Μια φορά, ένα πνευματικό τέκνο του Γέροντα τον προσκάλεσε στη Χαβάη, ώστε να εξομολογήσει τους ντόπιους ορθόδοξους χριστιανούς. Εκεί ο Γέροντας είδε ένα όραμα. Είδε τον παππού Ιωσήφ, που έβαλε μπροστά του πολλά πορτοκάλια, λέγοντας: «Θα φυτεύουμε πορτοκάλια, κούτσικο! Θα δεις πόσους καρπούς θα βγάλουμε!». Με αυτό το όραμα ο Γέρων Εφραίμ κατάλαβε ότι πρέπει να κοπιάσει στην Αμερική.
Στη διάρκεια 10 ετών, όταν ο Γέροντας τακτικά επισκεπτόταν την Αμερική, συνειδητοποίησε ότι δυο – τρεις μήνες δεν αρκούν για την οικοδόμηση των μοναστηριών. Επίσης, το ίδιο του αποκάλυψε και ο Θεός, ότι πρέπει να ιδρύσει μοναστήρια στην Αμερική. Ο Γέροντας στις ομιλίες του μας διηγήθηκε όλη την ιστορία του. Στην αρχή δεν ήθελε ν’ αναλάβει αυτό το «μεγάλο έργο» οικοδόμησης μοναστηριών. Προσευχόταν στον Κύριο, λέγοντας ότι δεν μπορεί να το αναλάβει. Κάποια στιγμή άκουσε τη φωνή του Χριστού, ο Οποίος του έλεγε: «Όχι, θα Μου κάνεις υπακοή και θα το αναλάβεις». Τότε ο Γέροντας απάντησε: «Εντάξει, Κύριε, όμως δώσε μου τόση αγάπη, ώστε να είναι αρκετή για όλους τους ανθρώπους, που θα προσέρχονται σ’ εμένα».
Ο σκοπός του Γέροντα ήταν να χτίσει στην Αμερική τόσα μοναστήρια όσα υπάρχουν στο Άγιον Όρος. Γιατί έπρεπε να χτιστούν τα μοναστήρια ακριβώς στην Αμερική; Ο Γέροντας στις ομιλίες του έλεγε ότι το έργο οικοδόμησης των μοναστηριών πρέπει να πραγματοποιηθεί, σκεπτόμενος το μέλλον, όταν θα έρθει ο «εχθρός» (Αντίχριστος) και ακριβώς στην Αμερική, επειδή από ’κεί όλα ξεκινούν και οι άνθρωποι εκεί έχουν ανάγκη από πνευματική καθοδήγηση και βοήθεια.