Μιλώντας σέ ἐκδήλωση στήν Καλλιθέα ὁ Ὑπουργός Παιδείας κ. Φίλης καί ἐρωτηθείς ἀπό Φιλόλογο Καθηγήτρια περί τοῦ μαθήματος τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν εἶπε μεταξύ ἂλλων τά ἑξῆς: «…Γιατί τά παιδιά μας δέν μιλᾶνε καλά σήμερα Ἑλληνικά; Κάτι φταίει. Δέν ξέρω τί…».
Nαί κ. Ὑπουργέ, ἀλήθεια εἶναι αὐτό πού εἲπατε. Ἒχετε δίκηο. Κάτι φταίει ὂντως πού τά παιδιά σήμερα ὂχι ἁπλῶς δέν μιλᾶνε καλά τά Ἑλληνικά, ἀλλά δέν ξέρουν Ἑλληνικά. Ὃμως δέν συμφωνοῦμε μέ τό, «δέν ξέρω τί φταίει». Πιστεύω ὃτι καί σεῖς ξέρετε καί ὃλοι μας. Ἲσως τά παρακάτω πού, μέ συνείδηση εὐθύνης, σημειώνομε βοηθήσουν νά θυμηθοῦμε κάποια πράγματα ἢ μᾶλλον νά παραδεχθοῦμε κάποιες ἀλήθειες μήπως καί συβάλλομε θετικά στήν πνευματική ἀνόρθωση αὐτοῦ τοῦ τόπου.
Ὂχι μόνο δέν γνωρίζουν τά παιδιά, νά μιλᾶνε Ἑλληνικά, ἀλλά οὐδεμίαν σχέσιν ἒχουν μέ τήν οὐσία καί τά νοήματα πού ἀπορρέουν ἀπό τά κείμενα, ἀφοῦ ἓνεκα τῆς ἀγνοίας τῶν λέξεων, οὐδέν ἐνδιαφέρον παρουσιάζουν (τά κείμενα) γιά τούς συγχρόνους νέους.
Πῶς θά γνωρίζουν τά παιδιά νά μιλᾶνε σωστά τά Ἑλληνικά, ἀφοῦ τό Ἐκπαιδευτικό σύστημα πάσχει ἀπό τή βάση του;
Δέν γνωρίζετε κ. Φίλη, ὃτι τά τελευταῖα χρόνια, μᾶλλον τίς τελευταῖες δεκαετίες, τά Ἐκπαιδευτικά συστήματα διεδέχοντο τό ἓνα τό ἂλλο, ὡς νά ἦτο ὑποκάμισσα; Καί τοῦτο γινόταν ἐρήμην τῶν ἀκαταλύτων καί παγκοσμίων κοινῶν καί παραδεδεγμένων παιδαγωγικῶν ἀξιῶν καί εἰς βάρος τῆς γλώσσης καί τῆς ἐν γένει πνευματικῆς ταυτότητος τῆς πατρίδος μας.
Τά παιδιά δέν γνωρίζουν Ἑλληνικά, ἀπό τότε πού κάποιοι ἀνθέλληνες, ἡμέτεροι καί ξένοι κατέστρεψαν τήν Ἑλληνική γλῶσσα, τήν ἀπομείωσαν καί ἀπέκοψαν ἀπό τίς ρίζες καί τήν ἐτυμολογία της τούς Ἓλληνες.
Τά παιδιά δέν γνωρίζουν νά μιλᾶνε Ἑλληνικά, ἀπό τότε πού κατηργήθη ἡ ὀρθογραφία καί ἡ ἐκμάθησή της κατά τόν σωστό τρόπο, ὡς καί τό συντακτικό στήν πρωτοβάθμια ἐκπαίδευση, ὃπου τίθενται οἱ βάσεις καί ἐν συνεχείᾳ στήν δευτεροβάθμια.
Κάνετε κ. Ὑπουργέ μιά σύγκριση μέ ἀνθρώπους παλαιοτέρας γενεᾶς, τῆς δικῆς σας λ.χ. τῆς δικῆς μας, ἀφοῦ μᾶλλον εἲμαστε τῆς ἰδίας ἐποχῆς, μέ τά παιδιά τοῦ σήμερα, ὣστε νά διαπιστώσετε τήν διαφορά, ὡς πρός τήν γνῶσιν καί τήν χρήση τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης καί τήν ἐμβάθυνση στά νοήματα.
