Μάλιστα σε αυτή την κατεύθυνση αναφέρεται ότι παρά τις μικρές αρχικές αντιρρήσεις, όσες πόλεις έχουν εφαρμόσει την απαγόρευση των αυτοκινήτων σε ορισμένες περιοχές του κέντρου των πόλεων, “διαπίστωσαν ότι τα οφέλη ήταν πολλαπλά”.
Προβάλλεται ότι επιτυγχάνονται οφέλη, όπως “μεγάλη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ηχορύπανσης, η μείωση των ποσοστών πρόωρης θνησιμότητας, αύξηση του χώρου πρασίνου, υψηλότερα επίπεδα ενεργητικής κινητικότητας και η βελτίωση της συνολικής δημόσιας υγείας”.
Μάλιστα αναφέρονται “μελέτες” σύμφωνα με τις οποίες οι κάτοικοι της πόλης έχουν θετική στάση στην εφαρμογή του μέτρου απαγόρευσης κίνησης των αυτοκινήτων στο κέντρο των πόλεων, καθώς, σύμφωνα πάντα με τις μελέτες αυτές, οι περισσότεροι θέλουν να δουν την πόλη τους να έχει υψηλά ποσοστά βιώσιμης κινητικότητας, περισσότερους χώρους πρασίνου, ενεργές διαδρομές μεταφοράς των μέσων μαζικής μεταφοράς και επιλογές πολλών εναλλακτικών μορφών μετακίνησης.
Έτσι λένε τώρα ότι εμπνεόμενες από την “επιτυχία” των πόλεων που πρωτοστάτησαν στη μείωση της χρήσης αυτοκινήτων, περισσότερες πόλεις σε όλο τον κόσμο έχουν δεσμευτεί να υιοθετήσουν αντίστοιχα προγράμματα.
Το Παρίσι σχεδιάζει να απαγορεύσει τα αυτοκίνητα στο κέντρο της πόλης έως το 2024, ενώ η Ν. Υόρκη προτείνει να μετατραπεί το 25% του χώρου όπου κινούνται σήμερα τα αυτοκίνητα σε μέρη που θα προσφέρουν μορφές κινητικότητας έως το 2025.
Σήμερα πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο έχουν υιοθετήσει πολιτικές για απαγόρευση της κυκλοφορίας στο κέντρο των πόλεων. Ορισμένες πόλεις πρωτοστατούν και εδραιώνουν τη θέση τους ως πόλεις χωρίς αυτοκίνητο, όπως η Γάνδη (Βέλγιο), ‘Αμστερνταμ (Ολλανδία), Όσλο (Νορβηγία), Lamu (Κένυα), Zermatt (Ελβετία), Fes el Bali (Μαρόκο), Βενετία (Ιταλία), Ελσίνκι (Φινλανδία), ενώ στην Υδρα δεν υπάρχει κανένα αυτοκίνητο.
