π. Νικόλαος Λουδοβίκος
Κάποιος που ανεβαίνει στον άμβωνα και φωνάζει "μην αμαρτάνετε", λέγει συνήθως ανοησίες.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να αμαρτήσει, διότι δεν βλέπει τον Θεό.
Αν τον δει, και να τον βάλεις με το ζόρι στην αμαρτία, θα την αποστραφεί πάραυτα.
Είναι σαν να έχει φάει κάποιος ένα πλούσιο γεύμα και να του δώσεις μετά να φάει φλούδες από πατάτες.
Αν δεν έχει φάει όμως τίποτα, τις φλούδες θα τις φάει.
Αυτό είναι το λάθος του ηθικισμού.
Ο ηθικισμός ήρθε από την Δύση και υποκαθιστά την οντολογία.
Με λίγα παραγγέλματα υποκαθιστά τη σχέση μας με τον Θεό.
"Μην κόψεις τα μαλλιά σου, βάλε εκείνα τα ρούχα. Κάνε ελεημοσύνη, νηστεία, συγχώρησε τους άλλους, και αυτό είναι".
Όμως δεν είναι αυτή η πραγματική θεοπτία και η πραγματική σχέση μας με τον Θεό.
Αν μπουν στη θέση της σχέσης με τον Θεό ορισμένες αρετές -όποιες και να είναι αυτές-, μπορούν να κρύψουν την θέα του Θεού.
Είναι ρεαλιστικότερο το να ξέρουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, δηλαδή να συναισθανόμαστε ότι κάτι μας βασανίζει.
Έχουμε λάβει κλήση στην αγιότητα, κλήση στη γαμήλια θέα του Θεού και στην άμεση κοινωνία μαζί Του.
Τίποτα δεν εμποδίζει αυτή την θέα, εκτός από την προαίρεσή μας.
π. Νικόλαος Λουδοβίκος
