Ἰσαπόστολε Κοσμᾶ μακάριε, «τῶν δεινῶν δοκησισόφων ἡμᾶς λύτρωσαι»
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Ἡ ἔνδοξη καί ἀγαπημένη Πατρίδα μας, ἡ Ἑλλάδα μας, περνάει, σήμερα, μιά μεγάλη Ἐθνική κρίση. Τά γεγονότα ὅλοι, λίγο – πολύ, τά γνωρίζουμε. Πρόκειται γιά τό ζήτημα τῆς «Πρώην Γιουγκοσλαβικῆς Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας». Ὅπως λένε οἱ εἰδικοί, πού γνωρίζουν τά πράγματα, ἐδώσαμε στούς Σκοπιανούς ὡς ἐθνικότητα καί γλῶσσα τήν «μακεδονική», χωρίς οὐσιαστικά νά πάρουμε τίποτε. Πέρα ἀπ’ αὐτό, ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση φαίνεται, ὅτι σκοπεύει νά «λύσῃ» καί τό «Ἀλβανικό» …
Ἔχουμε, ὅμως, καί τόν ἐξ Ἀνατολῶν κακό γείτονα, τόν Τοῦρκο δηλαδή, ὁ ὁποῖος συνεχῶς ἐκτοξεύει ἀπειλές ἐναντίον τῆς Χώρας μας καί προβαίνει σέ πράξεις, οἱ ὁποῖες λίγο ἀπέχουν ἀπό τό νά ἀποτελοῦν προοίμιο δυσμενῶν ἐξελίξεων. Ἡ Κυβέρνηση, ἀτυχῶς, ἔχοντας τήν ψευδαίσθηση ὅτι θά λύσῃ τά ἐθνικά θέματα, προχώρησε ἀλόγιστα σέ συμφωνία μέ τά Σκόπια, χωρίς νά ἐπιδιώξῃ τήν συναίνεση τοῦ πολιτικοῦ κόσμου καί ἄλλων σοβαρῶν παραγόντων. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά ὑπάρχῃ ἕνας, ὡς μή ὤφελε, διχασμός. Καί, ἄθελά του, θυμᾶται κανείς τήν προφητεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ἡ ὁποία ἐλέχθη στό χωριό Ἅγιος Δονᾶτος τοῦ Σουλίου: «Σᾶς λυπᾶμαι γιά τήν περηφάνεια πού ἔχετε … Κι’ ἄν δέν ἀφήσετε … τήν αὐθαιρεσία, θά καταστραφῆτε …»!
Εἶναι, λοιπόν, μιά σπουδαία εὐκαιρία ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, γιά νά ἐξετάσουμε σοβαρά τήν ἐκκλησιαστική καί τήν ἐθνική μας πορεία μέσα στόν σύγχρονο ταραγμένο κόσμο. Νά δοῦμε πῶς βαδίζουμε σάν μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Μήπως, τυχόν, κάνουμε ἐκπτώσεις στήν πίστη τῶν Πατέρων μας. Κι’ ἀκόμη, νά δοῦμε σάν Ἕλληνες, πόσο ἀγαπᾶμε εἰλικρινά τήν Πατρίδα μας. Γιατί – μή τό ξεχνᾶμε αὐτό – ἄν σήμερα κυβερνάει ἡ ἀθεΐα καί ἀπιστία ἐπίσημα, ἔχουμε μεγάλη εὐθύνη ὅλοι ὅσοι, μέ τήν ψῆφο μας, τήν ἀνεβάσαμε στήν ἐξουσία.
Ἀναλογισθῆτε μόνο, τί θά ἔλεγε, ἄν ζοῦσε σήμερα, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς γιά τά διάφορα ἀντίχριστα νομοθετήματα πού ψηφίζει ἡ Βουλή μας, καί μέ τά ὁποῖα εὐθέως πολεμεῖται ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μας. Κι’ ἀκόμη, τί θά ἔλεγε γιά ὅλα ὅσα παραδίδονται, ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ, σέ ὑποτιθέμενους γείτονες – «φίλους» τῆς Ἑλλάδος, ὑποκύπτοντας στίς πιέσεις διαφόρων ἰσχυρῶν κρατῶν καί παραγόντων, πού βλέπουν μόνο τόν «παρόντα αἰῶνα τόν ἀπατεῶνα» καί ἀγνοοῦν ἤ ξεχνοῦν, ὅτι «ψυχή καί Χριστός μᾶς χρειάζονται», ὅπως ἐτόνιζε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς.
Γι’ αὐτό, ἐπιθυμία μου εἶναι νά γίνῃ πάνδημος ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, ἀφοῦ ὁ λόγος του, ἡ ἱεραποστολική του δραστηριότητα καί τό σεπτό μαρτύριό του γιά τόν Χριστό καί το Ἔθνος, ἔχουν διαχρονική σημασία καί ἀξία. Ἔτσι,
α) τήν παραμονή τῆς μνήμης του, ἡμέρα Πέμπτη, 23 Αὐγούστου, θά ψαλῇ ὁ Μέγας Ἑσπερινός, ὥρα 7 μ.μ. καί θά ἐπακολουθήσῃ ἡ σύντομη Λιτανεία τοῦ Λειψάνου καί τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου.
β) ἀνήμερα τῆς μνήμης του, Παρασκευή, 24 Αὐγούστου, στίς 7.30 π.μ. καταβασίες καί ἐν συνεχείᾳ τό ὑπόλοιπον τοῦ Ὄρθρου καί ἡ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Θά εἴμαστε ὅλοι στόν Ἱ. Ναό τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ. Θά σᾶς περιμένω.
Διάπυρος πρός Χριστόν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
