Ὁ Νικόλαος Μαυροκορδάτος, στὸ βιβλίο του ''Πολιτικόν θέατρον'', γράφει:
*''Οἱ πολίτες μιμοῦνται τοὺς ἄρχοντές τους. Γι' αὐτὸ καὶ ἐκεῖνοι πρέπει νὰ προσέχουν πάρα πολύ, ὥστε νὰ μὴν τοὺς φθείρουν μὲ τὸ κακό τους παράδειγμα''.*
Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι ἡ ζωὴ τῶν ἀρχόντων (δημάρχων, περιφερειαρχῶν, ὑπουργῶν, ἀρχηγῶν κομμάτων κ.ο.κ.), δύσκολα μπορεῖ νὰ μείνει κρυφή.
Ἔλεγε ὁ Πλούταρχος: ''Ὅπως τὰ ψεγάδια τοῦ προσώπου μας εἶναι γνωστὰ σὲ ὅλους, ἔτσι καὶ τὰ παραμικρὰ σφάλματα τῶν ἀρχόντων, τὰ παρατηροῦν καὶ τὰ γνωρίζουν οἱ πάντες''.
*Γιὰ ἕναν ἰδιώτη, τὸ νὰ εἶναι φαυλόβιος, ἀναμφίβολα εἶναι αἰσχρό. Γιὰ ἕναν ἄρχοντα, ὅμως, εἶναι αἰσχρότερο καὶ ἀτιμότερο, διότι ἡ ζωὴ τοῦ ἄρχοντα ἐκτίθεται καὶ προσφέρεται πρὸς μίμηση ἀνὰ πάσα στιγμή.*
Μάλιστα ὁ γνωστὸς πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης δίδασκε σχετικὰ καὶ τὰ ἑξῆς: *''Τὸ μέγεθος τοῦ ἁμαρτήματος εἶναι ἀνάλογο πρὸς τὸν βαθμὸ τοῦ ἀξιώματος, ποὺ ἔχει ὁ ἁμαρτάνων.*
Καὶ πολλὲς φορὲς σφάλματα, ποὺ τὰ παραβλέπουμε καὶ τὰ συγχωροῦμε στοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους, τὰ θεωροῦμε ἀσυγχώρητα γιὰ τοὺς ἄρχοντες''.
ΦΩΤΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΙΑΤΡΟΣ