«Εάν
τις Αθηναίος εταιρήση, μη εξέστω αυτώ των εννέα αρχόντων γενέσθαι, μηδ
ιερωσύνην ιεράσασθαι, μηδέ συνδικήσαι, τω δήμω, μηδέ αρχήν αρχέτω
μηδέμίαν, μήτε ενδήμον μήτε υπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν,
μηδ επί κηρυκείαν αποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδ είς τα δημοτελή
ιερά εισίτω, μηδ εν ταις κοιναίς στεφανηφορίαις στεφανούσθω, μηδ εντός
των της αγοράς περιραντηρίων πορευέσθω. Εάν τις ταύτα ποιή,
καταγνωσθέντος αυτού εταιρείν θανάτω ζημιούσθω».
Δηλαδή:
«Εάν
κάποιος άνδρας συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με άλλον άνδρα, δεν
δικαιούται να γίνει ένας από τους εννέα άρχοντες ή ιερέας ή δικηγόρος
δημοσίων δικών, ή να καταλάβει οποιαδήποτε εξουσία, είτε εντός της
πόλεως είτε έξω από τα όρια της, είτε με κλήρο είτε με εκλογή
ανατιθέμενη, ούτε να στέλλεται ως κήρυκας, ούτε να λέγει την γνώμη του,
ούτε να μετέχει σε δημόσιες θρησκευτικές τελετές, ούτε να φοράει στεφάνι
σε δημόσιες στεφανηφορίες, ούτε να περιφέρεται μέσα στο τμήμα της
δημόσιας αγοράς που έχει εξαγνιστεί δια ραντίσματος. Ο δε παραβάτης των
διατάξεων αυτών, κηρυσσόμενος ένοχος θα τιμωρείται με την ποινή θανάτου»
Πηγή_Η ομοφυλοφιλία στην Αθήνα.
Οι Νόμοι του Σόλωνα (Κεφάλαιο 5, άρθρο 332)