Γιατί ἐσεῖς καί μεῖς κ. Ὑπουργέ, χρησιμοποιοῦμε σωστά τήν Ἑλληνική γλῶσσα καί τά παιδιά μας ὂχι; Μήπως ἐμεῖς διαθέτομε περισσότερο μυαλό, ἀπό τούς συγχρόνους νέους; Νομίζω ὃτι ὁ δείκτης νοημοσύνης τῶν παιδιῶν μας, εἶναι ἀρκετά, ἢ μᾶλλον πολύ ὑψηλός σήμερα.
Βάλτε τό χέρι στήν καρδιά κ. Ὑπουργέ, καί σεῖς καί ὃσοι πρίν ἀπό σᾶς πέρασαν ἀπό αὐτόν τόν θῶκο καί θά διαπιστώσετε, ὃτι ἒγιναν ἐγκληματικά λάθη εἰς βάρος τῆς παιδείας γενικῶς, διότι ἐξυπερετήθησαν μέσα ἀπό τήν παιδεία, (εὒκολος γάρ στόχος πάντοτε) ποικίλα συμφέροντα, πολιτικά, ἰδεολογικά κ.ἂ.
Πῶς θέλετε κ. Ὑπουργέ νά γνωρίζουν τά παιδιά μας νά μιλᾶνε Ἑλληνικά, ἀφοῦ δέν ἒμαθαν κἂν πόσα γράμματα ἒχει ἡ ἑλληνική ἀλφάβητος;
Καί ἐπειδή ἀνεφέρθητε καί στό μάθημα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ἐπιτρέψατέ μας νά σημειώσωμε τά ἐξῆς. Πῶς προῆλθε ἡ νεολληνική γλῶσσα; Ἒτσι προέκυψε ἀπό τό πουθενά; Πιστεύομε ὃτι γνωρίζετε καλῶς ὃτι ἡ νεοελληνική γλῶσσα εἶναι συνέχεια τῆς ὃλης γλωσσικῆς πορείας τοῦ τόπου μας ἀπό τῶν ἀρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Σημασία δέν ἒχει μόνο πόσες ὧρες θά διδάσκωνται τά παιδιά τό ἐν λόγῳ μάθημα, ἀλλά τό πῶς, τό γιατί καί ἀπό ποιούς θά διδάσκεται τό μάθημα.
Πῶς θέλετε νά γνωρίζουν τά παιδιά νά μιλᾶνε Ἑλληνικά, ἀφοῦ ἀγνοοῦν τό «ἔτυμον» τῶν λέξεων καί φτώχυνε τό λεξιλόγιό τους; Ἒχετε ἀκούσει κάτι γιά τήν λεξιπενία τῶν σημερινῶν Ἑλλήνων;
Ποιός ὓψωσε τό ἀνάστημά του, ἀπέναντι στό ἒγκλημα πού συντελέστηκε κατά καιρούς μέ τήν κατακρεούργηση τῆς γλώσσας μας, μάλιστα κατά τρόπο δόλιο καί ὑποχθόνιο (κατάργηση πνευμάτων, ὀρθογραφίας γενικῶς κ.λ.π.); Σᾶς παραπέμπω νά διαβάσετε τί ἒγινε στήν Ἱσπανία, ὃταν κάποιοι «προοδευτικοί» ἐπεχείρησαν νά προτείνουν νά καταργηθῇ ἓνα σημαδάκι ἀπό τήν γλῶσσα τῆς χώρας. Ξεσηκώθηκε ἡ Ἀκαδημαϊκή Κοινότητα, ἀντέδρασε ὃλος ὁ πνευματικός κόσμος, γιατί ἐκεῖνοι γνωρίζουν ὃτι ἡ γλῶσσα εἶναι ὂχι παρελθόν, ἀλλά ζωντανό παρόν καί ὁριοθετεῖ τήν πορεία τοῦ μέλλοντος. Τό ἲδιο ἒγινε καί στήν Γαλλία, σέ παρόμοια περίπτωση.
Εὒστοχα ὁ ἱστορικός καί συγγραφεύς Σαράντος Καργάκος ἒχει ἀναφέρει: «Ἡ Ἑλληνική γλῶσσα πεθαίνει στό στόμα τῶν Ἑλλήνων». Χάνεται ἡ γλῶσσα; Χάνεται ἡ ἐθνική ἑνότης. Χάνεται ἡ γλῶσσα; Χάνεται ὁ τρόπος σκέψεως, ὁ τρόπος ἒκφρασης, ὁ τρόπος πολιτικῆς στάσης ὃπως τά ἒζησαν οἱ Ἓλληνες διαχρονικά μέ τήν ἰδιαιτερότητά τους και τήν ταυτότητά τους. Ξέρετε τί σημαίνει αὐτό; Αὐτό σημαίνει ὃτι μπαίνομε στό περιθώριο τῆς Ἱστορίας.
