Να αναπτυχθεί μία τεχνολογία που θα στέλνει την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός έξω από την ατμόδφαιρα της Γης με αποτέλεσμα να χαμηλώνει την ένταση του ηλιακού φωτός και άρα να επιφέρει ένα δροσιστικό αποτέλεσμα στον πλανήτη μας.
Η έρευνα ονομάζεται «Stratospheric Controlled Disturbance Experiment», ή SCoPEx εν συντομία και διεξάγεται από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Για να επιτευχθεί ο στόχος, η λύση που μελετάται είναι ο ψεκασμός τόνων ανθρακικού ασβεστίου (CaCO3) στην ατμόσφαιρα.
«Το SCoPEx, είναι ένα επιστημονικό πείραμα που προσπαθεί να κατανοήσει, πώς τα αερολύματα της στρατόσφαιρας, μπορεί να σχετίζονται με την ηλιακή γεωμηχανική».
Οι πρώτες δοκιμές θα γίνουν τον ερχόμενο Ιούνιο κοντά στην πόλη Kiruna στη Σουηδία, όπου οι σχετικές διαστημικές υπηρεσίες έχουν συμφωνήσει να υψωθεί ένα μπαλόνι σε ύψος 20 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της γης, μεταφέροντας επιστημονικό εξοπλισμό.
Ψεκασμός με μπαλόνι
Το μπαλόνι δεν θα ψεκάσει ανθρακικό ασβέστιο, αλλά θα λειτουργήσει ως δοκιμή για τα επικοινωνιακά και λειτουργικά του συστήματα.
«Σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε ένα μπαλόνι μεγάλου υψομέτρου για να υψώσουμε ένα πακέτο οργάνων περίπου 20 χλμ στην ατμόσφαιρα.
»Μόλις τεθεί στη θέση του, μια πολύ μικρή ποσότητα υλικού, θα απελευθερωθεί για να δημιουργήσει μια διαταραγμένη μάζα αέρα, μήκους περίπου ενός χιλιομέτρου και διαμέτρου εκατό μέτρων.
»Στη συνέχεια, θα χρησιμοποιήσουμε το ίδιο μπαλόνι, για να μετρήσουμε τις αλλαγές που προέκυψαν, στη διαταραγμένη μάζα αέρα, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στην πυκνότητα αερολύματος, την ατμοσφαιρική χημεία και τη σκέδαση (ο διασκορπισμός των φωτεινών ακτίνων όταν προσπέσουν σε μικροσκοπικά σωματίδια, έτσι ώστε να διαχέονται στον χώρο χωρίς να είναι ορατά) του φωτός», εξηγούν οι επιστήμονες.
Η ακριβής ποσότητα του ανθρακικού ασβεστίου που θα χρειαστεί για να δροσίσει ο πλανήτης δεν είναι ακόμη γνωστός και οι επιστήμονες του SCoPEx δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν αν το συγκεκριμένο αέριο είναι το κατάλληλο για τη συγκεκριμένη δουλειά.
Τα πρώτα στάδια της έρευνας δείχνουν ότι η ουσία είναι σχεδόν ιδανική για να απορροφήσει ακτινοβολία, προκαλώντας σημαντικά λιγότερη θερμοκρασία στην στρατόσφαιρα.
Τι μπορεί να πάει στραβά;
Σύμφωνα με το Forbes, οι επιστημονικοί αντίπαλοι αυτού του έργου πιστεύουν ότι η ηλιακή γεωμηχανική, θα μπορούσε να φέρει αναπόφευκτους κινδύνους και ακραίες αλλαγές στις καιρικές συνθήκες, που θα ήταν παρόμοιες με τις τρέχουσες τάσεις της υπερθέρμανσης.
Εξηγούν επίσης, ότι οι περιβαλλοντολόγοι φοβούνται ότι μια «δραματική» αλλαγή, θα δώσει το «πράσινο φως» στα αέρια του θερμοκηπίου, να συνεχίσουν να εκπέμπονται χωρίς καμία μεταβολή στα τρέχοντα πρότυπα κατανάλωσης.
Με έμπνευση από τα ηφαίστεια
Οι υπέρμαχοι του εγχειρήματος προγράμματος σημειώνουν από την άλλη πλευρά την ψυχρή επίδραση που είχαν παγκοσμίως οι εκρήξεις ηφαιστείων που αποδέσμευσαν θειική τέφρα στην ατμόσφαιρα.
Το 1815 η έκρηξη του όρους Ταμπόρα στην Ινδονησία οδήγησε σε ένα «έτος χωρίς καλοκαίρι« ενώ το 1991, η έκρηξη του ηφαιστείου Πινατούμπο στις Φιλιππίνες χαμήλωσε την παγκόσμια θερμοκρασία κατά 0,5 βαθμούς.
Η σκόπιμη εισαγωγή στην ατμόσφαιρα ανάλογων σωματιδίων θα μπορούσε να αναστρέψει δεκαετίες επιβάρυνσης από τα αέρια του θερμοκηπίου.
