Όλα τα προσπαθεί , όλα τα θέλει ο άνθρωπος ,
Και να γλεντήσει , και χρήματα να αποκτήσει ,
Και τα αξιώματα τα θέλει , και η δόξα τον γλυκαίνει ,
Και με την πολιτική ασχολείται , και για τις τέχνες έχει χρόνο .
Όλα τα θέλει , και τα όμορφα και τα άσχημα ,
Και τα καλά και τα κακά.
Και καριέρα να κάνει ,
Και χωράφια να αγοράσει ,
Και σπίτια να κτίσει ,
Και τα παιδιά του να αποκαταστήσει …
Όλα τα θέλει , για όλα αγωνίζεται , για όλα έχει χρόνο …
Και ας είναι όλα αυτά εφήμερα και αβέβαια .
Μόνο ένα δεν σκέπτεται ,
μόνο για ένα δεν έχει χρόνο …
και ας είναι αυτό το πιο σπουδαίο …
και ας είναι αυτό το μόνο βέβαιο …και ας είναι μόνο σίγουρο .
και αυτό το ένα , το σπουδαίο , το μεγάλο ,το ωραίο ,
η το έχουμε κλωτσήσει τελείως έξω από τη ζωή μας ,
η το έχουμε στριμώξει σε μια μικρή ασήμαντη γωνιά ,
η το αγνοούμε τελείως .
Μα γιατί μας δόθηκε αυτή η ζωή ; …
Για να την σπαταλήσουμε σε ασήμαντα πράγματα ; …
Για να τριβόμαστε με τα μικρά και τα καθημερινά ;…
Η δόξα χάνεται ,
Η ομορφιά μαραίνεται ,
Τα σπίτια γκρεμίζονται ,
Τα δόντια μας πέφτουν ,
Το σώμα μας γερνάει , αρρωσταίνει και πεθαίνει …
Ένας λάκκος μας περιμένει όλους …
Εκεί τελειώνουν όλα ;…
Όλα είναι φθαρτά όπως το σώμα μας ;…
Και όμως …υπάρχει αυτό το λάμπρο ,
Αυτό το σπουδαίο ,
Αυτό το μεγάλο ,
αυτό το αιώνιο .
Η ψυχή μας !!! ….
Είμαστε αιώνιοι και ας μη το γνωρίζουμε …
Ο θάνατος μια πόρτα σε καινούργια ολόλαμπρη ζωή .
Αυτή η ζωή είναι σύντομη … η άλλη είναι ατελείωτη !!!
Αυτή η ζωή είναι μια εισαγωγή , μια προετοιμασία για την άλλη .
Αυτή η ζωή δεν είναι χωρίς νόημα …χωρίς σκοπό …
Είμαστε σαν τα μικρά πουλάκια κλεισμένοι μέσα στο τσόφλί του αυγού .
Αν το πουλάκι δεν αγωνισθεί να σπάσει το τσόφλί ,
θα πεθάνει χωρίς ποτέ να γεννηθεί ,
χωρίς ποτέ να ζήσει αληθινά .
αν ο άνθρωπος δεν αγωνισθεί να σπάσει το τσόφλι της ύλης και της άγνοιας ,
δεν θα γεννηθεί ποτέ στο χώρο του πνεύματος .
δεν θα κερδίσει την ολόφωτη αιώνια ζωή .
αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας ….
Πρέπει να περάσουμε τις εξετάσεις …
Τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος αν κερδίσει τον κόσμο όλο ,
και χάσει την ψυχή του ; … είπε το πανάγιο στόμα Του ,
αθανασιος ρακοβαλής