοπρεπή Ναό της Παναγίας μας.
Ταπεινός και μεγαλοπρεπής, ναι γίνεται και ας ακούγονται τόσο διαφορετικές οι λέξεις.Η Ρωμιοσύνη το κατάφερε και αυτό.
Να μικραίνει τις αποστάσεις και να ταιριάζει λέξεις και έννοιες που έχουν μεγάλη διαφορά μεταξύ τους.
Ταπεινός ο Ναός λοιπόν βλέποντάς τον απ'εξω μα και μεγαλοπρεπής, το ίδιο και στο εσωτερικό του.Μπαίνοντας στο εσωτερικό της Εκκλησίας νιώθεις μεγάλη κατάνοιξη.
Τι ηρεμία είναι αυτή. Όλα είναι υπέροχα. Το Αγίασμα και πάνω ή μαρμάρινη πλάκα με τον Ακάθιστο Ύμνο χαραγμένο πάνω της.
Έχεις πει τον Ακάθιστο Ύμνο κάποια φορά;
Αν ναι, θα έχεις συγκινηθεί.
Εδώ στο Ναό της Παναγίας μας ακούστηκε για πρώτη φορά το 626 μ.Χ.
Εδώ όποιος Έλληνας έρθει θα πεί τον Ακάθιστο Ύμνο.
Εδώ χτυπάει η καρδιά δυνατά.Εδώ δακρύζεις από συγκίνηση.
Πόσες ψυχούλες έψαλλαν τον Ακάθιστο Ύμνο στην Παναγία μας.
Πόσοι ήρθαν και συγκινήθηκαν γνωρίζοντας ειδικά το παρελθόν.
Αυτό το ένδοξο παρελθόν της Ρωμιοσύνης.
Ταπεινός ο Ναός λοιπόν βλέποντάς τον απ'εξω μα και μεγαλοπρεπής, το ίδιο και στο εσωτερικό του.Μπαίνοντας στο εσωτερικό της Εκκλησίας νιώθεις μεγάλη κατάνοιξη.
Τι ηρεμία είναι αυτή. Όλα είναι υπέροχα. Το Αγίασμα και πάνω ή μαρμάρινη πλάκα με τον Ακάθιστο Ύμνο χαραγμένο πάνω της.
Έχεις πει τον Ακάθιστο Ύμνο κάποια φορά;
Αν ναι, θα έχεις συγκινηθεί.
Εδώ στο Ναό της Παναγίας μας ακούστηκε για πρώτη φορά το 626 μ.Χ.
Εδώ όποιος Έλληνας έρθει θα πεί τον Ακάθιστο Ύμνο.
Εδώ χτυπάει η καρδιά δυνατά.Εδώ δακρύζεις από συγκίνηση.
Πόσες ψυχούλες έψαλλαν τον Ακάθιστο Ύμνο στην Παναγία μας.
Πόσοι ήρθαν και συγκινήθηκαν γνωρίζοντας ειδικά το παρελθόν.
Αυτό το ένδοξο παρελθόν της Ρωμιοσύνης.
Ακόμα και σήμερα περνούν χιλιάδες ψυχούλες την είσοδο της Εκκλησίας.
Υπέροχα συναισθήματα.
Η Ρωμιοσύνη ανθεί και φέρει κι άλλο.Η Ρωμιοσύνη στέκεται όρθια και ας θέλουν κάποιοι να την ξεριζώσουν.Η Ρωμιοσύνη έχει να δώσει πολλά.
Πολλά, σε μια ανθρωπότητα που καταρρέει.
Ο Κύριος, μας ευλόγησε να είμαστε οι απόγονοι Αγίων και Μαρτύρων της Ορθοδοξίας.
Αυτό που μένει είναι να σταθούμε άξιοι της κληρονομιάς που λάβαμε.
Της πνευματικής κληρονομιάς και να έχουμε Πίστη και εμπιστοσύνη στον Παντοκράτορα Χριστό.
