«Όστις θέλει οπίσω ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι»
Μια
αντωνυμία και δυο προστακτικές... να φανερώνουν την απέραντη αγάπη του
Θεού Πατέρα που δεν προστάζει αλλά καλεί τα παιδιά του να τον
συναντήσουν μέσα απο δρόμους ανηφορικούς και κακοτράχαλους μέσα απο
στενά και τεθλιμμένα μονοπάτια που οδηγούν στα
αιώνια άνω ...Σε εκείνο το όστις φαίνεται η μακροθυμία Του , η
ατελεύτητη καρτερικότητά Του ...
Και σε κείνες τις δυο προστακτικές που μοιάζουν περισσότερο να ρωτούν με πόνο πατρικό ...
Μακάρι
να είμαστε έτοιμοι όταν όλοι μας αργά ή γρήγορα ερωτηθούμε να Του
απαντήσουμε ...Ναι Κύριε θα απαρνηθούμε τους εαυτούς μας και θα
σηκώσουμε όποιο Σταυρό επιλέξεις Εσύ για την σωτηρία της ψυχής μας ...
Το
παρακάτω βγαλμένο μέσα απο πόνο αδελφικό αφιερώνεται σε όσους κλήθηκαν
απο νωρίς να απαντήσουν και τα κατάφεραν να ακολουθήσουν ...
Σε
ένα δωμάτιο με μυρωδιές πόνου και αγωνίας σε σκέφτομαι , με έναν μικρό
Εσταυρωμένο κάτω από τα σκεπάσματα, σφιγμένο δυνατά στις αδύναμες
γροθιές σου …
Παλεύεις με τον ίδιο τον Θεό και προσεύχεσαι να σε νικήσει …
Πονάς στα βουβά και αποζητάς μόνο έναν άνθρωπο να κουβαλήσει έστω μια κραυγή σου στον έξω κόσμο…
Δεν
σου ξέφυγε ποτέ η λέξη «γιατί» μέσα από τα στεγνά σου χείλη …μόνο το
Δόξα τω Θεώ σε ακούω να λες πιότερο αληθινά από τον καθένα , και εγώ το
μόνο που μπορώ να κάνω είναι υποκριτικά να συμφωνώ μαζί σου …να συμφωνώ
και να ξορκίζω εκείνο το γιατί που κάποια στιγμή στα σίγουρα θα με συναντήσει …
Αποζητάς έναν άνθρωπο να έχεις να μοιράζεσαι το φορτίο …
Δεν αντέχω να νοιώθω ότι και σήμερα δεν βρέθηκε ούτε ένας να σε ξεκουράσει έστω για μια στιγμή ….Εσύ όμως γνωρίζεις καλά ότι δίπλα στην προβατική κολυμβήθρα του ελέους στέκεται Εκείνος...
που θα σου γιατρέψει κάθε πληγή έστω και αν δεν σηκωθείς ποτέ από του πόνου το κρεβάτι …
φιλαγιορείτης/νώντας σκοπετέας/
Απόσπασμα απο την Ραδιοφωνική Εκπομπή: "Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φώς" με τίτλο "Μια αντωνυμία και δυο προστακτικές "