Αὐτό ἢθελαν νά ἐπιτύχουν ὃσοι ἐμίσησαν καί μισοῦν τήν Ἑλλάδα. Μᾶς ὁδήγησαν νά μισήσωμε τήν «ψυχή μας», τήν γλῶσσα μας, τήν ρίζα μας, τό αἷμα μας, τήν ἱστορία μας.
Γιά νά ἀνορθωθῇ ἡ «πεπτωκυῖα σκηνή» κ. Ὑπουργέ, δέν χρειάζονται εὐχολόγια, ἀνούσιες συζητήσεις κ.λ.π. Χρειάζεται τόλμη καί θυσία. Χρειάζεται κάποιος νά ἒχῃ τήν παλληκαριά νά πῇ τήν ἀλήθεια γιά τό κακό πού συντελέστηκε καί συντελῆτε τόσα χρόνια στήν Πατρίδα μας. Καί γιά νά ὑπάρξουν αὐτά πρέπει νά ὑπάρχῃ ἀγάπη γιά τόν τόπο μας καί ὂχι ὑπακοή σέ ξένες σειρῆνες πού θέλουν μιά Ἑλλάδα, χώρα ἀγραμμάτων ὣστε νά ἐλέγχεται εὒκολα.
Σέ ποιά χώρα τοῦ κόσμου ἒχομε παραγωγή ἀγραμμάτων ἀπό τά σχολεῖα; Αὐτό δυστυχῶς συμβαίνει τά τελευταῖα χρόνια στήν Πατρίδα μας.
Γιατί ἀνθεῖ ἡ παραπαιδεία; Γιατί δέν προσφέρεται στά σχολεῖα ἡ ἀληθινή παιδεία;
Ἂν λειτουργεῖ ἒτσι τό σύστημα, σέ τί χρειάζεται κ. Ὑπουργέ ἡ δημόσια Ἐκπαίδευση;
Ποιός ἂραγε θά ἒχῃ τό σθένος, μέ ὁποιοδήποτε κόστος νά γυρίσῃ «πίσω», ὣστε νά καταδείξῃ ἐν τοῖς πράγμασι, τήν ἀξία τῆς γλώσσης καί νά ἀφήσῃ στήν ἱστορία τό στῖγμα του ὡς ἀληθινά προοδευτικός;
Καί κάτι ἂλλο κ. Ὑπουργέ. Συνέφερε διαχρονικά κάποιους σ’ αὐτόν τόν τόπο νά μή γνωρίζουν τά παιδιά Ἑλληνικά, ὣστε νά ἀγνοοῦν ὂχι ἀπλῶς πῶς γράφεται, ἀλλά τί σημαίνει ἡ λέξη «μητραλοίας» καί τόσες ἂλλες λέξεις…
Ὃσοι περάσαμε ἀπό τά Σχολεῖα ὡς ἐκπαιδευτικοί δυνάμεθα νά γνωρίζωμε ποιός σκότωσε τήν μακροβιότερη γλῶσσα στόν κόσμο. Γνωρίζομε γιατί τά παιδιά χρησιμοποιοῦν τήν λεγομένη «ἀργκό». Γνωρίζομε γιατί τά παιδιά ἀδυνατοῦν νά ἐκφέρουν μιά συγκεκριμένη σκέψη. Ὃλοι μας ἒχομε τεράστια εὐθύνη ἒναντι ἀυτοῦ τοῦ θέματος καί πολλῶν ἂλλων.
Φτωχύναμε ἠθελημένα καί ὡς πρός τήν γλῶσσα μας.
Ἂς ζητήσωμε συγγνώμη ἀπό τά παιδιά μας καί ἂς ἐργαστοῦμε, μέ σύστημα, μέ εὐθύνη καί εὐσυνειδησία γιά νά σώσωμε ὃ, τι ἀπέμεινε.
Ἡ γλῶσσα μας εἶναι ἐνιαία. Εἶναι ἓνα ρυάκι μέ γάργαρο νερό πού ἀπό τήν πηγή ἒχει συνεχῆ καί ἀδιάκοπο ροή. Ἂν κόψης τή ροή αὐτοῦ τοῦ ζωντανοῦ ὓδατος προκαλεῖται συμφορά καί καταστροφή.
Ὃσο γιά τά ὃσα εἲπατε περί τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν θά ἐπανέλθωμε. Ἢδη ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀνεφέρθη σχετικῶς στό Δελτίο Τύπου τῆς Συνεδρίας τῆς 2.6.2016.
http://i-m-patron.gr
