Χριστός Ανέστη
(γιατί όχι και το Πατριαρχείο) βλέποντας τον διωγμό των χριστιανών κυρίως στη Μέση Ανατολή αλλά και στη Αφρική και εσχάτως και στις πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης και την Αμερική, δεν βγάζει εγκύκλιο σε όλες τις μητροπόλεις να προσευχηθούν οι ενορίες με κάποια παράκληση ίσως κάποια συγκεκριμένη μέρα και ώρα για να στηρίξει ο Θεός τα αδέρφια μας που βρίσκονται σε περίοδο μαρτυρίου ενώ εμείς είμαστε ήσυχοι και ειρηνικοί στο σπίτι μας και στις δουλειές μας.
Τι σόϊ χριστιανοί είμαστε αν δεν ενδιαφερόμαστε για τα αδέρφια μας. Επειδή δηλαδή είναι λίγο μακρύτερα από μας δεν είναι αδέρφια μας; Το να προσεύχομαι εγώ μόνος για τα αδέρφια μας δεν είναι τόσο σπουδαίο όσο το να προσεύχεται σύσσωμη όλη η Εκκλησία. Το να κάνουμε έστω αλυσίδες προσευχής κάποια πρόσωπα μια συγκεκριμένη ώρα είναι κάτι αλλά αλλιώς είναι να βγάλει εγκύκλιο η ιερά σύνοδος να προσεύχονται οι ενορίες με κάποια συγκεκριμένη προσευχή για τα αδέρφια μας που βρίσκονται ίσως σε απελπιστική επιλογή του να εξισλαμιστείς ή να σκοτώσω το παιδί σου. Αυτό το παράπονο με είχε απασχολήσει από την αρχή των μνημονίων στην Ελλάδα όταν άρχισαν να ανεβαίνουν ιλιγγιωδώς οι αριθμοί των αυτοκτονιών. Καλά έλεγα η Εκκλησια δεν βλέπει τα παιδιά της; Ο διάβολος αγωνίζεται να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερους στην κόλαση μαζί του και η Εκκλησία αδιαφορεί;
Μόνο
ο επίσκοπος Ιωήλ έβγαλε κάποια προσευχή για την κρίση αλλά η ιερά
Σύνοδος δεν την υιοθέτησε να την προτείνει και στις άλλες μητροπόλεις.
Μοιράζομαι
μαζί σας την αγωνία μου μήπως και υπάρχει κάποιος τρόπος να πιέσουμε
την Εκκλησία να αρχίσει να προσεύχεται έστω και τώρα για τα αδέρφια μας.
Κάποια
στιγμή ίσως βρεθούμε κι εμείς στην ίδια κατάσταση και θα χρειαστούμε
την προσευχή των αδερφών μας. Γιατί να μην αρχίσουμε εμείς τώρα που δεν
έχουμε τόσο μεγάλο πρόβλημα;
Με πόνο ψυχής
Petros Ch
