Κι αυτό συμβαίνει στην χώρα που δεν δημιουργήθηκε η Ρωμανία, η πόλη στην Θράκη για την οποία ψήφισαν 204 Έλληνες βουλευτές! Δεν δημιουργήθηκε μια πόλη στη Θράκη, που θα είχε λύσει το "τεχνητό" πρόβλημα του τουρκικού προξενείου! Γιατί απλά 200.000 Έλληνες σε μια νέα πόλη στη Θράκη θα άλλαζαν τον χάρτη των δυνάμεων στην ακριτική περιοχή, υπέρ του Ελληνισμού.
Στην εορτή του Αγίου Ευγενίου, το καλοκαίρι του 1995 βρεθήκαμε σε μία ιστορική στιγμή, όταν εδώ δίπλα στην αρχαία Μαρώνεια θεμελιώθηκε η εκκλησία του Αγίου Ευγενίου και ξεκίνησε η υλοποίηση της ιδέας του Μιχ. Χαραλαμπίδη για την οικοδόμηση της Ρωμανίας. Μετά ήρθε η σημαντική πρωτοβουλία, ιστορική μπορεί να χαρακτηριστεί, των 204 τότε μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου που υπέγραψαν την πρόταση νόμου για τη δημιουργία ενός οργανισμού για την υλοποίηση του εγχειρήματος, εγχείρημα όμως το οποίο υπονομεύτηκε από τους γνωστούς μηχανισμούς που οδήγησαν τον Ελληνισμό στην πνευματική και οικονομική χρεοκοπία.
Σήμερα με τη βοήθεια του Αγίου Ευγενίου βρισκόμαστε μπροστά σε μία σχεδόν ολοκληρωμένη εκκλησία, όχι όμως και σε μία πόλη-πρότυπο για την πατρίδα μας, η οποία έχει καταστραφεί από το μπετόν και τώρα ξανακαστρέφεται από την κρίση, τον πνευματικό μαρασμό και την πτώχευση. Η ολοκλήρωση του ναού και η έναρξη εργασιών της Ρωμανίας, θα πρέπει να είναι η υπόσχεσή μας στον άγιο Ευγένιο, στις ψυχές των ανθρώπων μας που χάθηκαν στη Γενοκτονία, που χαίρονται όμως γιατί τους θυμόμαστε, στους Έλληνες και στις Ελληνίδες, που θέλουν να ξανανιώσουν την Ελληνικότητα, ως ευγενική έκφραση βίου και όχι ζούγκλας και βαρβαρότητας.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται στη Ρωμανία και τον Άγιο Ευγένιο και πολλοί άλλοι που έχουμε τη σκέψη τους μαζί μας, είναι αυτοί που συνεχίζουν τη ιστορική και διαρκή σχέση εκκλησίας και λαού, λαού και εκκλησίας. Αυτοί που αγωνίζονται για τη Ρωμανία και τον πολιούχο της Άγιο Ευγένιο, για να ξανακάνουμε τον τόπο, τόπο μας και την Ελλάδα, Ελλάδα μας. Να παρακαλέσουμε τον Άγιο Ευγένιο, παραφράζοντας τα λόγια του ιερέα από το Σοχούμι, την αρχαία Διοσκούρια, όταν πρόσφυγας αντίκρυσε το 1919 τις ελληνικές ακτές -το αναφέρει ο Καζαντζάκης στο “ταξίδι στον Καύκασο”-:
«Άγιε Ευγένιε, βοήθησέ μας να κάνουμε τις πέτρες και τα ξύλα, εκκλησιές και σχολειά».
περισσότερα:
http://thraki.org/archives/8766
http://oimos-athina.blogspot.gr/2016/02/blog-post_36.html
http://www.ardin.gr/?q=node/909
