-
Κατά λάθος
Ο Ιοβιανός (Jovianus, 363-364) εκλέχτηκε δια βοής από το στρατό μετά το θάνατο του Ιουλιανού. Η εκλογή του ήταν μεγάλη έκπληξη, επειδή ήταν σχετικά χαμηλόβαθμος και δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός. Ο ιστορικός Ammianus Marcellinus πιθανολόγησε ότι οι στρατιώτες νόμισαν ότι επρόκειτο για έναν άλλο Ιοβιανό που ήταν αρχιγραμματέας (primicerius notariorum).
Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της εκλογής, το πλήθος παράκουσε και νόμισε ότι άκουσε Ιουλιανός αντί Ιοβιανός, και πίστεψε ότι ο αποθανών Αύγουστος είχε γίνει ως εκ θαύματος καλά και είχε επιστρέψει, οπότε ξέσπασαν σε επευφημίες. -
Σωστή Επιλογή
Ο Αναστάσιος Α’ (491-518) δυσκολευόταν να αποφασίσει ποιος
από τους 3 ανιψιούς του θα τον διαδεχθεί. Για να αποφασίσει, έβαλε ένα
σημείωμα κάτω από ένα ανάκλιντρο και κάλεσε τους ανιψιούς του σε μια
αίθουσα όπου υπήρχαν άλλα δύο ανάκλιντρα Ο ανιψιός που θα καθόταν σ’
αυτό με το σημείωμα, θα ήταν ο εκλεκτός. Όμως δυο από τους ανιψιούς
κάθισαν στο ίδιο ανάκλιντρο και αυτό με το σημείωμα έμεινε κενό.
Τότε ονομάτισε ότι όποιος έμπαινε πρώτος στην αίθουσα το επόμενο πρωί, αυτός θα γινόταν αυτοκράτορας. Αυτός που μπήκε ήταν ο Ιουστίνος, ο αρχηγός της φρουράς.
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή πάντως, ο Ιουστίνος έγινε αυτοκράτορας δωροδοκώντας τους πατρικίους που τον εξέλεξαν μετά το θάνατο του Αναστασίου. Όπως και να ‘χει, ο Ιουστίνος Α’ αποδείχτηκε καλός ηγέτης και είχε έναν ακόμα πιο άξιο διάδοχο, τον Ιουστινιανό Α’. -
Απροθυμία
Ο Θεοδόσιος Γ’, (715-717), είχε εξαναγκασθεί από το στρατό να πάρει το στέμμα, πιθανόν επειδή οι στρατιωτικοί ήθελαν έναν αχυράνθρωπο για να αναλάβει την ευθύνη, αν η στάση τους αποτύγχανε. Ο Θεοδόσιος που ήταν φοροεισπράκτορας, δεν ήταν καθόλου ενθουσιασμένος μ’ αυτήν την προοπτική.
Βέβαια, ήταν σχεδόν έθιμο όταν ένας αυτοκράτορας εκλεγόταν, να προσποιείται με σεμνοτυφία ότι δεν ήταν άξιος της τιμής, ότι υπήρχαν άλλοι καλύτεροι και ότι τάχα δεν επιθυμούσε την εξουσία. Στην περίπτωση όμως του Θεοδοσίου, φαίνεται πως η απροθυμία του ήταν ειλικρινής, δεδομένου ότι 5 αυτοκράτορες πριν από αυτόν είχαν εκθρονιστεί με βίαιο τρόπο και είχαν ακρωτηριασθεί
Σύμφωνα με τον χρονικογράφο Θεοφάνη τον Εξομολογητή, προσπάθησε να κρυφτεί στα δάση του Ανδραμυττίου,στη Μικρά Ασία, για να αποφύγει το αξίωμα, αλλά τον βρήκαν και τον έκαναν δια τη βίας αυτοκράτορα. Ήταν καλός άνθρωπος και όχι κακός ηγέτης, αλλά πάντα έψαχνε ευκαιρία για να αποχωρήσει, και τελικά τη βρήκε όταν στασίασε ο στρατηγός Λέων (ο Ίσαυρος). Πολύ πρόθυμα, τότε, παραιτήθηκε και αποσύρθηκε ευτυχής σε μοναστήρι. -
Στέψη με αλυσίδες
Ο Μιχαήλ Β’ ο εξ Αμορίου (820-829) ελευθερώθηκε από τη φυλακή από τους υποστηρικτές του που είχαν σκοτώσει τον προκάτοχό του Λέοντα Ε’ τον Αρμένιο. Για να αποφύγουν τυχόν αντιδράσεις από το λαό, επέσπευσαν τη στέψη του, και καθώς δεν έβρισκαν το κλειδί, ο άρτι αποφυλακισθείς Μιχαήλ εστέφθη και «ενεδύθη της πορφύραν» ενώ ήταν ακόμα αλυσοδεμένος. Χαμένοι στη μετάφραση
Το 519, ο Πάπας Ορμίσδας έστειλε μια αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη για να συζητήσουν το Ακάκιο σχίσμα. Οι Λεγάτοι του Πάπα πήραν μαζί τους για διερμηνέα ένα διάκο, Έλληνα από την Αλεξάνδρεια, ονόματι Διόσκουρο, Η διάσκεψη παρά λίγο να ναυαγήσει όταν ο Ιουστίνος απέρριψε την απαίτηση των Δυτικών να διορίσει τον Διόσκουρο πατριάρχη Αλεξανδρείας.
Θεωρείται βέβαιο ότι ο Πάπας δεν είχε ιδέα για αυτήν την απαίτηση. Απλά ο Διόσκουρος εκμεταλλεύθηκε τη θέση του σαν διερμηνέας και προσπάθησε να πάρει μια καλή θέση.Αλαζονεία
Μετά την επανάκτηση του Τιμίου Σταυρού από τους Πέρσες, ο Ηράκλειος επέμενε να μεταφέρει ο ίδιος το σταυρό μέσα στην Ιερουσαλήμ (παρά τις συμβουλές του πατριάρχη περί του αντιθέτου). Αρχικά, ενόσω ήταν έφιππος, το φορτίο ήταν πολύ βαρύ και δεν μπορούσε να προχωρήσει. Όταν ξεπέζεψε και έβγαλε το στέμμα του, ο Σταυρός ως εκ θαύματος έγινε πολύ ελαφρύς και η πύλη της πόλης άνοιξε μόνη της για να μπει ο θριαμβευτής βασιλιάς.Λαθραία
Ο Ιουστινιανός πλήρωσε δύο Πέρσες μοναχούς, που είχαν ζήσει στην Κίνα, για να βρουν αυγά μεταξοσκώληκα. Πράγματι, οι μοναχοί κατόρθωσαν να μεταφέρουν λαθραία τα αυγά, κρυμμένα στο μπαστούνι τους. Έτσι το Βυζάντιο απέκτησε τη δυνατότητα να αρχίσει της παραγωγή μεταξιού γύρω στο 550 και το μετάξι έπαψε να είναι μονοπώλιο των Κινέζων. Όλη η μεταγενέστερη παραγωγή μεταξιού στην Ευρώπη προέρχεται από απογόνους των σκωλήκων που μετέφεραν οι μοναχοί εκείνοι.
πηγή
